آخرین بار محرم سال گذشته در سریال «مرضیه» نقش‌آفرینی کرد و بازی ماندگاری از خود به جا گذاشت. ماه‌چهره خلیلی، بازیگر سینما و تلویزیون، جمعه گذشته بر اثر ابتلا به سرطان لوزالمعده در ۴۴سالگی درگذشت.

«ماه چهره» عاشق وطنش بود

قدس آنلاین:  آخرین بار محرم سال گذشته در سریال «مرضیه» نقش‌آفرینی کرد و بازی ماندگاری از خود به جا گذاشت. ماه‌چهره خلیلی، بازیگر سینما و تلویزیون، جمعه گذشته بر اثر ابتلا به سرطان لوزالمعده در ۴۴سالگی درگذشت. در آخرین گفت‌وگویی که با او به بهانه پخش سریال «مرضیه» داشتیم دوست داشت سراغ تجربه‌های جدید بازیگری برود و یک الگو زنانه خلق کند. او گفته بود: «وقتی به عنوان یک بازیگر نقشی را بازی می‌کنید باید دوستش داشته باشید، چون خلقش می‌کنید. در مورد شخصیت مرضیه می‌دانستم که اتفاق‌های ناگواری برایش می‌افتد و روز به روز  قوی‌تر می‌شود. معمولاً نقش زنان غیرفعال را بازی نمی‌کنم، به همین دلیل شاید کم‌کار هستم، چون نقشی که بازی می‌کنم را باید باور داشته باشم یا ایفای آن نقش برای من، ایجاد چالش کند. نقش‌آفرینی در چنین نقش‌هایی برای من جذاب است، چون دوست دارم الگوی زنانه خلق کنم».

وی در سریال‌های ماندگاری چون «مختارنامه»، «در چشم باد» و «کلاه پهلوِی» ایفای نقش داشت و نوع بازی و نقش‌هایش موجب شده پیشنهادهای  متعددی  به او شود، ولی آنچه برایش اهمیت داشت نیفتادن به دور تکرار در بازیگری بود. در گفت‌وگو با «قدس» گفته بود: «سعی می‌کنم به تکرار نیفتم. پس از بازی در مختارنامه پیشنهادهای زیادی برای نقش زن عرب داشتم یا زمانی که سریال کلاه‌پهلوی را بازی کردم هر چه نقش زن خارجی مسلط به زبان انگلیسی بود به من پیشنهاد می‌شد، ولی نقشی را تکرار نمی‌کنم. اگر پس از این سریال، نقشی شبیه مرضیه به من پیشنهاد شود، قبول نمی‌کنم، چون برای خودم تکراری می‌شود. سعی می‌کنم سراغ تجربه‌های جدید در بازیگری بروم».

 با وجود اینکه بیش از دو دهه به همراه خانواده‌اش در انگلستان زندگی کرده بود، اما عاشق وطنش بود. هم خانواده‌اش در لندن زندگی می‌کردند و هم امکانات تولد فرزندش در این کشور را داشت، اما می‌خواست پسرش در ایران متولد شود و می‌گفت: «دوست داشتم پسرم شناسنامه و پاسپورت ایرانی داشته باشد، این‌ها برایم خیلی مسئله مهمی بود، دلیلش شاید این بود که من ۲۰ سال از ایران دور بودم و حسرت این را داشتم تا در ایران باشم و همیشه خودم را ایرانی می‌دانستم». به سراغ چند نفر از همکاران او رفتیم تا از این بازیگر فقید یادی کنیم.

* ادای‌دین به شهدای غواص

هادی حاجتمند، کارگردان فیلم «اشنوگل» درباره تجربه همکاری با این بازیگر فقید به خبرنگار ما می‌گوید: فوت ایشان بسیار عجیب بود و هنوز در شوک هستیم. درگذشتشان خیلی دردناک است، گویی تازه پیدایشان کرده بودیم، چون بازیگر بسیار خوب، حرفه‌ای و بااخلاقی بودند. خانم خلیلی بسیار باورمند و معتقد بود. در شرایطی که عده‌ای افتخارشان این است که شهروند کشور دیگری باشند، ماه‌چهره خلیلی که به خاطر شغل پدرش سال‌ها در لندن زندکی کرده بود، ولی همیشه سعی داشت جایی که می‌تواند ایرانی باشد و خیلی سخت ایرانی باشد.

وی با بیان اینکه فیلم «اشنوگل» جزو آخرین فیلم‌هایی سینمایی بوده که این بازیگر در آن نقش‌آفرینی کرده بود، خاطرنشان می‌کند: وقتی فیلم‌نامه را خواند گفت برایم دستمزد مهم نیست، اصلاً مهم نیست دستمزد بگیرم یا نگیرم. این نشأت گرفته از بزرگی یک آدم است که این‌قدر ارادت به شهدا دارد. با وجود اینکه این بازیگر سال‌ها در ایران نبود، جنگ را از نزدیک درک نکرده بود و حتی تحت‌تأثیر رسانه‌های ایرانی هم نبود، ولی عاشقانه شهدا و بچه‌های غواص را که در جنگ به شهادت رسیده بودند، دوست داشت و از هیچ تلاشی برای ادای احترام و ارادت به آن‌ها دریغ نمی‌کرد.

حاجتمند با بیان اینکه شاهد تلاش عاشقانه او در فیلم «اشنوگل» بودم، اضافه می‌کند: در صفحه اینستاگرامش برای شهدای غواص پست گذاشته بود در حالی که بسیاری از روشنفکران عارشان می‌آید که چنین کاری کنند، ولی او به این شهدای عزیز، ادای‌دین کرده بود. هر جایی که اکران مردمی فیلم اشنوگل بود با جان و دل این دعوت را می‌پذیرفت تا برای شهدای غواص تبلیغ کند.

وی یادآور می‌شود: اصلاً نمی‌دانیم چه زمانی، ماه‌چهر خلیلی بیمار شد، دردهایش را بروز نمی‌داد، چند ماه پیش که با ایشان تماس داشتم بسیار پرانرژی و سرحال بود، باورم نمی‌شود که رفته باشد و چقدر مرگ به ما نزدیک است.

کارگردان فیلم «مدیترانه» با بیان اینکه اخلاق خوب، زندگی سالم، ارتباطات انسان‌دوستانه و انصاف از ویژگی‌های این بازیگر بود، خاطرنشان می‌کند: من با خیلی از بازیگران کار کردم، ایشان از بازیگرانی بود که از لحاظ کاری، حال خوبی و اخلاق نکویی داشت و این احوال خوش را به بقیه گروه هم تزریق می کرد. امیدوارم شهدای غواص در آخرت ایشان شفاعت کنند.

حاجتمند درباره ایران دوستی ماه‌چهره خلیلی می‌گوید: پدرشان در زمان جنگ، خلبان جنگنده بودند به همین خاطر اسم پسرش را «پرواز» گذاشت. این سطح از وطن‌دوستی و عشق به ایران برایم عجیب بود. شاید بخشی از این عشق و درک به خاطر نوع زندگی‌اش در لندن باشد. همیشه حسرت زندگی در ایران را داشت و همچون عده‌ای تازه به دوران رسیده نبود، انسان اصیلی بود و ایران و اسلام را به شدت دوست داشت. در فیلم «اشنوگل» شاهد ارادت او به شهدای غواص بودم و این ارتباط قلبی با شهدا برایم عجیب و ستودنی بود.

* خاطره‌ای از مختارنامه

فریبا کوثری، بازیگر سینما و تلویزیون که در سریال «مختارنامه» با این بازیگر همبازی بوده است، به خبرنگار ما می‌گوید: وقتی با هم سر پروژه‌ای می‌رویم فقط همبازی نیستیم بلکه رفیق و دوست هستیم و زمانی که پروژه تمام می‌شود هنوز دوستی ما برقرار است، اگرچه به خاطر روزمرگی و مشغله‌هایمان، کمتر همدیگر را می‌بینیم.

وی درباه خبر فوت ناگهانی ماه‌چهره خلیلی یادآور می‌شود: شاید برخی از ما در زمان حیات، پشت سر دیگری حرف بزنیم و زمانی که دیگری فوت می‌کند، از او به خلاف یاد کنیم، ولی درباره ماه‌چهره، ماجرا فرق می‌کند. او بازیگری بسیار مهربان، خوشرو و باشخصیت بود، واقعاً متأسفم چون فقط یک بازیگر را از دست ندادیم بلکه یک بانوی مهربان و خیر از میان ما رفت.

این بازیگر اضافه می‌کند: ایشان مدت‌ها سرطان لوزالمعده داشت که متأسفانه در ماه‌های اخیر به کبدشان هم سرایت کرد. چهار ماه پیش برای ادامه روند درمان نزد خانواده‌اش به لندن رفت. خانم نعیمه نظام‌دوست از دوستان نزدیکشان بودند که چند روز قبل با ایشان صحبت کرده بودند و اطلاع داشتند که شرایط جسمانی‌شان خوب نیست. وقتی خبر فوت را شنیدم، شوکه شدم، چون ایشان جوان بود و هزاران آرزو برای پسرش «پرواز» داشت.

وی درباره اینکه چرا ماجرای سرطان ماه‌چهره خلیلی رسانه‌ای نشده بود، می‌گوید: من هم از طریق خانم  نظام‌دوست از بیماری ایشان مطلع شدم، ولی ایشان تأکید داشت نمی‌خواهد کسی درباره بیماری‌اش بداند و به همین دلیل هم درباره آن حرفی نمی‌زد.

کوثری با یادآوری همبازی‌شدنش در سریال «مختارنامه» همراه با این بازیگر فقید، خاطرنشان می‌کند: ما ۱۵ سال پیش با هم همبازی بودیم و دغدغه‌مان این بود که نقش خودمان را به خوبی ایفا کنیم. به یاد دارم اولین سکانسی که با هم برای عرض تسلیت به خانه کیان رفته بودیم، ایشان بین من و خانم مقانلو نشسته بود، روبه‌رویشان آقای عرب‌نیا و خانم ژاله علو بودند. دیدم که دارد می‌لرزد، گفت خیلی می‌ترسم، بسیاری از بازیگران مطرح کنارم هستند و نگرانم از پس نقش برنیایم و خیلی برای نقش اهمیت قائل بود. به او قوت قلب دادم که ما هم در شروع بازیگری‌مان همین‌قدر استرس داشتیم اگرچه نقش ایشان بسیار سنگین بود. البته نقش همه ما در سریال «مختارنامه» سنگین بود و واقعاً  در برخی از سکانس‌ها وحشت داشتیم که از پس آن نقش به خوبی بربیاییم.

وی با بیان اینکه ماه‌چهره خلیلی، جزو بازیگران کم‌حاشیه سینما و تلویزیون بود، یادآور می‌شود: باید قدر یکدیگر را بدانیم، چون عمر بسیار کوتاه است. ما در این حرفه تا زمانی که سر یک پروژه هستیم از هم باخبریم و بعد درگیر مشغله‌های خودمان می‌شویم. در شرایط کرونا هم بسیاری از ما از هم خبر نداشتیم. برای خانواده ماه‌چهره خلیلی، همسرشان، پسرشان و دوستان نزدیکشان آرزوی صبر می‌کنم، اما مرگ تقدیری است که قبل از انسان، زاده شده است.

* بازیگری خوش‌اخلاق و صبور

خشایا راد، بازیگر سینما و تلویزیون که در فیلم سینمایی «یادم تو را فراموش» با ماه‌چهره خلیلی همبازی بوده است، به خبرنگار ما می‌گوید: در این همکاری، ایشان را بانویی هنرمند، بااخلاق و صبور دیدم. با همه مهربان بودند و این مهربانی، صداقت و صبوری موجب شده بود تا چهره‌ای دوست‌داشتنی و قابل احترام در بین همتایانشان داشته باشند.

وی درباره اینکه چقدر بازیگری برایش اولویت داشت، خاطرنشان می‌کند: به نظرم کار در اولویت دوم قرار می‌گیرد و آنچه مهم است محسنات اخلاقی است. آنچه از ما باقی می‌ماند مرام، منش و اخلاق نیکو است. اگرچه از نظر بازیگری هم بسیار حرفه‌ای و مسلط بر کارشان بودند. به نظرم از نظر حرفه‌ای ایشان نسبت به برخی از بازیگران خانم دیگر، یک سرو گردن بالاتر بودند و آثار خوبی از ایشان باقی‌مانده است به ویژه آثار تلویزیونی با ارزشی که نشان داده توانایی ایشان در بازیگری است.

این بازیگر می‌گوید: وقتی شنیدم ایشان براثر ابتلا به سرطان از دنیا رفته‌اند واقعاً شوکه شدم، چون هیچ کسی از بیماری ایشان خبر نداشت. آن‌قدر خویشتندار بودند که خبر بیماری‌شان را منتشر نکنند. خبر فوت ایشان بسیار ناگهانی بود و همه را شوکه کرد به‌ویژه اینکه سنشان کم بود و در جوانی و با داشتن فرزندی خردسال، ترک دنیا کردند.

وی با بیان اینکه خانم خلیلی بازیگری بی‌حاشیه بود و با کسی مشکلی نداشت، عنوان می‌کند: بعید می‌دانم کسی از ایشان خاطره بدی داشته یا خاطرش مکدر باشد. ایشان در حسن اخلاق شهره بودند و برای دیده شدن و مشهور شدن هم به آب و آتش نمی‌زدند. برایشان مهم بود که بدون حاشیه کار کنند.

راد یادآور می‌شود: او بازیگری بود که هم کارش و هم خانواده‌اش را دوست داشت. این بانوی هنرمند در عرصه سینما و تلویزیون می‌تواند برای بازیگران جوان الگو باشد، چون بدون حاشیه و بی‌تنش بود. صبوری و خوش‌خلقی هم جزو محسناتشان بود و کسانی که با ایشان همبازی شده‌اند می‌دانند چه می‌گویم. بازیگران جوان می‌توانند از حسن‌خلق و رویه این بانوی فقید هنرمند، الگو بگیرند و بی‌حاشیه بودن و حسن‌خلق را برای تبدیل شدن به بازیگری توانمند سرلوحه کارشان قرار دهند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.