وقف او دو واحد آپارتمان در حوالی پارک ملت مشهد است و نیت او کمک به بیماران نیازمند سخت‌درمان، تأمین هزینه‌های فرزندان بی‌بضاعت نخبه، کمک به ساخت درمانگاه و مدارس در روستاها و همچنین اشاعه فرهنگ عترت و قرآن است. 

آشنایی با وقف در کلام خدا

این بانوی نیک‌اندیش در گفت‌وگو با خبرنگار ما می‌گوید: با موضوع وقف از زمانی که خودم را شناختم، آشنا شدم. اوایل انقلاب بود که با قرآن‌ و تدبر در کلام قرآن انس گرفتم. در قرآن مرتب یادآوری شده است، انفاق کنید و خیال نکنید آنچه انفاق می‌کنید، تمام می‌شود، بلکه چندین برابر آن در دنیا و آخرت، به عنوان پاداش نزد خداوند است.

صدیقه دانش‌آموز درباره هدفش از وقف توضیح می‌دهد: به اعتقاد من انسان دوبار به دنیا می‌آید؛ زمانی که از مادر متولد می‌شود و رشد جسمانی پیدا می‌کند. می‌خورد، می‌خوابد، می‌میرد و تمام می‌شود و بار دوم زمانی متولد می‌شود که از نظر معنوی و عقلی رشد و از نعمت‌های خداوند استفاده می‌کند اما دل به دنیا نمی‌بندد، بلکه همه را از آن خدا می‌داند و در راه رضای خدا زندگی می‌کند و قدم برمی‌دارد و تفکر می‌کند.

وی اذعان می‌کند: انسان ‌وقتی باور کرد پس از مدت کوتاهی زندگی در این دنیا، به عالم باقی و ابدی می‌رسد دنیا و لذت‌هایش در مقابل لذت‌ها و خوشی‌های آخرت، ناچیز است. دیگر دنیا برایش هدف نمی‌شود و برای آخرت و زندگی ابدی تلاش می‌کند.

از ارثیه کوچک تا برکات وقف

این بانوی نیک‌اندیش به گذشته‌های دور برمی‌گردد و می‌گوید: من در طفولیت پدرم را از دست دادم و ارثیه کوچکی به من رسید و برای آنکه این ارثیه از بین نرود، بزرگ‌ترهای من، برایم خانه‌ای کوچک خریدند که با خرید و فروش آن تبدیل به دو آپارتمان بزرگ در اطراف پارک ملت شد. او اظهار می‌کند: اعتقاد دارم هرچه در این دنیاست از بین می‌رود. حتی فرزندان آدمی برایش نمی‌مانند و آنچه از انسان برای آخرت می‌ماند، همان باقیات صالحات است. مانند نام نیکو و کتاب خوب چیزهایی است که می‌ماند و تا ابد باقی است.

وقف از محل عایدات

وی درباره موقوفه و اجرای نیت وقفش اظهار می‌کند: دو واحد آپارتمان را وقف کرده‌ام که نیت‌ من ابتدا تأمین هزینه‌های درمانی بیماران بی‌بضاعت سخت‌درمان یا همان بیماران پروانه‌ای است و همچنین به‌منظور تأمین‌ هزینه‌های فرزندان نخبه‌ای که استطاعت مالی برای تحصیل ندارند. بچه‌هایی که با تحصیل به جایگاه‌های خوبی می‌رسند و کارهایی را برای کمک به بشریت انجام می‌دهند مانند پزشکان، جراحان و... .

او می‌افزاید: بخشی از این موقوفه نیز صرف ترویج فرهنگ عترت و قرآن و همچنین کمک به ساخت مدارس و درمانگاه در روستا می‌شود که از محل اجاره آپارتمان‌ها به آن‌ها کمک خواهد شد. از این رو وقف‌نامه‌ای را در اداره اوقاف شهرمان تنظیم و متولیانی را پس از خودم معرفی کرده‌ام‌ که معتقد و مؤمن هستند و به این نیات عمل می‌کنند.

وقف، مالکیت ابدی

او تأکید می‌کند: متأسفانه برخی افراد تصور می‌کنند اگر وقفی انجام دهند آن را از دست می‌دهند و مالک آن نیستند در حالی که این گونه نیست برای مثال در وقف من قید شده تا هنگام زنده بودنم این موقوفه در اختیار من است و پس از من از اجاره‌بهای آن‌ها نیت‌های من انجام‌ می‌شود و در حال حاضر که در قید حیاتم، خودم این نیات را انجام می‌دهم. او در پایان خاطرنشان می‌کند: من وقفی را که انجام داده‌ام در مقابل کسانی که جانشان را برای ما فدا کردند، هیچ است. آن‌ها از همسر و فرزندان و مالشان گذشتند و خوشا به سعادت آن‌ها که این گونه زیستن و رفتن را برگزیدند.