زاهدان-نام استان‌های مرزی ازجمله سیستان و بلوچستان با کلماتی مانند محرومیت، ناامنی و سوخت و قاچاق انسان گره‌خورده است اما واقعیت این است که این کلمات به هیچ وجه با روحیات مردم خونگرم این استان سنخیتی ندارد و همیشه عده‌ای سودجو از این کلمات برای هموارسازی راه خود و سودجویی استفاده کرده اند.

سیستان و بلوچستان از قاچاق سوخت می‌سوزد؛ به کام قاچاقچیان به نام مردم بومی

قدس آنلاین-گروه استان ها: بابک رحیمیان: قاچاق سوخت یکی از همین موضوعاتی است که در طی چند روز گذشته نیز تبعات تخریبی آن در ویدئوهای منتشره کاملاً مشهود است و به‌گونه‌ای عنوان می‌شود که این مردم از سر ناچاری به سوخت بری روی آورده‌اند و در مقابل، حکومت قصد جان این افراد را برای یک‌لقمه‌نان کرده است!

هر زمان که صحبت از قاچاق سوخت به میان می‌آید به دلیل همان اشتباهات تاریخی که تاکنون رسانه ملی در معرفی از چهره سیستان و بلوچستان تکرار کرده است صحنه‌های تعقیب و گریز خودروهای حامل سوخت قاچاق و افراد دخیل در این موضوع به همان لباس‌های محلی و ساکنان این استان ختم می‌شود اما واقعیت این است که به گفته مسئولان ۸۰ درصد سوخت قاچاق از استان‌های سایر کشور به سیستان و بلوچستان حمل می‌شود و این استان تنها یک کانال ارتباطی برای سودجویی برخی افراد پشت صحنه است.

حتی اگر اهل جنوب هم نباشید به‌طور حتم نام «شوتی» ها به گوشتان خورده است. خودروهایی که نه از پیچ‌وخم جاده‌ها می‌ترسند، نه از جریمه و نه از حتی شلیک گلوله نیروهای امنیتی. به‌جز تعداد معدودی از شوتی‌های حرفه‌ای که لند کروز و تویوتا هستند، بقیه آن‌ها را خودروهای معمولی مثل سمند، پژو ۴۰۵ و پژو پارس تشکیل می‌دهند.

واضح‌ترین مشخصه شوتی‌ها هم کمک‌فنرهای عجیب‌وغریب آن‌هاست که خودرو را تا چند برابر اندازه واقعی‌اش بالا می‌برد تا پس از بار زدن، خودرو به کف زمین نچسبد. طبق آمار غیررسمی، به‌طور میانگین روزی ۵ یا ۶ راننده شوتی به دلیل آتش گرفتن خودرو، چپ کردن و یا شلیک مأموران مرزی، جانشان را از دست می‌دهند. اما واقعیت این است که مالکان این خودروها همگی راننده بوده و برای سلاطین سوخت کار می‌کنند.

واقعیت این است که قاچاق سوخت در این استان در سلطه باندهای مافیایی خاصی قرار دارد و بنا بر اظهارات مسئولان امکان این‌که یک شهروند خودرویی را کرایه کرده و سوخت به آن‌طرف مرز ببرد امکان‌پذیر نیست.

گفتنی است باندهای قاچاق سوخت معمولاً برای حمل سوخت از جوانان بیکار روستایی با حقوق بسیار اندک استفاده می‌کنند تا از شور جوانی آن‌ها برای سرعت بیشتر و فرار از دست مأموران انتظامی استفاده کنند و لذا بسیاری از این جوانان درراه‌های مواصلاتی قربانی تصادف شده و جان خود را از دست می‌دهند.

بیکاری و نیاز به امرارمعاش مرزنشین‌ها همواره یکی از اهرم‌هایی بوده که آز آن برای تطهیر کردن قاچاق سوخت توسط سودجویان از آن استفاده‌شده است.

در سراوان بیش از ۶۰ هزار مرزنشین در شعاع ۲۰ کیلومتری مرز زندگی می‌کنند که برخی به دلیل نبود منبع درآمد اقدام به کارهای کاذب از جمله فروش و قاچاق سوخت دست می زنند.

بیکاری و نیاز به امرارمعاش مرزنشین‌ها همواره یکی از اهرم‌هایی بوده که آز آن برای تطهیر کردن قاچاق سوخت توسط سودجویان از آن استفاده‌شده است.

در ایران مرزهای باز و غیر قابل کنترلی وجود دارد و از طرفی با وجود بررسی‌های بسیار برای اشتغالزایی مرز نشینان اما هنوز آنها اشتغال ثابتی ندارند و به ناچار از فرصت‌هایی که ناشی از تفاوت قیمت حامل‌های انرژی در بین مرزها است استفاده کرده و از پرداختن به قاچاق در حوزه سوخت برای امرار معاش خود استفاده می‌کنند.

شیب کارت‌های قاچاق

گفتنی است به دلیل اینکه تحویل سوخت در جایگاه‌های بنزین در این استان از سال‌های گذشته تاکنون فقط باکارت سوخت و با سهمیه مشخص روزانه امکان‌پذیر است لذا بسیاری از دارندگان خودروهای شخصی در شهرهای مختلف کشور کارت‌های سوخت‌گیری خود را به این استان گسیل کرده  آن را به قاچاقچیان سوخت اجاره می‌دهند.

گفتنی است شیب کارت‌های سوخت به این استان بسیار شدید است و از همین رو سال گذشته  بنا بر گفته دبیر کمیسیون برنامه‌ریزی، هماهنگی و نظارت بر مبارزه با قاچاق کالا و ارز سیستان و بلوچستان طی یک سال گذشته افزون بر ۷۰۰ هزار کارت سوخت مهاجر در راستای مبارزه با قاچاق سوخت در این استان شناسایی و باطل‌شده است.

دبیر کمیسیون برنامه‌ریزی، هماهنگی و نظارت بر مبارزه با قاچاق کالا و ارز سیستان و بلوچستان بابیان اینکه حجم ورودی سوخت قاچاق به سیستان و بلوچستان به نسبت قبل افزایش پیداکرده است اظهار می‌کند: بعد از اصلاح نرخ بنزین شاهد افزایش قاچاق گازوییل در کشور بودیم.

مجید محبی در خصوص چگونگی ورود حجم انبوهی از سوخت قاچاق به این استان توضیح می‌دهد: متأسفانه بسیاری از سودجویان با صدور بارنامه‌های صوری و فروش سهمیه سوخت به‌صورت آزاد سعی می‌کنند تا سود کلانی را به جیب بزنند.

وی  با اشاره به این موضوع که  ۸۵ درصد سوختی که از مرزهای سیستان و بلوچستان قاچاق می‌شود از دیگر استان‌های کشور مانند اصفهان و تهران و با استفاده از بارنامه جعلی به این استان وارد می‌شوند می‌افزاید:رقم قابل‌توجهی از ناوگان‌های متخلف در همین راستا شناسایی‌شده است.

وی با اشاره به اینکه افراد بی‌شماری در کار قاچاق سوخت و انتقال آن به مرزها فعالیت دارند اظهار می‌کند: برخورد و توقیف خودروهای سوخت بر جزو مصوبات شورای تأمین استان است و نیروی انتظامی در صورت برخورد با این خودروها آن‌ها را توقیف خواهد کرد.

سلاطین سوخت

اگر کمی به عقب بازگردیم و نگاهی به یکی از پرونده‌های قاچاق سوخت مانند پرونده « هومن پروین» بیندازیم کمی این قضایا روشن‌تر می‌شود که قاچاق سوخت در کشور با استفاده از چند عدد گالن ۲۰ لیتری و آن هم توسط مردم بومی سیستان و بلوچستان انجام نمی شود بلکه سیستان و بلوچستان تنها یکی از کانال های انتقال سوخت قاچاق و افراد بمی و یک لقمه نان برای مرزنشینان پوششی برای برخی از قاچاقچیان است!

درست آذرماه سال ۸۹ بود که فرار مردی که ۱۳۰ میلیون لیتر سوخت قاچاق را توسط ۵۰ کشتی از کشور خارج کرده بود، مثل بمب در فیس‌بوک ترکید.

روش قاچاق سوخت پروین به این صورت بوده که کارکنان شرکت او، ابتدا بنزین یارانه‌ای مردم را به قیمت کمی بالاتر از نرخ معمول از آن‌ها می‌خریدند. پس از جمع‌آوری بنزین‌ها، کارگاه‌های خاصی که در نقاط مختلف کشور وجود داشتند، بنزین را با مشتقات بی‌ارزش نفتی مخلوط می‌کردند تا ترکیبی شبیه به روغن‌سوخته به دست بیاید. پس‌ازآن بخش وسیعی از این سوخت‌ها با عنوان روغن‌سوخته، از سرتاسر ایران به نقاط مرزی منتقل می‌شدند و آنجا در کارگاه‌های مخصوص، یک‌بار دیگر به بنزین و گازوئیل تبدیل می‌شدند. بخشی از این سوخت‌ها توسط شوتی‌ها به کشورهایی مثل پاکستان منتقل می‌شدند و حدود ۵ یا ۶ برابر قیمتِ خریداری‌شده از مردم، به فروش می‌رسیدند. بخش عمده این سوخت‌ها اما توسط کشتی‌های ترانزیت شرکت «پرنده آبی جهان» مخفیانه به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس مثل امارات متحده منتقل می‌شدند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.