یکی از شهروندان صالح‌آبادی می‌گوید: رشد اعتیاد در بین نوجوانان و جوانان از زوایای مختلفی قابل بررسی است. مردم می‌گویند از وزارت ورزش و جوانان بپرسید برای مناطق و شهرستان‌های مرزی چون صالح‌آباد که در تیررس تهاجم فرهنگی قرار دارد و تاکنون هزینه‌های زیادی پرداخت کرده در بخش جوانان چه کار سودمند و اثربخشی کرده‌اند که خرسند باشیم.

احمدی می‌افزاید: باید از مسئولان پرسید چگونه یک نوجوان در اوایل زندگی با اعتیاد و انواع موادمخدر آشنا می‌شود و کسی که تاکنون نامی از هروئین، کراک، تریاک، کریستال، شیشه و... نشنیده به جایی می‌رسد که از مصرف هیچ ماده مخدری ابایی ندارد و مصرف آن‌ها برایش راحت‌تر از نوشیدن یک لیوان آب شده است! فقر اقتصادی و فرهنگی، بی‌سوادی، بیکاری، محیط زندگی، خانواده، انتخاب دوست وغیره از جمله مواردی است که اغلب مسئولان، والدین و روشنفکران، آن‌ها را از دلایل گسترش اعتیاد می‌دانند.

جوان دیگری هم می‌گوید:هر یک از عوامل گسترش اعتیاد که به آن اشاره شد را می‌توان با برنامه اصولی و درست خنثی کرد. به عنوان مثال ادارات مسئول رفع بیکاری، آیا برای نوجوانان و جوانان و از همه مهم‌تر برای افرادی که به هر دلیلی دچار اعتیاد شده‌اند شغل ایجاد کرده‌اند یا آن‌ها را به حال خود رها کرده تا افراد دیگری را نیز به اعتیاد گرفتار کنند؟ آیا والدین وظیفه خود را به نحو مطلوب انجام می‌دهند تا جوانشان به دام اعتیاد گرفتار نشود؟ آیا فروشندگان مواد شناسایی شده‌اند؟ اگر جواب مثبت است چرا در همه‌جا انواع مختلف مواد یافت می‌شود؟ دشمن به راحتی و بدون هیچ سر و صدایی تیشه به ریشه جامعه می‌زند و قصد دارد جوانان ما را از دین، انقلاب، غیرت، وجدان، انسانیت و ... دور سازد و این برای جامعه ما بسیار تأسفبار و هزینه‌آور است که باید قدری بیشتر اندیشید.

محمدزاده تصریح می‌کند: به هوش باشیم تا دیر نشده دست به کار شویم و هر چه زودتر فکری برای رفع این معضل کنیم که حکایت نوشدارو پس از مرگ سهراب تکرار نشود بلکه علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد.

وی معتقد است: در برخی شهرستان‌ها و مناطق مرزی گرایش برخی جوانان به مواد خطرناک مخدر افزایش یافته و در بعضی شهرها و روستاها از خط قرمز گذشته و مردم این شهرستان هم اتفاقات تلخی را گاه و بیگاه مشاهده می‌کنند مانند جوانانی که در بند زندان‌های افغانستان و ترکمنستان سال‌هاست اسیرند و ریشه برخی ازاسارت آن‌ها به اعتیاد و گرفتاری در باندهای مافیایی مواد مخدر برمی‌گردد.

یک فرهنگی هم می‌گوید: یکی از دلایل گسترش اعتیاد در این منطقه، داشتن ۱۰۰کیلومتر مرز مشترک با دو کشور مسئله‌دار افغانستان و ترکمنستان است؛ بنابراین بستر و میدان برای خیل بزرگی از جوانان بدون شغل و کسب و کار مهیاست.

وی پیشنهاد می‌کند یکی از این راهکارها ایجاد اشتغال است نه زندان که خود دردسر جدیدی است که نه‌تنها مشکل حل نمی‌شود بلکه با از دست دادن سرپرست خانواده، اعضای این خانواده هم در معرض آسیب‌پذیری‌های مختلفی قرار می‌گیرند که در نهایت منجر به از هم پاشیده شدن خانواده می‌شود.