شاید بتوان «امیر نوروزی» را از بازیگران جدید و تازه‌نفس در سینمای ایران برشمرد. او در نخستین حضور سینمایی خود برای نقش‌آفرینی در فیلم «مامان» نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر شد، اگرچه منتقدان بازی پیچیده و خوبش را در فیلم «مصلحت» که جزو نقش‌های مکمل مرد بود را نیز تحسین کردند.

درخشش یک بازیگر در نگاه مخاطب است

وی که بازیگر تئاتر است با حضور در دو فیلم سینمایی، بازی درخشانی از خود به نمایش گذاشت، اگرچه پیش از این به خاطر دو جایزه بازیگری از جشنواره‌های تئاتر دانشگاهی مورد توجه قرار گرفت و پیشنهاد بازی در فیلم‌های سینمایی را دریافت کرد. نوروزی این روزها در سریال شبکه نمایش‌خانگی «می‌خواهم زنده بمانم» در نقش یک مأمور کمیته‌ای ظاهر شده و در سریال «مردم معمولی» ساخته رامبد جوان هم ایفاگر یک نقش طنز است. چندی پیش خبرهایی از حضورش به عنوان یکی از نویسندگان سریال «شهید باکری» به نویسندگی و کارگردانی هادی حجازی‌فر شنیدیم که به گفته خودش اخبار در این باره به درستی نقل نشده است. با این بازیگر جوان درباره همین موضوع و موضوع‌های دیگر گفت‌وگو کردیم که می‌خوانید.

نام شما را در خبرها، کنار گروه نویسندگان سریال «شهید باکری» دیدیم، مشغول نگارش فیلم‌نامه این سریال هستید؟

من در گروه نویسندگان سریال «شهید باکری» نیستم و در حد مشاوره در طرح همکاری داشتم. اینکه در خبری نقل شده که من جزو گروه نویسندگان هستم، درست نیست و هیچ دخل و تصرفی در نوشتن فیلم‌نامه آن سریال ندارم. همان زمان از هادی حجازی‌فر و فارس باقری خداحافظی کردم، چون باید سر فیلم‌برداری دو سریال شبکه نمایش‌خانگی می‌رفتم و نمی‌توانستم سر آن کار باشم. اکنون هم مشغول بازی در سریال «می‌خواهم زنده بمانم»هستم که هنوز در حال ضبط بوده و چند قسمت آن پخش شده است. همچنین سر فیلم‌برداری سریال«مردم معمولی» ساخته رامبد جوان که جزو نقش‌های اصلی است، هستم و از اواخر سال گذشته فیلم‌برداری کار آغاز شده و یک سریال سیتکام (کمدی موقعیت) بوده و تولید آن در ۱۰۰ قسمت پیش‌بینی شده است.  

گریمتان در سریال‌هایی که بازی می‌کنید سنگین است؟

در سریال «می‌خواهم زنده بمانم» ریش‌هایم با گریم سفید و خاکستری می‌شود که امکان ماسک زدن را برایم ناممکن می‌کند اما در سریال «مردم معمولی» گریم چندان سنگینی ندارم. 

از دشواری‌های کار کردن در شرایط کرونا بگویید؟

اکنون وضعیت مشخصی نیست و این شرایط کار را به ویژه برای بازیگران سخت کرده است، چون بازیگران پس از گریم نمی‌توانند ماسک بزنند یا جلو دوربین نمی‌توانند از ماسک استفاده کنند. این‌ها موجب می‌شود استرس کار در شرایط کرونا بیشتر شود. البته عوامل تولید سعی می‌کنند شیوه‌نامه‌های بهداشتی را رعایت کنند ولی بخشی از شرایط دست ما نیست و خودمان را به خدا سپردیم. به هر حال ما هم مانند دیگر مشاغل، این شرایط سخت را با استرس می‌گذرانیم.

به نظر شما نقشتان در سریال «می‌خواهم زنده بمانم» شبیه به نقشتان در فیلم «مصلحت» نیست؟

نه من در سریال «می‌خواهم زنده بمانم» نقش مأمور کمیته‌ای را دارم که در آینده، جذابیت‌های نقشم بیشتر می‌شود ولی در فیلم «مصلحت» نقش متفاوتی داشتم. در سریال «می‌خواهم زنده بمانم» نقش یک مأمور مهربان و دلسوز را ایفا می‌کنم که سعی می‌کند مسیر درستی را برود ولی در فیلم «مصلحت» نقش یک آدم سرخورده و عقده‌ای را داشتم که خیلی متفاوت از نقشم در این سریال است. اگرچه ایفای هر دو نقش در دادگستری دهه ۶۰ می‌گذرد اما از نظر شخصیتی، نقش‌ها خیلی متفاوت هستند.

بازی شما در تئاتر «لانچر۵» دیده شد و جوایزی در بازیگری‌تئاتر گرفته‌اید اما در جشنواره فیلم فجر سال گذشته در دو نقش متفاوت  در فیلم‌های «مامان» و «مصلحت» ظاهر شدید و اکنون هم در دو سریال شبکه نمایش‌خانگی بازی می‌کنید،  کدام مدیوم در بازیگری برایتان اولویت بیشتری دارد؟

هنر بازیگری اولویت من است و هر مدیومی که بستر نقش‌آفرینی متفاوت را برایم فراهم کند، اولویت من است. مسئله اینجاست که چه پیشنهادهایی به من می‌شود، هنوز هم تئاتر کار می‌کنم ولی بازیگری‌تئاتر پروسه طولانی‌تری دارد و برای تمرین باید زمان بیشتری گذاشت. اگرچه مدیوم‌های سینما، تلویزیون و تئاتر با هم تفاوت‌هایی دارند اما مسئله بازیگری در همه‌جا یکسان است و اولویت برای من بازیگری است.

عده‌ای معتقدند بازی‌ها در تئاتر غلو شده است و به همین دلیل نقش‌آفرینی بازیگرانی که از تئاتر وارد سینما می‌شوند را اگزجره توصیف می‌کنند، نظر شما چیست؟

این تصور برخی از دوستان سینمایی است که به نظرم درست نیست. تعداد زیادی از بازیگران تئاتر، ستاره‌های سینما هستند و روزبه‌روز می‌درخشند چون می‌دانند که جلو دوربین چطور باید بازی کنند و کارایی دوربین را می‌شناسند.

به نظرم تئاتر بستر خوبی برای آزمون و خطا و نمایش استعدادهاست چون نه دوربینی وجود دارد، نه کات و نه تدوینی که بازی‌های بد بازیگر را قیچی کند. روی صحنه تئاتر مجبورید بهترین خودتان باشید چون تماشاگر لحظه به لحظه شما را می‌بیند در حالی که مدیوم سینما و تلویزیون تکنیک‌های دیگری دارد و بازیگر می‌تواند بارها یک سکانس را تکرار کند و بهترین بازی‌اش را به نمایش بگذارد چون فرصت جبران اشتباه وجود دارد. 

فکر می‌کردید که سال گذشته در نخستین حضورتان در جشنواره فیلم فجر، نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد شوید؟

جالب است  بسیاری فکر می‌کردند برای بازی در فیلم «مصلحت» نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد می‌شوم ولی برای فیلم «مامان» نامزد بازیگر نقش اول مرد شدم. اگرچه دو شخصیت اصلاً شباهتی به هم نداشتند و کاملاً در دو فضای متفاوت سیر می‌کردند اما سعی کردم در هر دو کار، بهترین بازی‌ام را داشته باشم. من در تئاتر جوایز زیادی دارم اما اینکه در شروع کار سینمایی در فهرست بهترین‌های سینما باشی، کمی سخت است، خدا را شاکرم که این اتفاق افتاد. من تلاش کردم تمام کارهایی که یک بازیگر خوب باید انجام بدهد را انجام بدهم، فکر می‌کردم که بتوانم روزی در میان نامزدهای بازیگری جشنواره فجر باشم، اما نه در نخستین حضورم. البته درخشش در بازیگری به معنای جایزه گرفتن نیست بلکه در نگاه مخاطب باید دیده شوی چون خود بازیگری مهم است. 

شما سابقه نویسندگی نمایش‌نامه و فیلم‌نامه کوتاه را دارید، بازیگری از نویسندگی برایتان مهم‌تر است؟

خب نویسندگی به بازیگری من خیلی کمک کرد. اگر روزی نتوانم بازی کنم حتماً می‌نویسم. وقتی درام‌نویسی را بلد باشید، در شکل بازی‌تان مؤثر است به‌ویژه در حفظ راکورد و فهم لحظاتی که نویسنده نوشته است. دانستن اصول درام‌نویسی به درک بازیگری کمک شایانی می‌کند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.