۲۳ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۱:۱۷
کد خبر: 700184

 این روزها اخبار و اتفاقات درباره کرونا و شیوع و گسترش آن در جهان زیاد است. ویروس کوچکی که قطر آن حدود 400نانومتر (0.00000000400 متر) است و آن‌قدر سریع شیوع پیدا می‌کند که فقط در 6 ماه همه کشورهای جهان را گشته و تاکنون حدود 100هزار کشته برجا گذاشته است.

قدس آنلاین:  این روزها اخبار و اتفاقات درباره کرونا و شیوع و گسترش آن در جهان زیاد است. ویروس کوچکی که قطر آن حدود 400نانومتر (0.00000000400 متر) است و آن‌قدر سریع شیوع پیدا می‌کند که فقط در 6 ماه همه کشورهای جهان را گشته و تاکنون حدود 100هزار کشته برجا گذاشته است.

اما این ویروس با همه ریز بودنش یک ویژگی دیگر هم دارد؛ آن هم اینکه ماهیت کشورها و نظام حاکم بر جهان را خیلی خوب نمایان کرده است. ماهیتی که تا کنون پشت نقاب رسانه‌های این کشورها مخفی بود و ما آن را با عنوان «نظم نوین جهانی» می‌شناسیم.

یکی از شاخصه‌های این ماهیت منفعت‌طلبی و زیاده‌خواهی کشورهاست. ویژگی که جزو ذات نظام لیبرال سرمایه‌داری است و عبارت است از اینکه «هرچه هست برای من است و نه برای هیچ فرد دیگری». مصادیق این عبارت را در دزدی‌های دولتی که در یک ماه گذشته در جهان توسط کشورهای لیبرال اتفاق افتاد به عینه دیدیم. دزدی‌هایی که در رأس آن‌ها آمریکا قرار دارد. از های‌جک کردن محموله‌های بهداشتی فرانسه و آلمان بگیرید تا همین مورد اخیر درباره کشور کوچک بارادوس. (بارادوس کشوری کوچک در دریای کارائیب است و حدود 300هزار نفر جمعیت دارد.) ماجرا از این قرار است که مردم این کشور جزیره‌ای پول‌هایشان را به دولت دادند تا برای کشور 20دستگاه تنفس مصنوعی بخرد. یکی از هنرمندان متولد این کشور هم تعدادی دیگر از همین دستگاه به زادگاهش هدیه کرد. اما آمریکا همه 48 دستگاه را مصادره کرد. حالا بارادوسی‌ها مانده‌اند و پول پرداخت کرده و دستگاه‌های به سرقت رفته.

کرونا یک ویژگی دیگر کشورهای لیبرال را هم علنی کرد؛ اینکه امکانات باید در خدمت شهروندان درجه یک باشد! بله درست است؛ آمار و ارقام نشان می‌دهد در آمریکا و اروپا هنوز شهروندان درجه دو باید قربانی درجه‌یک‌ها شوند. مثلاً یورونیوز در گزارشی گفته است «آمارها نشان می‌دهند که بیشترین جانباختگان و مبتلایان به بیماری کووید۱۹ در ایالات متحده را سیاهپوستان محله‌ها و شهرهای کم درآمد و فقیر تشکیل می‌دهند».

حتی در برخی از ایالت‌ها که سیاهان اکثریت نیستند، تعداد ابتلا و مرگ و میر آن‌ها بیش از دیگران است. از این جمله می‌توان به شهر میلواکی اشاره کرد. با اینکه آمریکایی‌های آفریقایی تبار تنها یک چهارم جمعیت شهر را تشکیل می‌دهند اما ۴۵ درصد مبتلایان و ۷۰ درصد جانباختگان متعلق به این گروه است.

در شهر شیکاگو، سیاهپوستان نزدیک به ۶ برابر بیشتر از سفیدپوستان در معرض مرگ بر اثر کووید۱۹ هستند. در این شهر سیاهان تنها ۳۰ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند اما ۶۸ درصد از قربانیان ویروس کرونا در این شهر سیاهپوست هستند.

ایالت لوئیزیانا چهارمین نرخ مبتلایان به بیماری کووید۱۹ را دارد و مرکز آن شهر نیواورلئان با ۶۰ درصد شهروند سیاه پوست، بیشترین آمار قربانیان را به نسبت تعداد مبتلایان دارد.

یکی از توضیحاتی که برای این اتفاق گفته شده این است که سیاهان در آمریکا ناگزیر از انجام مشاغل سخت هستند که امکان ابتلا و مرگ‌ومیر را بیشتر می‌کند.

در اروپا هم آمار مشابهی البته برای طبقه محروم مخابره شده است. آمارها نشان می‌دهند میزان مرگ و میر و ابتلا به کووید۱۹ در فرانسه در حومه‌های فقیر و محروم بسیار بیشتر از محله‌ها و مناطق اعیان‌نشین است. نمونه آن «سن سن دنی» حومه شمالی پاریس است؛‌ حومه‌ای که سال‌هاست نماد فقر و اختلاف طبقاتی در فرانسه است، امروز بیشترین قربانیان را در میان بیماران مبتلا به کووید۱۹ دارد.

ژروم سالومون، دبیرکل سلامت و بهداشت فرانسه، هفته گذشته اعلام کرد آمار مرگ و میر در سن سن دنی، در هفته پایانی ماه مارس، ۶۳ درصد بوده است در حالی که همین آمار در محلات ثروتمند شهر پاریس در همین هفته ۳۲ درصد گزارش شده است.

اخبار دیگری هم درباره اینکه کشورهای لیبرال تصمیم گرفته‌اند بیماران را به شکل گزینشی درمان کنند یا بعضی از گروه‌های بیماران را از درمان محروم کنند دست به دست در حال چرخیدن است.

همه این اتفاق‌ها در سطوح عالی جهان در حالی است که در کشور ما چند ده هزار نفر در قالب گروه‌های جهادی از جان و مال خود گذشته‌اند تا بتوانند دردی از مبتلایان به ویروس کرونا کم کنند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.