ارومیه- سردشت به‌واسطه بمباران شیمیایی توسط عراق در سال‌های دفاع مقدس، نامی آشنا برای ایرانیان است و به «سرزمین سرفه‌های مقدس» شهرت دارد که رنج و درد این حادثه باگذشت ۳۲ سال هنوز با شنیدن سرفه‌های متمادی مردمان آن در جای‌جای این شهر خودنمایی می‌کند.

سرزمین «سرفه‌های مقدس» هوایی از جنس حمایت می‌خواهد

قدس آنلاین-گروه استان ها: هفتم تیر ۱۳۶۶ رژیم بعثی عراق با استفاده از بمب‌های شیمیایی چهار نقطه پرازدحام سردشت را بمباران کرد که در این حمله ناجوانمردانه ۱۱۹ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر شهید و بیش از هشت هزار نفر نیز در معرض گازهای سمی قرارگرفته و دچار مصدومیت شیمیایی شدند.

بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات بسیاری به وجود آورد و این شهر اولین شهر قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نامیده شد.

پس‌ازاین بمباران شیمیایی بسیاری از مردم این شهر که هیچ اطلاعی از این نوع بمب‌های نامتعارف نداشتند، برای یاری‌ رساندن به مصدومان و نجات افرادی که در زیر آوارها مانده بودند به محل اصابت بمب‌ها رفتند و همین امر باعث شده شمار آسیب دیدگان بیشتر و بیشتر شود و بسیاری از مصدومان با تأخیر به مراکز درمانی در شهرهای تبریز، ارومیه و تهران منتقل شدند.

سردشتی‌ها در دوران جنگ تحمیلی بارها از سوی نیروی هوایی رژیم بعثی عراق مورد هدف قرار گرفتند اما هر بار پس از بمباران، خرابی‌های ناشی از آن را درست می‌کردند و زخم‌ها دوباره التیام می‌یافت؛ بمباران شیمیایی سردشت اما قصه‌ای جداگانه برای مردم رنجدیده آن دارد زیرا رنج و درد این حادثه باگذشت ۳۲ سال هنوز با شنیدن سرفه‌های متمادی مردمان آن در جای‌جای این شهر خودنمایی می‌کند.

آمار قربانیان

رئیس انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت می‌گوید: طبق سرشماری‌های رسمی در سال ۱۳۶۶ جمعیت سردشت بیش از ۱۷ هزار نفر بوده و با توجه به اینکه مردم این شهرستان هیچ‌گاه در زمان جنگ تحمیلی این شهر جنگ‌زده را ترک نکردند و روستاییان نیز برای خرید به شهر می‌آمدند، شمار قربانیان سلاح شیمیایی در این شهر بیشتر از آمارهای رسمی است.

رحیم واحدی  اظهار می‌کند:  در دوران جنگ و پس از بمباران معمولاً مردم برای نجات قربانیان و انتقال زخمی‌ها به محل حادثه می‌رفتند و در روز هفتم تیر نیز مردم به یاری زخمی‌ها شتافتند که این امر باعث شد شمار مصدومان بیشتر شود.

وی با اشاره به اینکه شرایط کمیسیون برای احراز جانبازی مصدومان سردشت بسیار سخت است و اکنون پس از گذشت ۳۲ سال از این حادثه و ابعاد ناشناخته آثار شیمیایی‌بر روی مصدومان باید این شرایط دوباره بازنگری شود بیان می‌کند: مسئولان باید توجه و رسیدگی بیشتر به وضعیت جانبازان شیمیایی این شهر داشته باشند.

وی با اشاره به این موضوع که در حال حاضر یادمانی از قربانیان بمباران شیمیایی سردشت و حلبچه در حیاط ساختمان سازمان جهانی منع گسترش سلاح‌های شیمیایی ساخته‌شده اظهار می‌کند: باید به نشانه احترام به قربانیان این جنایت، هفتم تیر به نام روز مبارزه با گسترش سلاح کشتارجمعی در جهان نام‌گذاری شود.

کمبودهای درمانی

باوجوداینکه شهرستان سردشت یکی از شهرهایی است که بیشترین آمار جانبازان شیمیایی را دارد و هنوز بسیاری از مردم با آسیب‌های برجای‌مانده از جنگ با این موضوع درگیر هستند اما متأسفانه از بسیاری کمبودها مانند پزشکان متخصص رنج می‌برد.

مجروحیت ناشی از بمباران شیمیایی به‌گونه‌ای است که در اکثر موارد فرد مجروح تا آخر عمر به مراقبت درمانی و حتی روحی دائمی نیاز دارد این امکانات که هزینه‌های آن بسیار بالاست در سردشت موجود نیست به همین دلیل یکی از خواسته‌های اصلی مجروحان بمباران شیمیایی تامین امکانات پزشکی و درمانی است.

بسیاری از خانواده ها عنوان می کنند: شهرهای جنوب آذربایجان به‌خصوص پیرانشهر و سردشت از کمبود پزشکان متخصص رنج می‌برد و نبود پزشکان متخصص و فوق تخصص ریه در سردشت باید از طرف مسئولان استانی و وزارت بهداشت و درمان برطرف شود.

درخواست مردم سردشت

نماینده مردم سردشت و پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی بابیان اینکه مردم این شهرستان نیازمند توجه بیشتر هستند عنوان می‌کند: درخواست مردم سردشت علاوه بر توجه به وضعیت جانبازان شیمیایی این است که وزارت امور خارجه در سطح بین‌المللی محکومیت کشورهایی که رژیم بعث عراق را به این سلاح‌های کشتارجمعی تجهیز کردند را پیگیری کند.

رسول خضری با اشاره به اینکه جانبازی یک هزار و ۴۵۰ نفر به‌عنوان جانباز شیمیایی تأییدشده ادامه می‌دهد: متأسفانه  کمیسیون‌های پزشکی و بنیاد شهید و امور ایثارگران سختگیری‌های بی‌موردی در این زمینه‌دارند.

وی بابیان اینکه در تیرماه ۱۳۶۶ طبق نخستین بررسی‌ها علاوه بر شهادت ۱۱۹ نفر بیش از هشت هزار نفر در این حمله شیمیایی مصدوم شدند یادآور می‌شود: این در حالی است که از آن زمان تاکنون جانبازی یک هزار و ۴۵۰ نفر به‌عنوان جانباز شیمیایی تأییدشده است.

وی اظهار می‌کند: از آن زمان تاکنون  برخی از مصدومان در طول این مدت بهبودی‌های نسبی پیداکرده‌اند اما آثار آن هنوز در بین مردم وجود دارد.

خضری تأکید می‌کند: مردم سردشت می‌خواهند که این صدای مظلومیت آنان در سطح بین‌المللی منعکس شود و سازمان ملل این کشتار دسته‌جمعی با استفاده از بمب‌های نامتعارف را محکوم کند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.