به گزارش خبرنگار بین‌الملل قدس آنلاین؛ حمایت و پشتیبانی ترکیه از تروریست‌ها که در مرحله نخست با تجهیز و پشتیبانی از آنها و در مرحله بعد با مداخله مستقیم نظامی صورت گرفته است در عمل ترکیه را در برابر ارتش سوریه قرار داده است؛ مقابله نیروهای نظامی مورد حمایت ترکیه با نیروهای ارتش سوریه این دو کشور همسایه را در وضعیت جنگی نسبت به یکدیگر قرار داده است.
این رویکرد ترکیه در حالی صورت گرفته است که روسیه و غرب نیز لاجرم در مواضع متعارضی با یکدیگر واقع شده‌اند. تنش‌ها اما از پنج شنبه شب گذشته رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفت؛ پنجشنبه گذشته هواپیماهای سوری حملاتی را به مواضع ارتش ترکیه در ادلب صورت دادند که طی آن دست‌کم ۳۳ نظامی این کشور کشته شدند.
وزارت دفاع روسیه روز جمعه در بیانیهای درباره کشته و مجروح شدن نظامیان ترکیه در حملات هوایی ارتش سوریه تصریح کرد، "آنکارا درباره حضور نظامیان خود در ادلب به ما اطلاع نداده بود. سربازان ترکیه نباید در آنجا حضور داشته باشند. سربازان ترکیه در میان عناصر مسلحی بودند که در حملات هوایی به ادلب هدف قرار گرفتند. "
در بیانیه وزارت دفاع روسیه تأکید شده که نیروی هوایی روسیه نقشی در حملات پنجشنبه شب به این مناطق نداشته اما آنکارا با حمایت از تروریست‌ها از طریق شلیک توپخانه و به پرواز درآوردن پهپاد بر فراز ادلب، توافق با مسکو را در خصوص ادلب نقض کرده است.
عملیات ارتش سوریه و گروه‌های مقاومت برای پاکسازی استان ادلب، آخرین مقر تروریست‌ها در این کشور، از ژانویه ۲۰۲۰ آغاز شده است.
آنکارا مدعی است که جنگنده های سوریه به طور مشخص به ایستگاه های نظامی این کشور در ادلب حمله کرده‌اند. مسأله این است که اگر واقعاً این گونه است، پس نظامیان پر شمار ترکیه در میان عناصر تروریست که نیروهای سوری را هدف حمله قرار داده اند چه می‌کردند؟
روسیه اما در مورد مسئله ادلب موضع محکومیت اقدام ترکیه در حمایت مستقیم و حتی مشارکت در حمله تروریست‌های تکفیری به مواضع ارتش سوریه در استان ادلب در پیش گرفته است.
روس ها به عنوان متحد دمشق نه تنها ترکیه را عامل اتفاقات اخیر در ادلب قلمداد کرده اند بلکه از عملیات نظامی ارتش سوریه برای آزادسازی خاک این کشور از اشغال تروریست ها حمایت کرده است.
در نهایت اصرار ترکیه بر رویکرد کنونی خود در ادلب، یعنی حمایت همه جانبه از گروه های تروریستی و حتی درگیری مستقیم با ارتش سوریه، بازی خطرناکی را کلید زده است که می‌تواند به رویارویی نیروهای روسیه و ترکیه در استان ادلب بیانجامد؛ چنان که تاکنون مواردی از این دست رخ داده است که حملات هواپیماهای روسی و نابودی شماری از تانک ها و ادوات زرهی ارتش ترکیه تا قبل از وقوع حمله هوایی روز پنجشنبه را می‌توان در این زمینه برشمرد.
این در حالی است که روسیه در واکنش به افزایش حملات ترکیه به مواضع ارتش سوریه روز جمعه اعلام کرد، دو ناو جنگی خود را که مجهز به موشک‌های کروز هستند عازم آب های سوریه می‌کند.
«سرگئی لاوروف»، وزیر خارجه روسیه نیز گفت: "ارتش سوریه حق دارد به مبارزه با تروریست‌ها در ادلب بپردازد. "
روسیه موضع قاطع خود را در حمایت از عملیات ارتش سوریه برای آزادسازی ادلب در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز تکرار و در مقابل موضع به ظاهر دلسوزانه کشورهای غربی که مدعی حمایت از مردم استان ادلب و نگرانی از آوارگی آنها شدند، بر لزوم پاکسازی کامل تروریست‌ها از ادلب تأکید کرد.
«واسیلی نبنزیا» نماینده روسیه گفت:" شورای امنیت نشست‌های زیادی را درباره سوریه برگزار می‌کند و همین سخنان غرب در آن تکرار می‌شود. تنها راهکار در دراز مدت بیرون راندن تروریست‌ها از سوریه است. "
در مقابل، غربی‌ها به سرکردگی آمریکا از عملیات نظامی آنکارا در ادلب حمایت کرده‌اند. در این راستا کشورهای غربی عضو دائم شورای امنیت شامل آمریکا، فرانسه و بریتانیا خواستار توقف فوری درگیری‌ها شدند که البته منظور آنها، عقب نشینی نیروهای سوری از استان ادلب به نفع تروریست ها است.
در این رابطه «کلی کرافت»، نماینده ایالات متحده نیز گفت: "باید تمام تلاشمان را برای توقف فوری درگیری‌ها متمرکز کنیم. این یعنی روسیه باید نظام سوریه را به خارج کردن نیروهایش از ادلب وادار کند. "
در عین حال وزارت خارجه آمریکا نیز با محکوم کردن حملات پنجشنبه شب به مواضع نظامیان ترک در استان ادلب با انتشار بیانیه ای اعلام کرد، در کنار همپیمان خود در ناتو ایستاده است.
این در حالی است که اتحادیه اروپا درباره خطر گسترش جنگ در استان ادلب که از آن به عنوان آخرین نبرد با تروریست‌ها در سوریه یاد می‌شود، هشدار داد.
همزمان با پیشروی گسترده ارتش سوریه، ترکیه نیروهای بیشتری به ادلب اعزام کرده و ضمن تهدید ارتش سوریه، خواستار توقف فوری عملیات نیروهای سوری در ادلب شده است. با این حال دمشق و مسکو مصمم به پاکسازی آخرین سنگر تروریست های مورد حمایت ترکیه و غرب هستند.
انتهای پیام/
نظر شما