شمس‌الدین احمدی سلیمانی، نیکوکار نیشابوری در گفت‌وگو با خبرنگار ما می‌گوید: معاون دانشگاه کشاورزی نیشابور و بازنشسته وزارت علوم و متولد ۱۳۳۷هستم و سال‌هاست کوهنوردی و طبیعت‌گردی جزئی از برنامه‌های زندگی من است.
دغدغه موجوداتی که حرف نمی‌زنند
او می‌افزاید: در طبیعت بارها مشکلات حیوانات برای تأمین غذایشان در زمستان سخت را دیده‌ام و یا در تابستان‌های گرم که گاهی دسترسی به آب برایشان طاقت‌فرسا و امکان‌پذیر نبود.
این نیک‌اندیش توضیح می‌دهد: دیدن صحنه‌های آسیب‌زا که برای حیوانات رخ می‌دهد و درمانی برایشان وجود ندارد، مدت‌ها برایم دغدغه بود و دلم می‌خواست برای آن‌ها کاری انجام دهم.
خرید مغازه و وقف
این دوستدارطبیعت با اشاره به اینکه وقف سنت خوبی است که با یادآوری آن می‌توانیم استفاده بهینه‌ای از داشته‌هایمان انجام دهیم تا کار خوب ماندگار و ادامه‌دار شود، بیان می‌کند: می‌توانستم مبلغی را به محیط زیست اهدا کنم که این کارها انجام شود، اما این کمک مقطعی بود، ازاین‌رو یک باب مغازه به مساحت ۳۸ مترمربع را در شهرم به ارزش ۴ میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال
خریداری کردم و آن را اجاره دادم تا ماهانه از محل درآمد این مغازه این خواسته من برای همیشه انجام شود.
وی خاطرنشان می‌کند: عواید حاصل ازاین موقوفه به تأمین غذای حیوانات و پرندگان وحشی در سال‌های خشک و زمستان‌های سخت، تعمیر و ایجاد آبشخور، تیمارونگهداری حیوانات و پرندگان بیمار که نیاز به مراقب دارند به تشخیص اداره محیط زیست اختصاص داده شده است.
احمدی سلیمانی اذعان می‌کند: دلم می‌خواست پس از من فرزندان و نوه‌هایم این کار را ادامه دهند، بنابراین با تنظیم وقف‌نامه‌ای در اوقاف شهرمان با همکاری محیط زیست این نیت اجرایی شد.
اجرای نیت طی دوماه
وی در پاسخ به این پرسش که در مدت دو ماه گذشته از زمان ثبت این وقف تا کنون در جهت اجرای این نیت چه اقدام‌هایی انجام شده است، تصریح می‌کند: در این مدت بیش از یک تن علوفه خریداری شد و درمنطقه حفاظت‌شده حیدری در۷۰ کیلومتری نیشابور بخش سرولایت برای تغذیه حیوانات قرار داده شده، همچنین به‌تازگی آبشخورهای منطقه حفاظت‌شده رئیسی که احتیاج به نگهداری و حفاظت و تعمیر داشته، این اقدام‌ها نیز انجام شده است .
ترویج مهربانی
وی درخصوص درمان حیوانات نیز می‌افزاید: در بحث درمانی حیوانات آسیب‌دیده نیز چندین مورد که احتیاج به رادیولوژی و روند درمان داشته‌اند، توسط دامپزشک انجام شده و هزینه آن نیز از طریق همین وقف پرداخت شده است.
این دوستدارطبیعت در ادامه توضیح می‌دهد: خوشبختانه این وقف تأثیرات خوبی را به همراه داشت.
یک انجمن حمایت از حیوانات نیز وارد این موضوع شد و افرادی داوطلبانه، مبالغ ماهانه‌ای را برای این کار واریز می‌کنند.
سخن آخر
حالا می‌دانم با توجه به کمبود وقف‌های حوزه‌های اجتماعی باید به این مهم پرداخته شود، زیرا نیازهای جامعه درهرزمان متفاوت است و باید متناسب با کمبودهای جامعه در حوزه‌های مختلف، متولی به آن سمت راهنمایی شود.
نظر شما