طرح انتقال آب از دریای عمان آنچنان که گفته می‌شود طرحی برای جبران کمبود آب در شرق کشور است که از چابهار تا مشهد مسیر هزار و ۶۰۰ کیلومتری را قرار است طی کند.

به جای انتقال آب از دریای عمان فرهنگ مصرف را مدیریت کنیم

قدس آنلاین: طرح انتقال آب از دریای عمان آنچنان که گفته می‌شود طرحی برای جبران کمبود آب در شرق کشور است که از چابهار تا مشهد مسیر هزار و ۶۰۰ کیلومتری را قرار است طی کند. در این مسیر آب از خط لوله انتقال سه استان سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و خراسان رضوی می‌گذرد تا در نهایت به مشهد برسد. جدا از هزینه‌های هنگفتی که طرح انتقال در پی دارد و در شرایط اقتصادی فعلی کشور بودجه چند ده میلیاردی را می‌طلبد بسیاری از کارشناسان طرح انتقال را پرهزینه و در عین حال کم‌بهره عنوان کردند که البته می‌تواند شرایط زیست محیطی اقلیمی که هزار و ۶۰۰ کیلومتر طول دارد را نیز دچار دگرگونی کند.

روی آوردن به طرح‌هایی همچون انتقال آب از دریا به جای اندیشیدن چاره‌ای اساسی‌تر که با اقلیم و شرایط منطقه سازگاری داشته باشد پیشنهاد همین کارشناسان است که معتقدند انتقال آب از دریای عمان به شرق کشور اگر هم اجرایی شود مشکلات عدیده‌ای خواهد داشت و بازدهی چندانی نمی‌تواند داشته باشد.

•       استفاده از فناوری به جای سازگاری با شرایط اقلیمی

پروفسور پرویز کردوانی؛ جغرافیدان، استاد ممتاز دانشگاه تهران و کارشناس و فعال محیط زیستی کشور با اشاره به اینکه متأسفانه در طول یک قرن اخیر بشر و به خصوص در ایران به سمت و سویی حرکت کرده که به جای برنامه‌ریزی برای سازگاری با شرایط اقلیمی به سمت فناوری برای برداشت و مصرف آب بیشتر رفته به قدس گفت: اگر بررسی کنید متوجه خواهید شد پیش از اینکه موضوع چاه‌های نیمه‌عمیق، عمیق، زدن سدها و انتقال آب از جایی به جای دیگر وجود داشته باشد مردم خودشان آبی را که در اختیار داشتند مدیریت می‌کردند و به تناسب از قنات و منابع آبی موجودشان بهره می‌بردند اما هر بار با یک فناوری موضوع مدیریت آب کمتر دیده شد و مشکلات هر روز بیشتر و بیشتر شد تا جایی که اکنون برای جبران کم‌آبی به این فکر افتاده‌اند تا از دریا آب بیاورند.

وی در ادامه افزود: هیچ جای دنیا این روش مرسوم نیست که صنایع آب‌بر را در اقلیمی خشک بنا کنند در حالی که در ایران به طور مثال در استان یزد که نه بارندگی چندانی دارد و نه منبع آب دیگری، سه کارخانه فولاد ساخته می‌شود و پس از اینکه به مشکل آب می‌خورند مجبور می‌شوند که برای این صنایع از دریا آب بکشند در صورتی که باید به مانند خیلی از همان کشورها صنایع آب‌بر به کنار سواحل منتقل شود تا هم آب در اختیار باشد و هم مسائل زیست محیطی نداشته باشد و اینکه هزینه‌هایی برای انتقال روی دست ما نگذارد.

•       همزیستی با آب موجود

پروفسور کردوانی همچنین در مورد طرح انتقال آب از دریای عمان به شرق کشور (از چابهار تا مشهد) اظهار کرد: باید بگویم انتقال آب از عمان مشکل را حل نمی‌کند چون اگر قرار است برای تصفیه کردن آب دریا از انرژی نفت و گازی استفاده کنیم که تا ۵۰ یا ۱۰۰ سال آینده تمام می‌شود به این نتیجه خواهیم رسید که طرح انتقال آب از دریای عمان هیچ فایده‌ای ندارد و در آینده همین لوله‌هایی که با صرف بودجه‌های هنگفت کشیده شده‌اند خالی خواهد ماند! برای همین اصرار من بر این است که جدا از صرف پول و انرژی که باید انجام شود می‌بایست به سمتی حرکت کنیم که مدیریت آب در اختیار بیشتر شود، فرهنگ مردم در استفاده از آب بالاتر رود و در نهایت باید با همین آب ساخت چون اگر از دریا هر چقدر هم آب بیاوریم همین مشکلات فعلی وجود خواهد داشت!

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.