ماه رمضان به پایان رسید؛ فرصتی که هر کس به اندازه ظرفیت خویش، موفق به بهره‌برداری معنوی از آن شد. سختی کار اما با پایان یافتن میهمانی خدا رخ می‌نماید؛ آنجایی که باید از ذخیره معنوی یک ماه روزه‌داری و بندگی، حراست کرد.

تلاش کنیم سرمایه رمضان را از دست ندهیم

 قدس آنلاین: ماه رمضان به پایان رسید؛ فرصتی که هر کس به اندازه ظرفیت خویش، موفق به بهره‌برداری معنوی از آن شد. سختی کار اما با پایان یافتن میهمانی خدا رخ می‌نماید؛ آنجایی که باید از ذخیره معنوی یک ماه روزه‌داری و بندگی، حراست کرد. حجت‌الاسلام دکتر سیدمحسن سادات کیایی در این باره و در گفت‌وگو با قدس، با بیان اینکه تمام احکام الهی و عبادی صورت و باطنی دارند، می‌گوید: باید تلاش کنیم باطن و اسرار آن‌ها را فرا گرفته و به آن‌ها عمل کنیم. روزه گرفتن هم ظاهری دارد که همان خودداری از خوردن و آشامیدن و پرهیز از مبطلات، محرمات و مکروهات روزه و انجام دستوراتی است که به آن‌ها اشاره شده است؛ اما در کنار ظاهر، باطنی هم دارد. متأسفانه بیشتر ما، آن مقدار که بر درست انجام دادن ظاهر احکام عبادی و الهی دقت داریم، به باطن این احکام توجه نداریم.

وی می‌افزاید: ظاهر روزه هم خودداری از خوردن و آشامیدن در ساعات مشخصی از روز است؛ اما این ظاهر طبق آیه ۱۸۳ سوره بقره برای رسیدن به هدفی والاست. در این آیه آمده است: «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» یعنی روزه بر شما واجب شده تا پرهیزگار شوید؛ بنابراین تمام اعمال ظاهری روزه‌داری که بر انجام آن تأکید شده به منظور رسیدن به تقوای الهی است.

رمضان فرصتی برای تمرین پرهیزگاری در تمام سال

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی توضیح می‌دهد: اگر روزه‌داری در این ماه ما را باتقوا نکند هر چند که شاید آن دنیا از این جهت که به ظاهر روزه‌دار بوده و اعمال ظاهری آن را انجام داده‌ایم، مورد مؤاخذه قرار نگیریم اما حاکی از این است که از آثار و اهداف روزه که در نهایت رسیدن به تقوای الهی است غافل شده‌ایم.

او خاطرنشان می‌کند: اگر بخواهیم اثرات، برکات و ثمرات روزه‌داری در ماه رمضان در طول سال و در تمام زندگی ما استمرار پیدا کند باید نسبت به فرامین الهی متعبد شده و آنچه خداوند فرمان می‌دهد انجام دهیم و از آنچه نهی می‌کند پرهیز کنیم؛ یک ماه روزه‌داری رمضان تمرین «عبد» شدن است. ماه مبارک رمضان فرصتی برای تمرین بندگی است و اگر کسی در این ماه مبارک تمرین کند که بنده خدا باشد و غیر از خدای سبحان در برابر دیگران تعظیم نکند، به بهترین توشه رسیده است؛ البته باید تلاش کنیم که این تمرین را منحصر به یک ماه نکنیم. حال که در ماه رمضان تمرین کرده و آمادگی کسب کرده‌ایم، زمینه آن وجود دارد که در ۱۱ ماه دیگر سال هم بتوانیم در این راه گام برداریم هر چند که ممکن است ادامه این مسیر در مابقی ماه‌ها سخت‌تر باشد؛ زیرا در ماه مبارک رمضان طبق روایت‌ها برکات خداوند زیادتر بوده و شیطان‌ها در غل و زنجیر هستند.

فردی که خود را نیازمند خدا نداند، طغیان می‌کند

این استاد دانشگاه یادآور می‌شود: ما در ماهی که گذشت یک ماه زحمت کشیدیم و تا حدودی عبد خدا شدیم. با اینکه گرسنه و تشنه بودیم اما به خاطر دستور خداوند از خوردن و آشامیدن خودداری کردیم و مبطلات روزه را انجام ندادیم؛ حالا زمان خوبی است که با توجه همین راه را در ماه‌های دیگر هم ادامه دهیم. در مابقی روزهای سال، روزه‌های مستحب داریم؛ خوب است که به عنوان کار عملی و حالا که آمادگی ذهنی و روحی داریم هفته‌ای یک روز روزه بگیریم. به یاد ماه رمضان و روزه بودن خود یک تذکر و یادآوری عبد شدن است تا انسان احساس طغیان نکند.

سادات کیایی در پایان با اشاره به آیه ۶ سوره علق تصریح می‌کند: خداوند در این سوره می‌فرماید: «إِنَّ الاِنسَانَ لَیطْغَی أَن رَآهُ اسْتَغْنَی» یعنی اینکه اگر انسان، خودش را بی‌نیاز ببیند و مستغنی به حساب بیاورد، او را به طغیان وادار خواهد کرد. ممکن است فردی بسیار پولدار باشد اما خود را بی‌نیاز نداند پس طغیان نمی‌کند؛ یا کسی قدرتمند باشد و خود را بی‌نیاز نبیند مانند امیرالمؤمنین(ع) که حاکم جامعه اسلامی و بسیار قدرتمند بود اما خود را نیازمند خداوند می‌دید پس این قدرت هیچ وقت سبب طغیان او نشد. اما اگر انسان به خداوند توجه نداشته باشد ممکن است طغیان کند. روزه‌داری در روزهای دیگر سال تمرینی برای دانستن نیازمندی است تا به طغیان کشیده نشده و از صراط مستقیم خارج نشویم. علاوه بر آن، بر تلاوت قرآن که در ماه رمضان بر آن تأکید ویژه شده بود، مداومت کنیم که این برکات سبب می‌شود سرمایه‌ای که در این ماه جمع شده به راحتی از دست نرود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.