یاسوج- بیماری ذغالی که این روزها روزگار جنگل‌های زاگرس را سیاه کرده است بیماری جدیدی نیست که طی همین یکی دو ماه به جان زاگرس افتاده باشد بلکه این بیماری از سال ۱۳۸۷ رخ نموده است و هنوز اقدام جدی برای ریشه کن کردن آن نشده است!

بیماری زغالی روزگار جنگل‌های زاگرس را سیاه کرد

قدس آنلاین-گروه استان ها: طی سال‌های گذشته (۱۳۸۷-۱۳۹۱) گزارش‌های متعددی از زوال و مرگ تعداد زیادی از درختان جنگلی و خسارت بالای آن در غرب کشور واصل شد.

بنا بر گفته کارشناسان متأسفانه  تنش عمومی حاصل از عوامل طبیعی و انسانی، اکوسیستم‌های جنگلی زاگرس را ضعیف و شرایط را برای هجوم آفات و بیماری‌ها فراهم کرده است.

کارشناسان کشاورزی و دفع آفات بر این باورند که این بیماری سال‌های قبل در منطقه وجود داشته اما به دلیل عدم‌تشخیص صحیح به تعویض افتاده است. این بیماری به‌صورت پژمردگی شاخ و برگ‌ها و خروج شیرابه‌های سیاه‌رنگ از داخل تنه در ارتفاعات اولیه است.

متأسفانه براثر این بیماری به مرور زمان شیرابه افزایش یافته و حالت ذغالی شکل در روی تنه و سیاه شدن در زیر پوست قابل رؤیت است و در نهایت منجر به مرگ کامل درخت می‌شود.

بیماری ذغالی از گونه‌های مختلف بلوط و دیگر گونه های جنگلی در دنیا گزارش شده است و صدها هکتار درخت بلوط را دچار زوال و مرگ می سازد.

شتاب گیری بیماری

این در حالی است که اکوسیستم زاگرس اکوسیستمی منحصر به فرد و مهمترین و بزرگترین ناحیه رویش جنگلی ایران با مساحتی حدود ۵ میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار دربر گرفته است.

در این ناحیه ۴۰ درصد آب شیرین کشور تولید می‌شود و بیشترین جمعیت عشایر و آب در منطقه زاگرس وجود دارد، همچنین معیشت ساکنان منطقه زاگرس وابسته به این عرصه است از این رو جنگل‌های زاگرس نقشی حیاتی برای انسان، محیط زیست کشور و حتی محیط زیست کشورهای منطقه دارد.

بیماری درختان بلوط  متاسفانه حالا در بسیاری از استان ها از جمله جنگل‌های ایلام  و جنگل‌های کرمانشاه، دشت برم کازرون، شوراب کردستان، کوهدشت لرستان، یاسوج، چهار محال و بختیاری نیز  فرا گیر شده است.

عزمی برای مقابله وجود ندارد

در این راستا یکی از فعالان محیط زیست استان کهگیلویه و بویر احمد در گفت و گو با قدس اظهار کرد: تا آن جایی که من خبر دارم نه اینکه دولت تا کنون اقدامی برای مقابله با این بیماری نکرده اما با این بودجه هایی که اختصاص می دهد و یا کمبود هایی که  وجود دارد باید اذعان کرد این تلاش ها بی فایده ودر مقام همان بی توجهی است.

علی فیضی با اشاره به اینکه دولت با بودجه های ۱۰۰ میلونی برای یک استان و مبارزه با آین افات تا صد سال دیگر نیز توفیقی به دست نخواهد آورد اذعان می کند: شرایط جنگل‌های زاگرس متاسفانه نگران کننده و تاسف بار است

وی با بیان اینکه از ۸۷۰  هزار هکتار عرصه جنگلی در استان کهگیلویه و بویراحمد وجود دارد ۸۰ درصد این جنگل ها را درختان بلوط تشکیل داده اند ادامه م یدهد: تخریب و از بین رفتن این جنگل ها به معنای پایان زندگی روستائی و عشایری و تبعات سیل و ریز گرد و آسیب های کچ و ...است..

وی با بیان اینکه جنگل های این منطقه از انواع و اقسام بیماری ها در رنج است بیان می کند: ‌حدود ۴۰ هزار هکتار از عرصه های جنگلی استان متاسفانه به بیماری «جوانه خواری بلوط» مبتلا بوده که در ابتدای فصل رویش به دلیل پایین بودن کانون جوانه‌ها این بیماری شدت می گیرد، جوانه‌ها آسیب جدی دیده و رویش درختان بلوط با کُندی رشد مواجه می شوند.

وی اذعان می کند: برخی از جنگل های زاگرس مانند مناطق«لوداب» بویراحمد، بوستان باشت و برخی مناطق گرمسیری اکنون با این بیماری مواجه هستند.

وی کمبود بارش ها را یکی از دلایل افزایش بیماری دانسته و عنوان یم کند البته راه هایی هم برا یپیشگیری وجود دارد اما بودجه ای برای این کار صرف نمی شود و ظاهرا عزم ملی وجود ندارد.

سرمایه ای که می سوزد

این فعال محیط زیست اذعان می کند: قیمت هر درخت بلوط در نرخ جهانی ۲۰۰ میلیون تومان قیمت‌گذاری شده که خسارت‌های وارده از بیماری‌ها به جنگل های زاگرس در استان کهگیلویه و بویراحمد به ریال در نمی‌آید و رقمی بسیار بسیار بالا و شاید بتوان آن را نجومی نامید.

وی در خصوص نجات درختان زاگرس از این مهلکه عنوان می کند: بهترین راهکار برای مقابله با گسترش «قارچ های جنگلی» را  سنگ چینی  پای درختان جنگلی  است چون با این کار می توان روان آب ها را در جنگلها ایجاد تا درختان تقویت شود.

فیضی می گوید: کمبود بارش ها درختان را دیوانه می کند و مجنونی شدن درخت و ریزبرگی از نشانه‌های این بیماری در جنگل‌ها است و بدلیل نوسانات بارش، در برخی سالها این بیماری خود را زیاد نشان می دهد و در برخی سالها هم این بیماری خود را نشان نمی دهد و یا کمتر نشان می دهد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.