عبدالحکیم بهار درباره انتخابش برای جایزه «آسترید لیندگرن» می‌گوید: خوشحالم بعد از ۱۶ سال فعالیت در عرصه ترویج کتابخوانی و شروع از یک روستای کوچک، زحماتم دیده شد و به این مرحله رسیدم.

زحماتم بعد از سال‌ها دیده شد

به گزارش قدس آنلاین، این مروج کتاب‌ و کتابخوانی از روستای رمین ـ از روستاهای منطقه آزاد چابهار و روستای برگزیده «جشنواره روستاها و عشایر دوستدار کتاب» در سال‌ها ۹۳ و ۹۴ ـ که از سوی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به عنوان نامزد مروج کتاب و کتابخوانی برای جایزه «آسترید لیندگرن» انتخاب شده است، در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: حس خوبی به آدم دست می‌دهد زمانی که می‌داند از یک نقطه پایین و از یک روستا شروع کرده و پله‌ بالا آمده و فعالیت‌هایش به شهرستان و بعد استان رسیده است. برنامه‌هایش جان گرفته و بهتر شده است و به این مرحله رسیده که دوستان نظرشان این است از برنامه‌های کوچک و خرد خرد می‌توان به اهداف بالا نگاه کرد.

او افزود: بعد از نزدیک به ۱۶ سال کار ترویج کتاب و کتابخوانی آن‌هم از یک روستای کوچک تا رسیدن به این پله، حس خوبی است، آدم احساس می‌کند نتیجه زحماتش بعد از این‌همه سال کار کردن، دیده شده است. حتی اگر به عنوان برگزیده انتخاب نشود. اما این که احساس کند زحماتش دیده می‌شود، خیلی ارزشمند است. 

عبدالحکیم بهار درباره تاثیرگذاری این جوایز در شناخته شدن فعالیت‌های ترویج کتاب و کتابخوانی نیز گفت: اگر به انتخاب هم نرسد، همین که کار ما دیده می‌شود، اتفاق خوبی است. این اتفاق برای دوستانی که به فکر چنین کاری هستند قوت قلب است تا با اشتیاق بیشتری کار را دنبال کنند و پیش بروند. 

او همچنین درباره‌ این‌که فکر می‌کند، برگزیده این جایزه خواهد شد یا خیر، گفت: این جایزه یک جایزه بین‌المللی است و دوستان توانمندتر از من هم بودند که برگزیده نشدند؛ مثلا آقای علی‌اصغر سیدآبادی که بانی ترویج کتاب هستند و ما کارهایمان را با پشتیبایی او انجام داده و با حمایتش کارهایمان را گسترش داده‌ایم. تعجب می‌کنم با توجه به شرایط ایده‌آلی که او داشت هنوز موفق نشده‌ایم این جایزه را بگیریم. برای خودم هم جای پرسش است. امیدوارم با توجه به تلاشی که دوستان دارند این اتفاق بیفتد و ما بتوانیم در حوزه ترویج کتاب در عرصه بین‌المللی هم دیده شویم. 

انتهای پیام

منبع: خبرگزاری ایسنا

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.