به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، نشست خبری فیلم «شنای پروانه» با حضور محمد کارت کارگردان، حسین دوماری و سامان لطفیان نویسنده، امیر آقایی، جواد عزتی، پانته‌آ بهرام، طناز طباطبایی، علی شادمان، مه‌لقا باقری، آبان عسگری بازیگران فیلم، سعید حسنلو طراح صحنه، اسماعیل علیزاده تدوینگر،غزاله معتمد طراح لباس و سیدرضا صائمی منتقد و با اجرای منصور ضابطیان امروز یکشنبه ۱۳ بهمن ماه به عنوان اولین اثر به نمایش درآمده در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
محمد کارت در ابتدای سخنان خود با تشکر از رسول صدرعاملی و محمد رنجکشان گفت: جای آقای داوودنژاد در این نشست خالی است. این اولین‌بار است که ایشان در فیلمی نقش‌آفرینی کرده‌اند و این باعث خوشحالی من است.
وی در ادامه درباره روند ساخت این فیلم گفت: تولید این فیلم به شدت پیچیده و شرایط تولید آن سخت بود. ما نزدیک به هشت ماه روی فیلمنامه کار کردیم و با شخصیت‌های آن زندگی کردیم و در این مسیر هم روایت‌های مختلفی به داستان اضافه کرده و برخی سکانس‌ها را بازنویسی کردیم. من با این فضا غریبه نیستم و در شهرهای مختلف و جنوب شهر فیلم ساختم و می‌توانم بگویم که تجربه سی و اندی سال پشت ساخت این فیلم بود و دغدغه روز کل جامعه را نشان می دهد.
کارت در ادامه توضیح داد: تک تک آدم‌های حاضر در فیلم بهترینشان را رو کردند و این جو باعث شد که الان ببینیم هر کسی قاب خود را شکسته و نقش جدیدی را خلق کرده است و یا تجربه جدیدی را امتحان کرده است. من تنها این تیم را پشتیبانی کردم.
کارت درباره نقش‌آفرینی جواد عزتی گفت: هوش جواد عزتی باعث شد این قهرمان در داستان شکل بگیرد. او یک آدم معمولی بود که یک حرکت قهرمانانه انجام داد و اگر قرار باشد فیلم من نماینده‌ای از جنوب شهر داشته باشد شخصیت حجت است چرا که من نمی‌خواستم فیلمی ضد جنوب شهر بسازم. حتی در دیالوگی در فیلم حجت می گوید: سرنوشت هرکسی دست خودش است.
این فیلمساز درباره کند شدن ریتم فیلم تصریح کرد من در سالن‌های مختلف که فیلم را دیدم به صورت مخاطبان نگاه کردم و مطمئنم که ریتم نمی‌افتد و فکر نمی‌کنم تغییری در فیلم صورت بگیرد.
کارت درباره حضور متنوع بازیگران در فیلم توضیح داد: در این فیلم از کارگردانی لذت بردم و بازیگران در سطوح مختلف به من اعتماد کردند و در فیلم حاضر شدند. همچنین آدم‌هایی در فیلم حضور داشتند که تا به حال جلوی دوربین نبودند. تک تک بازیگران سعی کردند به اندازه درام و فیلم حضور داشته باشند.
وی درباره شکل روایی شخصیت ها در فیلم گفت: این فیلم درباره همه افراد جامعه است. معتقدم همه افراد یک لات درون دارند و گنده لاتی مسئله این فیلم است. افرادی که اگر چه قمه در دست ندارند اما وسیله‌ای به اسم موبایل در دستشان هست که با آن بر سر یکدیگر می‌کوبند. امروز در هر فضایی همه به دنبال آن هستند که اول باشند. من فکر می‌کنم این فیلم یک پوسته خشن درباره بخشی از اجتماع داشت اما در زیر پوست همه اجتماع وجود دارد.
در ادامه طناز طباطبایی درباره حضور کوتاهش در این فیلم گفت: زمانی که فیلمنامه را خواندم فکر کردم چرا این نقش را به من پیشنهاد داده‌اند. چند مسئله وجود داشت که من نقش را انتخاب کنم، در وهله اول من حرف فیلم را دوست داشتم و آن را یک فیلم دغدغه‌مند دیدم. من تنها این شخصیت فیلم را دوست داشتم و دلم نمی‌خواست در نقش دیگری حضور داشته باشم. محمد کارت درباره نقش پروانه توضیحاتی به من داد و از من خواست ریسک کنم و نتیجه را به آینده بسپاریم. باید بگویم این نقش به اندازه یک نقش بلند برای من کار کرده است.
پانته‌آ بهرام نیز در پاسخ به این پرسش که چرا یک نقش کوتاه را در فیلم پذیرفته، یادآور شد: من قبلا با محمد کارت همبازی بودم و می‌دانستم بازیگری را می‌شناسد. زمانی که بازی در این فیلم را به من پیشنهاد داد می‌دانست که من ریسک پذیرم و برای از تراشیدن موهایم مخالفتی نمی‌کنم. به نظرم این فیلم برخلاف ظاهر مردانه ای که دارد اما به شدت فمینیستی است و زن‌های فیلم قربانی هستند.
وی افزود: نقشی که من در فیلم بازی می کنم زنی است که از چهره و زنانگی‌اش می گذرد تا فارغ از دغدغه های رایج زندگی کند. هر چه زن در این فیلم می‌بینیم قربانی شرایطی هستند که ساخته مردهاست.
امیر آقایی در ادامه گفت: روزی که محمد کارت با من تماس گرفت من خندیدم. چون فکر کنم اساسا تعریفی از من در سینما وجود دارد که فرد شیکی است. اما من نیاز به تحقیقات میدانی نداشتم. من هم مثل محمد از طبقه‌ای آمدم که نصف دوستانم زیرخاک هستند و برخی دیگر زیر حکم. من تنها خاطراتم را از زیر خاک بیرون آوردم. بعد از خواندن فیلمنامه این حق را به خودم دادم که یکبار در سینما رگ گردنم بیرون بزند.
وی در پاسخ به سوالات و انتقاداتی که به نوع گویشش در فیلم شد، به سکونت داشتن آذری‌زبان‌ها در مناطق حاشیه شهر اشاره کرد و گفت: کاراکتر هاشم فقط حروف چ،ج گ،ک در زبانش می‌زند و این یک گویش لاتی است و لزوما ترکی نیست، البته که مادر این شخصیت ترک است و پدرش شیرازی.
جواد عزتی هم درباره نقش خودش گفت: خیلی خوش گذشت و این گروه درجه یک بودند و تک تک بازیگران در فیلم نقش درستی داشتند و هیچ کدام شو آف و عکس کار نبودند بلکه عاشق سینما بودند و این لذت بخش بود.
در ادامه رضا صائمی گفت: من اعتقادی به نقد صریح فیلم پس از نمایش آن ندارم و معتقدم باید اجازه دهیم تا فیلم ابتدا هضم شود. به نظرم «شنای پروانه» تداوم فیلمسازی کارت در ساخت فیلم‌های مستند و کوتاهش و تجربه فضای زیستی اوست. موضوع ملتهب اجتماعی نقطه قوت آن است که برایم بسیار جذاب بود.
وی در ادامه افزود: آنچه این فیلم را از آثار این چنینی جدا می‌کند نگاه مستقل فیلمساز به موضوع و شخصیت‌هایش است. در واقع خشونتی که در فیلم می‌بینیم علیه خشونت است و در انتها مخاطب از چنین شخصیت‌هایی حس تنفر پیدا می‌کند. به نظرم این فیلم محصول زیسته خود کارگردان است. اگر «خون مردگی» را دیده باشید با این فضا آشنا هستید و این تداوم همان مسیر است.
این منتقد تاکید کرد: زمانی که نخستین فیلم فیلمساز وارد بخش سودای سیمرغ می‌شود نشان از تجربه او دارد و مشخص است که بازیگر خوبی نیز هست.
در ادامه ضابطیان تصریح کرد: کسانی که فیلم‌های کوتاه کارت را دیده‌اند منتظر تماشای فیلم ملتهب دیگری از او بودند که این انتظار برآورده شد.
نظر شما