هنرمند تا به تعالی روحی نرسد، نمی‌تواند اثر ماندگاری خلق کند. شاید هنرمند در ابتدای کار نداند و دنبال یادگیری اصول و فنون هنر باشد، اما حین فراگیری فنون باید دنبال صفات نیکو برود و آن زمان است که هنر آمیخته به حس معنویت در آن ظهور و بروز می‌کند و بی‌شک هنر خوشنویسی یکی از همین هنرهاست که به این معنویت بسیار نزدیک است. نوشتن خط از کرامات اهل بیت و قرآن، معنویتی دارد که آثار و برکات آن در این هنر قدسی مشهود است، چراکه خوشنویسی میراث گرانبهای نسل‌های گذشته است و باید معنویت این هنر حفظ و با تکامل به آیندگان سپرده شود. از این رو آثار خوشنویسی برجا مانده را بیشتر در کتابت قرآن، ادعیه‌ها، سردر کاشی‌های خطاطی شده در مساجد و زیارتگاه می‌توان دید. همچنین بسیاری از ارادتمندان اهل بیت(ع) در اعیاد و عزاداری‌های مذهبی با نصب پرده‌های متون نوشته شده مذهبی این فرهنگ را یادآوری می‌کنند.
در آستانه عزاداری دختر پیامبر(ص) به سراغ یکی از استادان پیشکسوت خوشنویسی و از ارادتمندان به اهل بیت می‌روم؛ «محمدحسین علیزاده نوری» متولد ۱۳۳۸، از شاگردان مرحوم استاد مصطفی مهدیزاده، دارای مدرک ممتاز خوشنویسی است.
این روزها حال و هوای دل او هم مانند بسیاری از ارادتمندان به حضرت فاطمه زهرا( س) است، او می‌گوید: با پرده‌نویسی برای اهل بیت، ائمه اطهار و معصومین(ع) سال‌هاست که حال دلم خوب است.
وی توضیح می‌دهد: مردمی که از پیاده‌رو جلو محل کارم عبور می‌کنند، وقتی مرا در حال نوشتن خط روی پارچه سیاه در ماتم این بزرگان می‌بینند، لحظه‌ای می‌ایستند، زیر لب ذکری را زمزمه می‌کنند و به من خداقوتی می‌گویند، همین برای من کافی است. از ورودش به دنیای هنر که می‌پرسم، توضیح می‌دهد: از دوران ابتدایی در مدارس حاجی عابدین‌زاده، خیر مذهبی تحصیل را آغاز کردم. آنجا با قلم فرانسه و دوات می‌نوشتم و ریشه و بنیان شکل خط من آغاز شد، در دوران راهنمایی و دبیرستان به کلاس‌های انجمن خوشنویسی رفتم و از محضر مرحوم استاد مصطفی مهدیزاده بهره بردم و در سال ۷۰ مدرک ممتازی را کسب کردم.
این پیشکسوت خوشنویسی با بیان آنکه همه زندگی و حرفه او خوشنویسی است، بیان می‌کند: پس از اتمام دبیرستان به خدمت سربازی رفتم و سپس در صنف تابلوسازان وارد کار شدم. او ادامه می‌دهد: خوشنویسی هنری قدیمی است و خوشحالم برای ائمه اطهار می‌نویسم، حال خوبی است که برای این بزرگان بنویسی و امید داشته باشی که در آخرت شفاعتت کنند، زیرا ترویج دین اسلام و شعائر مذهبی جنبه‌ای فراتر از بُعد مادی دارد به شرط آنکه با اخلاص همراه باشد.
استاد علیزاده خاطرنشان می‌کند: هنر خوشنویسی در میان همه مردم دارای وجهه خوبی است به‌خصوص آنکه این هنر در راه ترویج دین و اسلام و شعائر مذهبی باشد. در دنیایی که دشمنان ما میلیاردها دلار علیه اسلام و ایران هزینه می‌کنند، نوشتن یک خط زیبا می‌تواند قطره‌ای از اقیانوس بیکران ترویج دینمان باشد.
او با اشاره به اینکه بیشتر سفارش‌های مذهبی از طرف هیئت‌های مذهبی بازاری، ارگان‌ها و سازمان‌هاست، اظهار می‌کند: اگرچه بیشتر سفارش‌ها به هیئت‌های مذهبی و سازمان‌ها برمی‌گردد، اما بسیاری از افراد مذهبی شهرمان نیز در مناسبت‌های مذهبی پرده دستنوشته برای نصب در سردر منزل یا مغازه‌هایشان سفارش می‌دهند.
وی درباره ارزش هنر خوشنویسی در اشاعه فرهنگ اسلامی تصریح می‌کند: اگرچه امروزه با وجود دستگاه‌های پیشرفته در چاپ و پرده‌نویسی شاید هنر خوشنویسی در این میان کمرنگ به نظر برسد، اما هنوز هم تفاوت پرده‌نویسی چاپی با هنر دست برای بسیاری از افراد قابل تشخیص است. تفاوت آن نیز در اصالت کار و حس و حال آن است. این پیشکسوت خطاطی ادامه می‌دهد: برای نوشتن پرده‌های عزاداری، متن‌های زیارتی و... با وضو هستم و هنگام خطاطی آن‌ها، حال خوشی دارم و این حس ارادت به کسانی که این نوشته‌ها را می‌خوانند نیز منتقل می‌شود و همین حال معنوی در کارم برای من کافی است تا در دنیای ماشینی و روزمرگی‌ها تلنگری برایم باشد.
نظر شما