در ماه‌های اخیر بنا بر وظیفه رسانه‌ای خود چندین بار موضوع کمبود انسولین و سهمیه‌بندی شدن این دارو را در شهر مشهد و استان خراسان رضوی مورد بررسی قرار دادیم.

قصه تلخ داروی بیماران قندی

محبوبه علیپور/

 در ماه‌های اخیر بنا بر وظیفه رسانه‌ای خود چندین بار موضوع کمبود انسولین و سهمیه‌بندی شدن این دارو را در شهر مشهد و استان خراسان رضوی مورد بررسی قرار دادیم. در حالی که مکرر از سوی متولیان حوزه سلامت شنیدیم که مشکلات این امر حل شده و به زودی شرایط دسترسی به انسولین عادی خواهد شد. حال آنکه مشاهدات خبرنگار ما از شهر مشهد چنین مسئله‌ای را تأیید نمی‌کند؛ چنانکه در روزهای گذشته خبرنگار ما با مراجعه به بسیاری از داروخانه‌ها، همه اظهار کردند که انسولین نوومیکس و سایر انسولین‌های قلمی را ندارند. همچنین در تماس‌های تلفنی که با چند داروخانه منتخب عرضه انسولین داشتیم نیز همین پاسخ منفی را شنیدیم. گویا سهمیه‌بندی این دارو نیز در مدیریت آن نقشی نداشته است.

*چشم انتظار افزایش سهمیه

سال‌هاست که داروخانه هلال‌احمر مشهد به عنوان داروخانه مرجع شناخته می‌شود و بسیاری از بیماران خراسانی می‌دانند وقتی دارویی پیدا نمی‌شود باید به این داروخانه مراجعه کنند. این در حالی است که متولیان این داروخانه نیز از شرایط گلایه‌مند هستند. چنانکه از سوی مسئولان این مرکز درمانی گفته می‌شود: در سال گذشته داروخانه یاد شده در هر نوبت ۲ هزار عدد انسولین از شرکت‌های دارویی تهیه می‌کرد که این میزان در حال حاضر به ۲۰۰ عدد کاهش یافته است.

دکتر مصطفی ذاکر، معاون بهداشت، درمان و توانبخشی هلال احمر خراسان رضوی نیز در گفت‌وگو با گزارشگر ما اظهار می‌کند: با توجه به میزان مراجعات با کمبود انسولین مواجه هستیم و از سازمان غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تقاضا کردیم که میزان داروهای یاد شده را افزایش دهند که هنوز نتیجه‌ای حاصل نشده است.

*بازگشت به مصرف انسولین تزریقی

مدیر درمان و آموزش بنیاد دیابت ایرانیان هم در گفت‌وگو با خبرنگار ما با تأیید مشکلات عرضه انسولین می‌گوید: براساس اظهارات بیمارانی که به ما مراجعه کرده‌اند، تأمین انسولین همچنان معضلی برای مبتلایان به دیابت محسوب می‌شود.

دکتر فرهاد رجب‌پور ادامه می‌دهد: در حال حاضر نیز با این سهمیه‌بندی برخی بیماران ناگزیرند بخشی از داروی خود را آزاد تهیه کنند. به این ترتیب هر قلم انسولین که پیشتر ۳۰ هزار تومان بوده را حدود ۵۰ هزار تومان خریداری می‌کنند که این موضوع برای خانواده‌هایی که توان کافی مالی ندارند دشوار است.

وی در ادامه می‌افزاید: به دنبال محدودیت توزیع برخی از انسولین‌ها شاهدیم که بیماران نیز از ترس کمبود این دارو میزان دوز مورد نیاز خود را کاهش می‌دهند. چنانکه بیماری که نیازمند افزایش دوز دارو بوده اما همچنان با دوز کمتر مصرف می‌کند؛ چرا که بیمار معتقد است: اگر انسولین تمام شود دیگر نمی‌توانم بخرم.

مدیر درمان و آموزش بنیاد دیابت ایرانیان تصریح می‌کند: نکته دیگر اینکه برخی از داروخانه‌ها رغبتی به عرضه این دارو ندارند؛ چرا که به دلیل تأخیر در پرداخت‌ها از سوی بیمه، سود اقتصادی برای آن‌ها ندارد. به هر روی براساس واکنش‌هایی که از شرایط امروزی می‌بینیم ممکن است برخی از بیماران دیابتی به مصرف ویال‌های قدیمی انسولین و تزریق با سرنگ برگردند.

•        مدیریت بحران با سهمیه‌بندی انسولین

اما بنا بر آمار موجود در حال حاضر حدود ۴ هزار و ۱۰۰ داروخانه در کشور برای توزیع انسولین تعیین شده‌اند که سهم استان خراسان رضوی در این زمینه حدود ۶۵۳ داروخانه است. آیا با توزیع محدود انسولین این داروخانه‌ها مشکل تهیه انسولین مرتفع شده است؟

دکتر ابراهیم دین‌محمدی که بیش از ۲۵ سال است که در حوزه دارو فعال است در این باره اظهار می‌کند: به دلیل مشکلاتی که برای آزادسازی دارو از گمرک وجود داشت در مقطعی با کمبود ظاهری انسولین مواجه شدیم؛ چرا که اغلب داروخانه‌ها به طور معمول برای دو ماه داروهایی را ذخیره داشته و قادرند پاسخگوی بیماران باشند. البته در این زمان نیز با مدیریت صورت گرفته از سوی معاونت دارو و درمان کمبودها مرتفع شده است.

وی اضافه می‌کند: همچنین به دنبال تشکیل مجدد پرونده برای بیماران دیابتی که سراسری صورت گرفته، بیماران هر ۱۵ روز یک بار انسولین دریافت می‌کنند و چنانچه نیاز به افزایش میزان داروی مصرفی داشته باشند نیز با تأیید پزشک این مقوله در سازمان بیمه‌گر و در پرونده‌شان ثبت می‌شود. به این ترتیب در دوره بعد از سهمیه بیشتری برخوردار خواهند شد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.