مرکز درمان و بازتوانی «مادر و کودک» در این مکان قرار دارد. مرکزی که امروز، حال و هوایش عجیب عوض شده. این را می‌توان از همان پشت در مرکز فهمید.
با صدای مداحی کربلایی مهدی میرزایی که صدایش از بلندگو تا اینجا هم می‌آید: در محوطه بوی اسپند می‌پیچد. خیران مشغول کار هستند. یک نفرشان با جااسپندی شبیه به جااسپندی خادمان رضوی حرکت می‌کند. از کنار پرچم سبز رضوی که به اهتزاز درآمده، می‌گذرد و جااسپندی را می‌چرخاند. صدای صلوات در فضا موج برمی‌دارد. حالا دست‌ها انگار با شوق بیشتری حرکت می‌کنند. عده‌ای نان‌های سنگک را برش می‌زنند. یک نفر در پلاستیک می‌گذارد و نفر بعدی، پلاستیک‌ها را دوخت می‌زند. بسته‌های نان در سبدهای سبز روی هم گذاشته می‌شود. محوطه مرکز درمان و بازتوانی «مادر و کودک»، انگار امروز قطعه‌ای از مشهدالرضا(ع) شده است.
به نیت ظهور
محمد نوری‌زاده، مؤسس خیریه شمیم مهر سبحان(شمس) وابسته به کانون‌های خدمت رضوی استان تهران حالا ۹ هفته‌ای می‌شود که با همراهان همدلش در هر چهارشنبه امام رضایی، به نیابت از امام مهربانی، مردم مناطق کم‌بضاعت تهران را اطعام می‌کند. چهارشنبه‌ای که گذشت، برای او و اعضای خیریه شمس، فراموش‌نشدنی بود. چهارشنبه‌ای که کارتن‌خواب‌ها و زنان آسیب‌دیده اجتماعی، میهمان این خیریه و نگاه مهربان امام هشتم(ع) شدند. نوری‌زاده در این باره می‌گوید: «این هفته می‌خواهیم ۲۰۰ وعده آبگوشت بین نیازمندان تقسیم کنیم. ۱۴۰ وعده از این غذا پنج نفره و برای خانواده‌های محله و زنان بی‌خانمان ساکن در مرکز مادر و کودک است. این زنان بی‌خانمان و آسیب‌دیده از اعتیاد و یا ترک کرده همراه کودکانشان در این مرکز زندگی می‌کنند. تعدادی هم خانواده هستند که همسرانشان زندانی‌اند و این‌ها به اجبار ساکن خانه مادر و کودک شده‌اند. ما آمار خانوارهای کم‌بضاعت این محل را هم که میهمان امروزمان هستند، داریم. چون در مناسبت‌های مختلف سبدهای غذایی، میوه، لباس و نوشت‌افزار به خانواده‌های مستمند محلات اهدا می‌کنیم. دلیل بسته‌بندی‌های پنج نفره غذا این است که با توجه به متوسط جمعیت خانوارهای این مناطق، هر خانواده را حداقل با پنج عضو در نظر گرفته‌ایم. ۶۰ وعده را هم برای ۶۰ کارتن‌خواب بی‌خانمانی می‌بریم که در حاشیه شهر و محدوده‌ای که این هفته برنامه داشتیم زندگی می‌کنند».
بر پایه گفته نوری‌زاده هر هفته ۱۰ الی ۱۵ نفر از اعضای اصلی مؤسسه و سه الی هشت نفر از همیاران مستقر در محلات در این برنامه مشارکت می‌کنند. او که توفیق ادای این نذری را تنها از لطف خداوند متعال و عنایت امام رضا(ع) می‌داند، غذاها را به نیت سلامتی و تعجیل در ظهور امام زمان(عج) در سفره‌های نیازمندان تقسیم می‌کند. نام امام زمان(عج) که می‌آید، چشم‌ها بارانی می‌شود. حالا اعضای مؤسسه شمس همگی رو به قبله می‌ایستند، دست ادب به سینه می‌زنند و همراه با دود اسپندی که فضا را معنوی کرده است، دعای فرج را زمزمه می‌کنند: «اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن العسکری(ع)...».
حواستان به ما باشد
خانم دربهشتی، عضو خیریه شمیم مهر سبحان است. او طبق گفته خودش تمام طول هفته لحظه‌شماری می‌کند تا ببیند چهارشنبه هفته بعد قرار است کجا بروند. این بانوی نیکوکار معتقد است: «همه ما به نسبت وظیفه خانوادگی، شخصی و اجتماعی مسئولیت‌های متعددی داریم و کمتر پیش می‌آید زمان خالی داشته باشیم اما وقتی صحبت از کار خیریه می‌شود همه اولویت‌ها کنار می‌رود و تنها چیزی که اهمیت پیدا می‌کند، حضور و انجام وظیفه تا دقیقه آخر است. شاید به نظر کار ساده‌ای بیاید اما همین که ما جای ثابتی نداریم و هر هفته بسته‌بندی و توزیع را در یک محل متفاوت و جدید باید برنامه‌ریزی کنیم کار سختی است. حالا بماند اینکه کلی دغدغه تهیه وسایل، جابه‌جایی آن‌ها و بقیه موارد را داریم. خلاصه اینکه همه روزهای هفته و دغدغه‌های ما یک طرف، اتفاق بزرگی که چهارشنبه‌ها رقم می‌خورد هم یک طرف است. ما در حقیقت از همان ابتدای کار با امام رضا(ع) معامله کردیم. گفتیم آقا ما برای رضایت قلبی شما در دنیا تمام تلاش خود را برای خوشحالی و سیر شدن یک جمع حتی برای یک روز می‌کنیم، شما هم در دنیا و آخرت حواستان به ما باشد».
حال خوب
رهام کاظمی از اعضای خیریه شمس است. پرانرژی و پرتکاپو. «ما می‌گوییم هر هفته به آخرش خوش است و آن چهارشنبه امام رضایی است که به لطف و عنایت امام رضا(ع) رقم می‌زنیم. کل هفته می‌دویم و تلاش می‌کنیم و تمام دلخوشیمان به این آخر هفته است. از همین یک روز آن قدر انرژی می‌گیریم که یک هفته دیگر هم می‌توانیم تلاش کنیم. حالمان آن قدر در جمع دوستان خیریه شمس و مرشد خوب می‌شود که به بقیه هم این حس خوب را منتقل می‌کنیم. هر هفته در یک محل جدید تجربه‌های نابی کسب می‌کنیم. هفته پیش میهمان مدرسه کودکان کار محله شوش بودیم. با بچه‌ها کلی بازی کردیم و خندیدیم و با دادن هدیه دلشان را شاد کردیم. آخر هم با نذری کاری کردیم دست پر به خانه بروند و خانواده‌هایشان خوشحال شوند. در برنامه چهارشنبه‌های خیریه، هر هفته خانواده‌های یک محله فقیرنشین میهمان نذری امام رضا(ع) هستند. این اتفاق کمی نیست و واقعاً ارزشمند است. همه ما در خیریه شمس و دوستان مرشد تلاشمان را می‌کنیم اگر قرار است یک روز بین کارتن‌خواب‌های شهر ری، درگیرشده‌های اعتیاد محله شوش، کودکان کار محله خراسان یا مادران و نوزادان بی‌سرپرست محله خاوران باشیم آن یک روز به آن‌ها آن قدر خوش بگذرد که برای حال خوب ما هم دعا کنند.
سفره‌های خالی رنگین می‌شود
اعضای خیریه از ساعت ۹ صبح در محوطه مرکز درمان و بازتوانی «مادر و کودک» مستقر شده‌اند تا فضا را آماده کنند. یک نفر میز و صندلی‌های پلاستیکی سفید را در محوطه چیده و روی میزها سفره یکبار مصرف کشیده برای خانواده‌هایی که میل دارند غذا را همان جا بخورند. هر چند خیلی‌ها ترجیح می‌دهند ظرف غذا را به خانه‌هایشان ببرند تا شاید گوشتی که ماه‌هاست به سفره‌شان نیامده، غذای چند وعده‌شان شود. همه چیز برای پذیرایی مهیاست.
حالا نخستین میهمان‌ها هم از راه رسیده‌اند. مادران و کودکان ساکن مرکز که برق شادی را می‌توان در عمق نگاه کم‌فروغشان دید. بسته‌های غذای گرم آماده است تا سفره‌های خالی را رنگین کند و حتی به آن‌ها که دیگر سفره‌ای برایشان نمانده، شادی ببخشد. افرادی مثل کارتن‌خواب‌های این هفته که قرار است ۶۰ وعده غذای تک‌نفره همراه با ون در محل‌های اقامتشان توزیع شود. آن‌ها که در سخت‌ترین روزهای زندگیشان و تحت شرایطی هستند که خود را جزو فراموش‌شدگان و طردشدگان جامعه می‌دانند. ولی شاید این چهارشنبه یادشان بماند امامی هست آن قدر بزرگوار، آن قدر رئوف و آن قدر مهربان که آن‌ها را هم دوست دارد.
نظر شما