ساری- تالاب بین‌المللی میانکاله به‌عنوان یکی از ذخیره‌گاه‌های مهم زیست‌کره جهان در شرق مازندران سالانه میزبان یک و نیم میلیون بار پرندگان آبزی و کنار آبزی است که متأسفانه غفلت از محیط زیست و قتل عام دسته جمعی پرندگان مهاجر موجب شده تا «میهمان کشی» جای رسم «میهمان‌نوازی» را در این تالاب بگیرد!

«میانکاله» زیستگاهی میان مرگ وزندگی/«میهمان کشی» رسم «میهمان‌نوازی» نیست

قدس آنلاین-گروه استان ها: شکار پرندگان به شکل مجاز و غیرمجاز، آتش زدن‌های عمدی تالاب برای تبدیل اراضی به زمین‌های قابل‌کشت، استفاده از سموم کشاورزی و بهره‌گیری از طعمه‌های مسموم برای تلف کردن پرندگان و ده‌ها رفتار تهدیدکننده دیگر سال‌هاست که نفس‌های این تالاب را به شمارش انداخته است.

اگرچه بیش از یک دهه است که بسیاری از دوستداران محیط‌زیست دغدغه این تالاب رادارند اما از چهارشنبه هفته گذشته که مرگ هزاران پرنده رقم خورده است توجه به این تالاب کمی در معرض توجه قرارگرفته است!

هنوز ۴۸ ساعت از انتشار خبر تلف شدن ۱۸۰۰ پرنده میهمان در تالاب میانکاله نمی‌گذرد که آمار تلفات از سرعت انتشار خبر هم پیشی گرفته و به ۸ هزار بال رسید!

بنا بر گفته مسلک آهنگری فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست مازندران تاکنون لاشه حدود ۶ هزار بال از پرندگان تلف‌شده در منطقه جمع‌آوری و در کانال با نظارت کارشناسان بهداشتی دفن شده و لذا پیش‌بینی می‌شود حدود دو هزار لاشه دیگر نیز همچنان در منطقه پخش باشد.
اگرچه یک‌بار دیگر هم در دهه ۸۰ شاهد تلفات هزاران پرنده در این تالاب بودیم اما قتل‌عام پرندگان در طی روزهای گذشته و مرگ دسته‌جمعی میهمانانی از سیبری خود گواه بی‌توجهی ما به محیط‌زیست اطراف و عمق فاجعه دارد.

هرچند که علت مرگ این پرندگان برای سازمان دامپزشکی و محیط‌زیست نیز مبهم است اما واقعیت‌هایی درباره جفا در حق این تالاب وجود دارد که نمی‌توان آن را پنهان کرد.

هشدار در خصوص عوامل تهدیدآمیز این تالاب افزون بر ۱۰ سال است که در رسانه‌های محلی و کشوری به‌کرات گوشزد شده است اما باوجود تمام مشکلات بازهم شنیده می‌شود که دولت با احداث صنایعی هم چون پتروشیمی در جوار این ذخیره‌گاه کره اعلام موافقت کرده است.

 از چند سال پیش توسط دوستداران و کارشناسان محیط‌زیست نسبت به ابعاد فاجعه‌بار آلودگی تالاب‌های انزلی و مخصوصاً میانکاله با فاضلاب صنعتی و خانگی و همچنین اثرات سوخت‌های فسیلی، شائبه سم‌پاشی به آب‌ها، رشد قارچ‌های سمی، تالاب خواران، عملکرد صیادان غیرمجاز در این منطقه هشدار داده‌اند، اما گویی گوش شنوا برای پایان دادن به این ماجرای سریالی وجود ندارد!

تصرف زیستگاه حیات‌وحش

با پسروی آب دریای خزر در طی سال‌های گذشته که تأثیر زیادی بر خشکی تالاب بین‌المللی میانکاله داشت، زمین‌خواران که عمده آن‌ها را کشاورزان منطقه تشکیل می‌دهند با سوءاستفاده از این موقعیت خشک‌سالی بخشی از اراضی تالاب بین‌المللی را که در حاشیه اراضی آن‌ها قرار داشت، به‌صورت غیرقانونی متصرف شدند.

بنا بر اعلام مسئولان در حال حاضر افزون بر ۲۵۰۰ هکتار از اراضی مربوط به تالاب بین‌المللی میانکاله از سوی کشاورزان در روستاهای حاشیه تالاب در شهرستان‌های بهشهر، گلوگاه و بندرگز به‌صورت غیرقانونی تصرف‌شده باشد و بخشی از این اراضی نیز به دلیل ورود دیرهنگام محیط‌زیست در حال خریدوفروش به غیربومی‌هاست.

سموم کشاورزی در کام میانکاله

یکی از فعالان محیط‌زیست در میانکاله در این خصوص اظهار می‌کند: قبل از توسعه کشاورزی آبی، تمام آب باران و برف از طریق رودخانه‌ها به دریا وارد می‌شد اما هم‌اکنون قبل از رسیدن این آب‌ها به دریا از آن در مصارف کشاورزی استفاده می‌شود.

حر منصوری عبدالملکی خاطرنشان ساخت: ورود آب رودخانه‌ها به دریا، باعث حفظ تعادل اکولوژیک تالاب می‌شد اما هم‌اکنون پساب‌های کشاورزی مملو از فلزات سنگین و کود وارد تالاب می‌شود که این امر ضربه بزرگی به زیستگاه میانکاله وارد می‌کند.

وی با تأکید بر بهره‌برداری ناپایدار از محیط‌زیست میانکاله، اذعان می‌کند: هم‌اکنون شاهد ورود آلودگی‌های بسیاری به تالاب میانکاله به‌واسطه فعالیت نیروگاه نکا هستیم.

وی یادآور می‌شود: سوخت مازوت اضافه نیروگاه باعث ایجاد هوای آلوده و درنهایت ورود مواد سمی به تالاب میانکاله می‌شود که البته در زمان ریاست خانم دکتر ابتکار در سازمان حفاظت محیط‌زیست سوزاندن مازوت مدتی در نیروگاه ممنوع شد.

بر هم خوردن نظم طبیعت

در همین راستا یکی از فعالان محیط‌زیست ابراز می‌کند: ورود بی‌حدواندازه مسافران و گردشگران خارج از ظرفیت به این پناهگاه تبعات جبران‌ناپذیری را نظیر تخریب و آسیب به پوشش گیاهی، کاهش امنیت منطقه به دلیل سروصدای گردشگران، تخریب سواحل به دلیل حجم بالای تردد خودرو و هم‌چنین حجم بالای زباله و پساب نظم طبیعت را بر هم زده است.

قاسم صادقی آستانه ابراز می‌کند: متأسفانه برخی از شکارچیان برای صید پرندگان و حتی ماهیان از مواد سمی و طعمه‌های مسموم استفاده می‌کنند که این موضوع سال‌هاست حیات را در این زیستگاه به مخاطره انداخته است.

زیستگاه پر خطر

شبه‌جزیره و پناهگاه حیات‌وحش میانکاله زیستگاه زمستان گذرانی و جوجه آوری حدود یک‌صد گونه پرنده آبزی و کنار آبزی است. علاوه بر این عرصه خشکی میانکاله زیستگاه مهمی برای گونه‌های بومی قرقاول خزری و دراج محسوب می‌شود.

بخش آبی میانکاله نیز از جهت این‌که محل تخم‌ریزی و تکثیر ماهیان بومی و تجاری دریای خزر همانند کپور، کفال، کلمه، سفید و غیره می‌باشد از اهمیت خاصی در حفظ و تداوم ذخایر ماهیان دریای خزر برخوردار است.

شبه‌جزیره و پناهگاه حیات‌وحش میانکاله مآمن طیف وسیعی از پرندگان آبزی مهاجر و جوجه آور و حمایت‌شده ازجمله فلامینگو، پلیکان سفید، پلیکان خاکستری، قوی کوچک، قوی گنگ، قوی فریادکش، اردک سرسفید، غاز پیشانی‌سفید کوچک، مرگوس بزرگ، سنقر تالابی، عقاب دریایی دم‌سفید و پرندگان خشکی‌زی همانند قرقاول خزری، دراج و زنبورخوار محسوب می شود.

میراث دار خوبی باشیم

بنا بر گفته دکتر اسماعیل کهرم باید در سه استان شمالی صنایع سازگار با زیست‌بوم استان احداث شود نه صنایع سنگینی مثل پتروشیمی و پالایشگاه!

این استان‌ها را برای تفرجگاه و گردشگری ۸۰میلیون شهروند حفظ کنیم ضمن آنکه توجه داشته باشیم جمعیت کشور در آینده به ۱۵۰میلیون نفر می‌رسد و این افزایش جمعیت نیازمند تفرجگاه است بر راین اساس حفاظت باریکه سبز شمال یک ضرورت است و

اگر پتروشیمی در مازندران احداث شود نیاز آبی جنگل‌ها تأمین نخواهد شد و این روند باعث نابودی گونه‌های گیاهی و جانوری ازجمله نابودی بالغ‌بر ۲۱۴گونه پرنده‌ای می‌شود که در طبیعت استان وجود دارد.

صنایع پتروشیمی با توجه به نیاز آبی‌ای که دارد و سمومی که ناشی از فعالیت‌های آن در طبیعت منتشر خواهد شد در آینده نه‌چندان دور، استان‌های سبز کشور را به بیابان تبدیل می‌کند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.