از این جهت ساماندهی به وضعیت کنونی و حمایت از اقشار ضعیف و آسیب‌پذیر به خصوص طبقه کارگر و کارمند الزام مهمی است که دولت باید در صدر فعالیت‌های حمایتی خود لحاظ کند.
عدم دریافت‌مالیات در اسفند ماه با به تعویق انداختن آن، راهکار خوبی برای کاهش فشار به کارفرمایان است، چرا که فشار به کارفرما به منزله فشار به کارگران و خانواده‌های آن‌هاست. بدهی مالیاتی بسیاری از صنوف، فشارهای سنگین مالی در آخرین هفته‌های پایانی سال بر آن‌ها وارد می‌کند، بنابراین چشمپوشی دولت در یکی دو ماه آینده تا رسیدن به وضعیت ثبات کاری و تغییر روند کسب و کار بسیار الزامی است.
از سوی دیگر تأمین‌اجتماعی با وقت‌دهی بیشتر به کارفرمایان برای واریز حق بیمه می‌تواند مانع فشار بیشتر بر کارفرما شود تا کارفرما قادر به تأمین حقوق و عیدی کارگران خود باشد. اگر دولت این دو مورد را عملیاتی کند، در واقع شاهکاری صورت داده و بخشی از خیال کارفرما و کارگران را راحت کرده است.
اگر دولت در آخرین روزهای منتهی به سال موضوع حمایت از کارگران یا اصنافی که به دلیل بیماری کرونا کسب و کار آن‌ها تعطیل شده را با موضوع مهم قرض‌الحسنه مورد توجه قرار دهد، کمک مهمی به قشر آسیب‌پذیر جامعه کرده است. دولت از طریق اتحادیه‌ها مثل اتحادیه رستوران‌دارها و سایر اتحادیه‌هایی که تعطیل شده یا کمتر از ظرفیت واقعی خود کار می‌کنند، به توافق برسد و مبلغ مشخصی را بسته به تعداد کارگران نیازمند در اختیار آن‌ها بگذارد و عددی را متناسب با نیازهای پایان سال به عنوان قرض‌الحسنه به آن‌ها پرداخت کند تا حدی بحران اقتصادی و افزایش فقر ایجاد شده را در بین این خانواده‌ها کاهش دهد.
امید می‌رود دولت با توجه به بحران‌های موجود و نیاز خانوارها که در ایام پایانی سال مضاعف می‌شود، تسهیلات متناسبی را به خانوارهای کارگری و نیازمند اختصاص دهد، چرا که غفلت از موارد عنوان شده علاوه بر فشارهای اقتصادی، حس افزایش بی‌اعتمادی به مسئولان را در میان آحاد جامعه بالا می‌برد.
نظر شما