چندماهی است که مدیران سازمان تامین اجتماعی، با شوق و ذوق از به پایان رسیدن صدور دفترچه جدید تامین درمان درراستای تشکیل پرونده‌های الکترونیک سلامت و ...سخن گفته‌اند.
همه‌گیری بیماری کرونا و لزوم پایان تجمع و حضور افراد زیرپوشش در مراکز تمدید و تامین نیز زمینه‌ای شد تا این فرایند هرچه بیشتر به عنوان یک نیاز دیده شود.
فارغ از جنبه‌های مثبت تجمیع الکترونیک وضعیت سلامت و ثبت مستندات بیماری میلیون‌ها ایرانی برای برنامه‌ریزان حوزه بهداشت و سلامت و خدمات یا جلوگیری از برخی سوء‌استفاده‌های مرسوم در بهره‌گیری از دفترچه‌های تامین درمان، پرسش‌های متعددی در این خصوص ایجاد می‌شود که مناسب است متولیان، قبل آغاز طرح در اسفند 99 به مهم‌ترین‌هایش پاسخ دهند.
نیز با آنچه تاکنون از متولیان امر در رسانه منتشر شده است، مناسب است در مواردی به شفاف سازی پرداخته و اگر خود نیز چنین امری را پیش‌بینی نکرده‌اند، در این خصوص اندیشه کنند.
دفترچه‌های تامین اجتماعی معمولا خود به مانند یک پرونده بیمار عمل کرده و فرد با مراجعه به پزشک و ارائه آن، عملا پیشینه بیماری خود را به مشاهده متخصص می‌رساند؛ حال با حذف دفترچه و درصورت مراجعه یک بیمار عامی و عادی به یک مطب، درمانگاه، بیمارستان و ... پزشک چگونه از پیشینه بیماری فرد و دستورهای درمانی قبلی آگاه خواهد شد؟
فرد بیمار اصولا چگونه سوابق بیماری و مراحل درمان خود را دراختیار خواهد داشت؟
اگر حتی ادعاهایی مانند کاهش هدررفت در منابع و هزینه ها درست باشد، نگهداری نسخه‌های نوشته شده توسط پزشکان معالج در یک دفترچه معقول‌تر است یا اینکه بیماران با نسخه‌های رنگارنگ صادره پزشکان، برگه به‌دست راهی داروخانه‌ها شوند؟
به فرض نیاز فوری و مراجعه اورژانسی افراد به مراکز درمانی و زمانی که زندگی بیمار به ثانیه‌ها بسته است و یا حضور اورژانس در محل حادثه‌ای ، معالج چگونه و با چه مکانیزمی به صورت فوری پیشینه بیماری و درمانی فرد را برای آغاز یا ادامه درمان تشخیص خواهد داد؟
ازآنجا که بررسی سوابق مراجعه کننده توسط پزشکان امری مرسوم است، بانبود دفترچه کاغذی و به فرض میسر نبودن دسترسی آنی به سوابق الکترونیکی بیمار برای پزشک در زمان مراجعه بیمار به هر دلیل مرسوم در ارتباطات شبکه و اینترنت، اگر نسخه نوشته شده پزشک معالج، موجب تداخلات دارویی، دادن عوارض جنبی و ...شد، آیا سازمان تامین اجتماعی پاسخگوی شکایات احتمالی خواهد بود؟
متولیان چنین تصمیمی، روی کدام ثبات و پایداری اینترنت حساب کرده‌اند که هرزمان کاربر یا پزشک قصد ثبت یا بررسی پیشینه تامین یا درمان را داشته باشند، آنلاین دراختیارشان باشد؟
اصولا آیا زیرساخت‌های پوشش آنلاین و دائمی شبکه بهداشت و درمان کشور در تمامی نقاط این سرزمین فراهم است یا به مانند درس خواندن آنلاین برخی فرزندان این سرزمین که کودک و آموزگار را برای اتصال به شبکه، راهی کوه و کمر کرده است، این بار کادر درمان باید چنین پدیده تلخ و گزنده‌ای را تجربه کنند؟
درچنین شرایطی مانند کرونا که بیمار و همراه باید زمان‌های کمتری در مراکز درمانی بگذرانند، با فرض قطع شدن‌های گاه گاه ارتباطات و شبکه، علاوه بر هدررفت وقت، سلامت عمومی جسمی و روانی جامعه با تهدید روبرو نخواهد شد؟
این طرح جز کاهش هزینه دفاتر تامین درمان برای سازمان تامین اجتماعی، موجب کاهش هدررفت در کدام منابع می‌شود؟
آنچه تاکنون در رسانه‌ها در توجیه این تصمیم به نقل مسئولان درج شده است پاسخی برای این چند پرسش و چندین پرسش دیگر نبوده است.
بافرض ایجاد زیرساخت‌های لازم، رفتن به سوی الکترونیکی شدن پرونده و مراحل درج سوابق درمان را شاید بتوان مثبت ارزیابی کرد اما حذف سوابق کاغذی مجلد در دست بیمه شده او را از بسیاری اطلاعات درمانی محروم و سردرگم خواهد کرد وشاید اجرای همزمان هردو کار را بتوان گامی رو به جلو دانست
نظر شما