۲۸ آبان ۱۳۹۹ - ۰۴:۲۱
کد خبر: 728339

یادداشت/

اما و اگرهای برنامه چهاردهم توسعه چین

سجاد علی‌زاده/ کارشناس مسائل شرق آسیا

پنجمین نشست عمومی نوزدهمین کمیته مرکزی حزب کمونیست چین ۲۹ اکتبر در پکن پایان یافت. این نشست درباره چهاردهمین برنامه توسعه پنج ساله اقتصادی و اجتماعی چین پیشنهادهای خود را مطرح و آغاز مرحله جدید توسعه با کیفیت چین را اعلام کرد.

قدس آنلاین: پنجمین نشست عمومی نوزدهمین کمیته مرکزی حزب کمونیست چین ۲۹ اکتبر در پکن پایان یافت. این نشست درباره چهاردهمین برنامه توسعه پنج ساله اقتصادی و اجتماعی چین پیشنهادهای خود را مطرح و آغاز مرحله جدید توسعه با کیفیت چین را اعلام کرد. در این نشست تأکید شد چین همچنان بر تعمیق همه جانبه اصلاحات پایبند خواهد بود و به طور همه جانبه سطح گشایش را ارتقا خواهد داد. در این نشست اهداف درازمدت تحقق نسبی مدرنیزاسیون سوسیالیستی در چین تا سال ۲۰۳۵ مطرح شد. نشست‌های عمومی کمیته مرکزی حزب کمونیست، مهم‌ترین نشست سیاسی سالانه‌ در جمهوری خلق چین است که از قضا امسال در آن، مانیفست ۱۵ ساله توسعه همه‌جانبه این کشور نیز به نمایش جهانی گذاشته شد. بر اساس آنچه در برنامه‌ها و ادراک نخبگان حاضر در قدرت در چین می‌گذرد، این کشور باید تا سال ۲۰۴۹ به عنوان کشوری با بالاترین سطح درآمد در جهان شناخته شود.

از اصلی‌ترین اهداف توسعه اقتصادی و اجتماعی چین که در طول دوره چهاردهمین برنامه پنج ساله حزب کمونیست از آن بحث شده می‌توان به تحقق توسعه پایدار و سالم اقتصادی بر پایه بهبود چشمگیر در کیفیت و کارایی و پیشرفت بزرگ در ایجاد یک نظام اقتصادی مدرن، برقراری یک سیستم بازاری با استاندارد عالی و شکل‌گیری ساز و کار نوین اقتصادی با سطح بالاتر و بازتر، پیشرفت جدید تمدن اکولوژیک و رسیدن زندگی مردم به سطح جدیدی از رفاه اشاره کرد. در زمانی که عمده ناظران و کارشناسان، بر محور رشد همه جانبه قدرت نظامی و بسط توان اطلاعاتی چین تمرکز کرده‌اند، به نظر می‌رسد مهم‌ترین مؤلفه در ادراک نخبگان نسل پنجم چین به محوریت شی جین پینگ، در پیشرفت جدی در حوزه ظرفیت‌های علمی و فنی برمی‌گردد. حوزه‌ای که از قضا زیربنای اقتصاد و قدرت سخت و نرم است. از همین رو، در این نشست پیشنهاد شد باید نوآوری به عنوان محور فرایند مدرن‌سازی چین تسریع شود؛ محوری که یکی از تکیه گاه‌های خودکفایی پکن در مسیر توسعه شناخته می‌شود.

در این نشست هدف بلندمدت تحقق مدرنیزاسیون سوسیالیستی تا سال ۲۰۳۵ مطرح شد. به این صورت که قدرت اقتصادی، علمی و فناوری و در مجموع قدرت ملی با تمام مؤلفه‌های آن افزایشی قابل توجه یافته و حجم اقتصاد کل و درآمد سرانه مردم - هم شهری و هم روستایی - به سطح جدیدی رسیده و با کشورهای تراز اول در یک رده قرار گیرد. بر همین اساس، ایجاد یک سیستم اقتصادی مدرن در چین در دستور کار خواهد بود که به تبع آن، نظام و کارکردهای حاکمیت ملی، مدرن شده و مردم در آن مشارکت برابر خواهند داشت و حقوق توسعه یکسان تضمین خواهد شد. یکی از اصلی‌ترین ضعف‌های امروز چین، فقدان قدرت معنایی در سطح بین‌المللی و در تراز جهانی است و عمده تلاش حاکمان در پکن بر مبنای رفع این نقص جدی است. به نظر می‌رسد هدف نانوشته تمام برنامه‌ها، تبدیل چین به کشوری سالم با فرهنگ، نظام آموزشی، توانمندی و ورزش قوی باشد، آنچنان که در نهایت با یک چین زیبا روبه‌رو باشیم. اما اینکه با توجه به تمام محدودیت‌ها و فشارهای خارجی بر چین و البته ضعف‌های مهم داخلی، پکن در نهایت می‌تواند به اهداف خود برسد یا نه، مهم ترین پرسشی است می‌توان پاسخ آن را برای آینده نگه داشت.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.