۲۷ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۰:۳۵
کد خبر: 692755

یادداشت/

ایران و ضرورت حفظ  روزنه‌های تجاری

آلبرت بغزیان، اقتصاددان و استاد دانشگاه

اقتصاد ایران پس از خروج آمریکا از برجام که با فشارها و تنش‌های بین‌المللی و روانی روبه‌رو شد، در عرصه‌هایی تکانه‌های شدیدی را تحمل کرد. افزایش نرخ ارز و بالا رفتن قیمت‌ها و خروج برخی سرمایه‌ها از کشور از جمله تبعات آثار روانی برجام بود.

قدس آنلاین: اقتصاد ایران پس از خروج آمریکا از برجام که با فشارها و تنش‌های بین‌المللی و روانی روبه‌رو شد، در عرصه‌هایی تکانه‌های شدیدی را تحمل کرد. افزایش نرخ ارز و بالا رفتن قیمت‌ها و خروج برخی سرمایه‌ها از کشور از جمله تبعات آثار روانی برجام بود. با گذشت بیش از یک سال از خروج آمریکا از برجام و بستن تقریبی تمامی راه‌های فروش نفت، بانکی و اقتصادی به روی شبکه‌های اقتصادی و تجاری جمهوری اسلامی ایران، به نظر می‌رسد اقتصاد در حال مقاوم‌شدن است. ایجاد واهمه و رعب فعالیت اقتصادی با ایران و ترساندن شرکای تجاری ایران که از یک سال پیش به صورت گسترده‌ای توسط آمریکا دنبال شده به نظر می‌رسد در برخی موارد به سمت کمرنگ شدن می‌رود؛ منوط به سیاست‌های مسئولان جمهوری‌اسلامی در برخورد با تحریم‌ها و چگونگی به کار گرفتن روش‌های دور زدن تحریم‌ها.

بی‌شک روش‌های دور زدن تحریم‌ها باید از جمله مهم‌ترین مسائل امنیتی و محرمانه کشور به شمار رود؛ بنابراین رسانه‌ها و تمامی تیم‌های خبری از پرسش‌هایی پیرامون چگونگی دور زدن تحریم‌ها از مسئولان اعم از رئیس بانک مرکزی یا وزیر نفت باید به شدت بپرهیزند. زیرکی پاسخ‌دهی به این پرسش‌ها از سوی مسئولان نیز امر بسیار مهمی است، چرا که آمریکا با بستن تمامی درها به روی اقتصاد ایران به دنبال مسدود کردن روزنه‌های کوچکی است که ما از آن به عنوان راه‌های دررو نام می‌بریم.

تلاش آمریکا برای تحریم شخصیت‌های سیاسی یا اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و فعالان این عرصه‌ها نشان‌دهنده اهمیت این موضوع است که اینک آمریکا به دنبال نفوذ و بستن آب‌باریکه‌های کوچکی است که ایران برای خود دست و پا کرده، بنابراین جمهوری اسلامی ایران ضمن قانع کردن شرکای تجاری خود در ارسال دقیق و صحیح و به موقع کالا به دست طرف تجاری و انتقال پول از کانال‌های موردنظر، حفظ روزنه‌های تبادلات تجاری را مدنظر قرار دهد. بی‌تردید جمهوری اسلامی باید از همه شرکای تجاری موافق با تجارت ایران استفاده کند. امید بستن به روسیه و چین  و بی‌توجهی به کشورهای منطقه به هیچ‌وجه اصولی و علمی نیست، چرا که این کشورها نشان داده‌اند مایل به عدم‌ همکاری تجاری با آمریکا نیستند و توجیهات اقتصادی تجارت با آمریکا آن‌ها را از توجه صرف به ایران بازمی‌دارد؛ ضمن اینکه به دنبال ایجاد روزنه‌های روابط ایران و آمریکا هستند؛ بنابراین باقی ماندن کم و بیش روسیه و چین در کنارایران ناشی از امید به آینده ارتباط اقتصادی ایران و آمریکا و گذر از تحریم‌هاست تا در آینده تجارت با ایران جایگاهی برای خود تعریف کنند. معطل اینستکس یا سایر در باغ سبزماندن‌های اروپا برخلاف سیاست‌های اقتصادمقاومتی؛ فرصت‌سوزی و از دست‌دادن تعادل اقتصادی و تجاری است. بنابراین توجه همه‌جانبه به رشد اقتصادی از راه‌های ممکن و بسیار ضروری و حیاتی است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.