میر احمدرضا مشرف/

اجلاس سران ناتو در لندن در شرایطی برگزار می‌شود که برخی حواشی آن می‌تواند در حد خود اجلاس و شاید هم فراتر از آن، جلب توجه کند. حضور ترامپ در لندن آن‌هم در آستانه برگزاری انتخابات سراسری در انگلستان، یکی از همین حاشیه‌های پر رنگ به شمار می‌آید.

سومین سفر ترامپ به لندن در حالی انجام شد که سفر پیشین وی نیز با جنجال‌های زیادی، از درگیری لفظی با برخی اعضای خاندان سلطنتی و شهردار لندن تا اظهار نظر در مورد انتخاب نخست وزیر توسط پارلمان، توأم شده بود. دقیقاً به همین دلیل است که این بار جانسون پیش از حضور ترامپ در لندن به او توصیه می‌کند در جریان سفرش به این کشور در مورد انتخابات انگلستان اظهار نظری نداشته باشد؛ «کاری که ما به عنوان دولت همپیمان انجام می‌دهیم این است که در کارزار انتخاباتی یکدیگر مداخله نکنیم».

اما با شناختی که از ترامپ وجود دارد، در این رابطه نمی‌توان انتظار زیادی از او داشت. علاوه بر این در ملاقات‌های دوجانبه‌ای که میان ترامپ و مقامات انگلیسی برنامه‌ریزی‌شده، آینده روابط دو کشور موردبحث قرار خواهد گرفت؛ موضوعی که به طور مستقیم با انتخابات انگلیس و اجرای برگزیت ارتباط دارد. از زمان روی کار آمدن ترامپ در کاخ سفید روابط لندن و واشنگتن فراز و نشیب زیادی را طی کرده است. در ابتدا تصور بر این بود که زوج ترامپ و ترزا می ‌می‌توانند روابط ویژه میان دو کشور و دوران طلایی همکاری جمهوری‌خواهان آمریکا و محافظه‌کاران انگلیس در عصر تاچریسم را احیا کنند، اما در سایه حضور ترامپ نه‌تنها این روابط ویژه احیا نشد، بلکه با رخدادهایی همچون موضع‌گیری‌های علنی کاخ سفید علیه ترزا می ‌و جنجال افشای ایمیل‌های سفیر انگلستان در واشنگتن، بحرانی‌ترین شرایط خود پس از جنگ سرد را تجربه کرد. جانسون مرد محبوب و موردحمایت ترامپ نیز از زمان روی کار آمدنش چنان درگیر برگزیت و حواشی آن بوده که نتوانسته به مسائل دیگری چون روابط با آمریکا توجه نشان دهد. اکنون در آستانه انتخابات، جانسون حق دارد نسبت به حضور ترامپ در لندن نگران باشد. بیشتر مردم انگلستان احساس خوبی نسبت به ترامپ ندارند و برخی هم به شدت از او متنفر هستند. پافشاری ترامپ در خروج بدون توافق لندن از اتحادیه اروپا از دیدگاه بسیاری از انگلیسی‌ها ریشه در منفعت‌طلبی و فرصت‌طلبی رئیس‌جمهور ایالات‌متحده دارد. ترامپ در جریان سفر گذشته خود به لندن گفته بود که برای توافق تجاری با انگلیس در دوران پسا برگزیت باید همه‌چیز، از کشاورزی گرفته تا سازمان ملی بهداشت و درمان، روی میز باشد. بحث در مورد سازمان ملی بهداشت و درمان برای بسیاری از انگلیسی‌ها خط قرمز محسوب می‌شود؛ چراکه راه دادن آمریکایی‌ها به این سازمان به معنی دسترسی آن‌ها به اطلاعات، جامعه آماری و همچنین بازار داروی انگلیس و خارج شدن آن از کنترل و نظارت دولت، خواهد بود. بدین ترتیب هیچ‌کس تمایلی ندارد که این گنجینه باارزش و یا منافع خود در دیگر حوزه‌های اقتصادی را در اختیار کسانی قرار دهد که هیچ پایبندی به اخلاق، تجارت آزاد و یا ارزش‌های مشترک پیشین در روابط دو کشور ندارند و «اول آمریکا»  شعار اصلی‌شان است. در چنین شرایطی هرگونه حمایت ترامپ از جانسون و حزبش می‌تواند نتیجه معکوسی به دنبال داشته باشد، به‌ویژه اینکه بسیاری جانسون و خصوصیاتش را با ترامپ قابل‌مقایسه می‌دانند. دروغگویی، بی‌بندوباری اخلاقی، منفعت‌طلبی و آشفتگی‌ها و لجاجت‌های سیاسی خصوصیات مشترک آدم‌های ویژه ای هستند که سرنوشت روابط ویژه «به دست آن‌ها رقم خواهد خورد، البته اگر یکی پیروز انتخابات شود و دیگری از استیضاح به‌سلامت بگریزد.