در گفت‌وگویی تفصیلی پای درد دل و صحبت‌های زوجی نشستیم که ۲۰ سال است در عرصه فعالیت‌های جهادی حضور دارند و زندگی خود را وقف خدمات مؤمنانه و کمک به نیازمندان کرده‌اند.

برخی ارگان‌ها به جای این که مشکلات را از پیش پای ما بردارند، مانع تراشی هم می‌کنند

قدس آنلاین: طی چند سال اخیر به ویژه یک سال گذشته که تحریم‌های ظالمانه ایالات متحده آمریکا و شیوع ویروس کرونا مشکلات اقتصادی و مالی زیادی را برای مردم کشورمان به بار آورده و معیشت و امرار معاش بسیاری از اقشار جامعه به دشورای گرائیده است، افزایش و توجه به کمک‌های مؤمنانه و خدمات جهادی به منظور گره گشایی از مشکلات نیازمندان امری ضروری است.

طی سال گذشته و پس از شیوع ویروس کرونا همسو با منویات مقام معظم رهبری که همواره بر لزوم مواسات و کمک‌های مؤمنانه به اشکال مختلف تأکید کرده‌اند، بسیاری از افراد به صورت سازماندهی شده توسط ارگان‌های رسمی یا به صورت خود جوش و جهادی وارد صحنه شده و گام‌های مهمی را برای رفع مشکلات نیازمندان اعم از مشکلات معیشتی و فرهنگی، خدمات اجتماعی و مشاوره‌های روانشناختی برداشته‌اند.

برخی افراد پایگاه‌های بسیج را به عنوان قرارگاه خدماتی خود انتخاب کرده‌اند، برخی مساجد محل خود را به مرکز کمک‌های مؤمنانه و گره گشایی از مشکلات نیازمندان تبدیل کرده‌اند و برخی نیز به صورت خودجوش به تشکیل گروه جهادی و ارائه خدمات مؤمنانه و مواسات پرداخته‌اند.

در این راستا در گفت‌وگویی تفصیلی پای درد دل و صحبت‌های زوجی نشسته‌ایم که ۲۰ سال است مشغول فعالیت جهادی هستند و تقریباً زندگی خود را وقف خدمات مؤمنانه و کمک به نیازمندان کرده‌اند. آقای روحی و خانم حسینی با تشکیل گروه جهادی "شهیده زینب کمایی" ۶۰۰ خانواده نیازمند را تحت پوشش خود گرفته‌اند و بسته به بضاعت گروه به آنها خدمات رسانی مالی و فرهنگی می‌کنند. مدیریت این گروه توسط یک خانم از نکات قابل توجه است که در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می خوانیم:

ابتدا بفرمائید که "شهیده کمایی" چه کسی بودند و چرا اسم گروه خودتان را به نام ایشان انتخاب کرده‌اید؟

شهیده کمایی دختر نوجوانی بودند که در زمان جنگ به خاطر شرایطی که داشتند و جنگ زده بودند به یکی از شهرستان‌های اصفهان می‌روند و فعالیت‌های فرهنگی زیادی را در آنجا انجام می‌دهند که توسط منافقین شناسایی و ربوده می‌شود و سپس وی را در یک خرابه به شهادت می‌رسانند.

علت اینکه گروه جهادی ما به نام این خانم نامگذاری شده این است که پایه کار گروه جهادی ما، فعالیت‌های فرهنگی بوده و در کنار آن خدمات معیشتی را نیز پیش برده‌ایم. ما نزدیک ۱۹ سال است که ازدواج کرده‌ایم و از قبل آن نیز هر کدام فعالیت جداگانه داشته‌ایم. از زمان شروع کار بیشتر در مناطقی حضور یافتیم که فقر اعتقادی و فرهنگی داشتند و در کنار آن به فقر مادی و اجتماعی هم توجه داشتیم. آن زمان تلاش ما بر تقویت فرهنگ اعتقادی نوجوانان بود.

بفرمائید که دامنه فعالیتی گروه جهادی "شهیده کمایی" چه حوزه‌ها و مناطقی را شامل می‌شود؟

چند سال پیش منطقه ای را در تهران شناسایی کردیم که به شدت دچار فقر فرهنگی و اعتقادی بودند و مشکلات خانوادگی زیادی داشتند. در این منطقه ما یک هیئت دخترانه به نام "شهیده کمایی" ایجاد کردیم. در این منطقه طی چهل سال گذشته هیچ گونه کار فرهنگی خاصی برای خانم‌ها انجام نشده بود و حتی یک پایگاه بسیج یا نهاد فرهنگی برای آنها نداشت. بنابراین ما بهتر دیدیم که تمرکز خودمان را بر روی دختران نوجوان بگذاریم،  زیرا کار فرهنگی بر روی نوجوان‌ها تأثیرگذارتر است.

ما هیئتی فرهنگی را آنجا تشکیل دادیم و کارهای فرهنگی اعم از پخش و نقد فیلم، اردو و برنامه های مختلف داشتیم که در کنار آن از لحاظ مالی نیز به خانواده‌های آنها رسیدگی می‌کردیم. ما نامگذاری این هیئت را برعهده دختران هیئت گذاشتیم و از آنجایی که مستندی را در مورد شهیده کمایی برای آنها پخش کرده بودیم و به شدت تحت تأثیر شخصیت وی قرار گرفته بودند، به همین خاطر اسم هیئت را به نام این شهید انتخاب کردند که این هیئت تا پیش از شیوع کرونا فعالیت داشت، اما پس از آن ادامه فعالیت به دلیل محدودیت‌های کرونایی مقدور نبود.

با توجه به این مسئله پس از آن و در یک سال گذشته فعالیت‌های ما بر کمک‌های معیشتی و خدمات مؤمنانه متمرکز شد، هر چند فعالیت‌های فرهنگی مانند توزیع کتاب، بروشورهای فرهنگی و مسابقات نیز همچنان ادامه دارد. سال گذشته یلدای مهدوی داشتیم، امسال نیز برنامه‌ای مشابه خواهیم داشت. در حال حاضر ما به صورت مستقیم و غیر مستقیم با حدود ۶۰۰ خانواده نیازمند در ارتباطیم و در حد بضاعت گروهی که داریم به آنها کمک می‌کنیم.

حوزه ها و مناطق فعالیت ما فقط محدود به پخش ارزاق و این منطقه از تهران نبوده و در هر منطقه ای از کشور که از ما درخواست کمک داشته باشند دریغ نمی‌کنیم. به عنوان مثال خانه خانمی نیازمند در شهرستان نهاوند را بازسازی کردیم، در برخی روستاهای کرمانشاه توزیع بسته‌های معیشتی داشتیم، برای افرادی که امکانات بهداشتی و حمام نداشتند این امکان را فراهم کردیم، در یکی از روستاهای اصفهان برای دو عروس نیازمند جهیزیه تهیه کردیم، در روستاهای قم، اسلامشهر، عباس آباد ورامین و مناطق مختلف دیگر که نیاز به کمک وجود داشته باشند و امکان آن را داشتیم حاضر شدیم و خدمت کردیم.

علاوه براین ما با دیگر گروه‌های جهادی در شهرستان ها ارتباط داریم و از این طریق نیز خدمات خود را ارائه می‌کنیم. به عنوان مثال ما با گروه جهادی شهید اخلاقی در ارتباط بودیم و شهید اخلاقی از گروه های جهادی کرمانشاه بودند که پیش از شهادت به واسطه ارتباطاتی که داشتند در استان اصفهان یکسری کارها را برای ما انجام می‌داد و اکنون نیز با دوستان ایشان در ارتباط هستیم. ما در حال حاضر افرادی را داریم که پس از کرونا ورشکسته یا بیکار شده‌اند و هیچ مؤسسه خیریه‌ای آنها را تحت پوشش نمی‌گیرد. ما افراد زیادی را شناسایی می‌کنیم و به مؤسسات خیریه معرفی می‌کنیم، اما آنها را تحت پوشش خود قرار نمی‌دهند.

بفرمائید که کمک‌های شما مشخصا چه مواردی را شامل می‌شود؟

در حال حاضر ما برنامه توزیع غذای گرم، پخش ارزاق، بسته‌های فرهنگی، توزیع میوه های نوبرانه، تهیه جهیزیه، لوازم التحریر، کمک هزینه تحصیلی، تهیه وسایل مورد نیاز خانه، کمک به مستأجران نیازمند، بسته های شیر خشک، دارو، سیسمونی، لباس،  و کمک های مالی به خانواده‌های نیازمند، قربانی گوسفند در اول هر ماه و توزیع گوشت آن در بین نیازمندان را داریم که منابع آن توسط بانیان محترم از مناطق مختلف تامین می شود که این کمک‌های یا به صورت نقدی است یا در قالب همان بسته‌های معیشتی اهدا می شود.

اما پس از کرونا که مشکلات اقتصادی شدت گرفت، تعداد بانیان ما کاهش یافته و خود آنها نیز دچار مشکلات اقتصادی شده‌اند و اکنون بسیار بیشتر از آنکه بانی به ما معرفی شود خانواده‌های نیازمند معرفی می‌شوند؛ به همین خاطر به شدت به بانی و کمک خیرین نیاز داریم؛ امروز هر کسی به هر میزان که امکان کمک به گروه جهادی "شهیده کمایی" را داشته باشد ما از ایشان استقبال می‌کنیم و می‌توانند در واتس آپ به شماره ۰۹۳۷۷۴۱۶۳۷۷ با ما تماس بگیرند و کمک های مؤمنانه خودشان را اهدا کنند. برخی از فعالیت های ما در فضای مجازی نرم افزار  "بله" در کانالی به آدرس https://ble.ir/gorooh_jahadi_shahidehkomaee قابل مشاهده است.

ما نسبت به رعایت شأن نیازمندان بسیار حساس هستیم و هیچ زمانی برای جمع آوری منابع مالی عکس خود آنها یا خانه هایشان را در گروه قرار نمی‌دهیم، ولی متأسفانه این مسئله در برخی گروه‌ها باب شده و این کار را انجام می‌دهند. نیروهای گروه جهادی شهیده کمایی بیشتر زوجین هستند و به صورت خانوادگی فعالیت دارند و زمان زیادی را صرف فعالیت‌های گروه می‌کنند که واقعاً جای تشکر دارد.

بفرمایید که در دوره پس از کرونا نوع و حجم فعالیت های جهادی شما چه تغییری داشته است؟

به طبع پس از شیوع کرونا مشکلات اقتصادی، بیکاری‌ها و هزینه‌های معشیت مضاعف شده و این مسئله تعداد نیازمندان را افزایش داده است که به تبع آن حجم فعالیت ما نیز مضاعف شده و بسته به بضاعت گروه خدمات خودمان را افزایش داده ایم. علاوه بر اینکه از لحاظ مادی حجم کمک‌ها افزایش یافته، از لحاظ صرف زمان و وقت نیز نیروهای ما تا جایی که امکان داشته باشد در خدمت هستند. خود ما پیش از کرونا غالباً ایام آخر هفته که وقت آزاد داشتیم به این امور می‌پرداختیم اما پس از شیوع کرونا اکنون تقریباً هر روز درگیر این مسئله هستیم و اگر بچه‌های ما همکاری نمی‌کردند واقعاً شرایط سخت می‌شد.

مثلاً ما در ماه رمضان گذشته شاید دو الی سه بار فقط سروقت افطار کردیم همیشه به خاطر فعالیت‌هایی که داشتیم نمی‌رسیدیم به موقع افطار کنیم. اکنون نیز فعالیت‌ها زیاد است اما چون مقدار ارزاق و بسته‌های معیشتی کم شد، بیشتر درگیر مشکلات نیازمندان هستیم، مثلاً بچه‌های بیمار دارند یا نیاز به مشاوره و درد دل دارند. نیازمندی‌ها هم از لحاظ روحی است هم از لحاظ مادی و اقتصادی.

بفرمایید مدیریت یک گروه جهادی توسط یک خانم چه مشکلاتی دارد؟

یکی از مهمترین مشکلات مدیریتی برای یک خانم در فعالیت جهادی این است که ما را چندان جدی نمی‌گیرند و متأسفانه با برخی گروه‌های جهادی که می‌خواهیم ارتباط بگیریم و همکاری داشته باشیم، بی حرمتی می‌شود. کسانی که با آنها نیز همکاری داریم، گاهی برخورد مناسبی ندارند و برای آقایان سخت است که تصمیم گیرنده یک خانم باشد و سخت است که بپذیرند با مدیر خانم همکاری کنند. برخی افراد هستند که می‌خواهند  کمک کنند،  می‌گویند مثلاً این کمک را که می‌خواهیم به فلان خانه بدهیم حتماً باید عکس بگیریم، در حالی که ما گفتیم رعایت شأن نیازمندان برای ما بسیار مهم است و هرگز اجازه چنین کاری را نمی‌دهیم. طبق فرمایشات امام خمینی(ره) نیازمندان ولی نعمتان ما هستند و رفع نیاز آنها نعمتی است که خداوند به ما عطا کرده است؛ ان شاء الله که شکرگذار باشیم.

انتظار شما از نهادهای دولتی و ارگان‌های مسئول چیست؟

مطمئناً برای اینکه بتوانیم پرقدرت‌تر عمل کنیم، خانواده‌های بیشتری را تحت پوشش داشته باشیم، جنبه های مختلف مشکلات خانواده ها را برطرف کنیم و کمک های بیشتری را ارائه کنیم، نیازمند حمایت مالی و فرهنگی هستیم و احتیاج به مشاور، اعضای خدمات رسان، پزشک و ... داریم. برخی ارگان‌ها وقتی می‌بینند مسئول این گروه جهادی یک خانم است، همکاری نمی‌کنند و به جای این که مشکلات را از پیش پای ما بردارند، برای ما مانع تراشی هم می‌کنند.

ما در بحران اخیری که برای روغن پیش آمده بود، برای تهیه روغن نیازمندان به مشکل برخوردیم؛ به گونه‌ای که علی رغم اینکه ما مشخصات گروه و لیست نیازمندان را به مدیر فروشگاه ها ارائه می‌کردیم و حتی نامه هم می‌بردیم تا روغن به تعداد مورد نیاز به ما بدهند، اما آنها بدون توجه به این مسئله بیشتر از دو عدد روغن به ما نمی‌دادند. درخواستی که از مسئولین وزارت صمت داریم این است که به فروشگاه‌ها توصیه کنند با گروه‌هایی مانند گروه جهادی ما که به دنبال حل مشکلات مردم هستند و با کسانی که مواد غذایی را برای انبار کردن و احتکار می‌خرند، تفاوت دارند همکاری داشته باشند. یک مسئله دیگر این است که ما وقتی از نهادی درخواست کمک مالی می کنیم، به ما می گویند باید از طریق فلان نهاد اقدام کنید، وقتی به فلان نهاد مراجعه می‌کنیم از ما درخواست سهم می‌کنند، خوب وقتی ما نیازمندانی را داریم که باید این بودجه صرف آنها شود چرا باید بخشی از آن به موارد اینچنینی اختصاص یابد، ما منابع مالی را به زحمت و با پنج تومان ده تومان افرادی زیاد جمع آوری می‌کنیم و باید نسبت به آن حساس باشیم. ما منتظر کسی نمی‌مانیم و خودمان کار را به پیش می‌بریم اما پشتیبانی یک نهاد می‌تواند تأثیر بسزایی داشته باشد.

خاطره‌ای تأثیرگذار از کمک‌های جهادی شهید امر به معروف "شهید محمدی"

در پایان وظیفه خودمان می‌دانیم که از شهید امر به معروف شهید محمد محمدی یاد کنیم.  شهید محمدی از دوستان ما بودند و با ما در فعالیت‌های جهادی همکاری داشتند. ساعت ۷ روز یکشنبه که ایشان به شهادت رسیدند ما روز بعد و روز تشییع عکس او را در صفحه واتس آپ گذاشتیم، یکی از خانم هایی که تحت پوشش گروه ما قرار داشت، پیام دادند که این آقا را من می‌شناسم، ایشان از طرف شما به خانه ما می‌آمد و ما هرچه نیاز داشتیم برای ما می‌خرید، در حالی که من اصلاً ایشان را برای کمک نفرستاده بودم. ایشان روز شنبه (یعنی یک روز قبل از شهادت) با این خانم تماس گرفته و گفته بودند که چه چیزهایی احتیاج دارید تا برای شما تهیه کنم و فردا (یعنی روزی که به شهادت رسیدند) برای شما بیاورم. این خانم از یکشنبه منتظر شهید محمدی بود تا اینکه روز سه شنبه عکس شهید را می‌بیند و متوجه شهادت ایشان می‌شود. فردی مانند شهید محمدی باید الگوی زندگی امروز ما باشد و اینگونه در حل مشکلات اطرافیان خودمان تأثیرگذار باشیم. اینگونه فعالیت‌ها و عملگرایی‌ها هزار بار از سخنرانی و حرف زدن تأثیرگذارتر و بهتر است.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.