وکیلی به تازگی و در روزهای آغازین ۶۰ سالگی‌اش نمایشگاهی از نقاشی‌هایی را که نتیجه هشت سال کار مستمر بوده در گالری عصر به نمایش گذاشته است. «جامه‌دران» عنوان این مجموعه متنوع و افزون بر ۹۰ تابلو است که روی کاغذ و مقوا و در سایز کوچک خلق شده است. همچون دیگر آثار وکیلی، در این مجموعه نیز اساطیر یا کهن‌الگوها مضمون اصلی هستند که در فرم و رنگ‌هایی متنوع تصویر شده‌اند. پالت رنگی خاص، بن‌مایه‌های طراحی قدرتمند، ترکیب‌بندی‌های عالی و احساسات روان مشخصه مشترک همه آثار این نمایشگاه است.
یک ۶۰ سالگی کاملاً متفاوت
احمد وکیلی درباره داستان خلق تابلوهای این نمایشگاه می‌گوید: طی ۱۰ سال گذشته بارها برای همایش هنری به اروپا دعوت شدم و آنجا نقاشانی را می‌دیدم که غیر از خلق آثار موظفی‌شان، کارهای شخصی خود را هم انجام می‌دهند. خب این خیلی ناراحت‌کننده بود که نمی‌توانستیم این آثار را که اغلب در ابعاد بزرگی هم بودند همراه خود به کشور بازگردانیم به ویژه من که معمولاً سفر هوایی داشتم و حمل این نقاشی‌ها مشکل بود. با این حال آنجا فضا برای کار بسیار مساعد بود و چاره‌ای نداشتم جز اینکه نقاشی‌هایی را با خودم برگردانم که ابعادشان در چمدان جا می‌شد. این اتفاق از هفت سال پیش شروع شد و نتیجه آن تقریباً ۱۰۰ اثر در ابعاد ۵۰ در ۵۰ است.
این نقاش که نمایشگاهش را در آستانه تولد ۶۰ سالگی‌اش افتتاح کرده درباره انگیزه‌اش از برپایی همزمان این نمایشگاه با سالروز تولدش می‌گوید: من از سال گذشته تصمیم گرفته بودم این نمایشگاه را به مناسبت ۶۰ سالگی‌ام برپا کنم و البته در کنار نمایش آثارم یک فیلم مستند درباره زندگی من نیز ساخته شده که روز گذشته به نمایش درآمد و شب موسیقی هم داریم و می‌توانم بگویم برای ۶۰ سالگی‌ام حسابی مایه گذاشته‌ام!
وی با اشاره به «جامه‌دران» به عنوان موضوع این نقاشی‌ها تأکید می‌کند: همان طور که می‌دانید جامه‌دران یکی از گوشه‌های موسیقی سنتی ایران است که در مرکب‌خوانی‌ها برای ورود و فرود به دستگاه اصفهان به کار می‌رود و می‌تواند دستگاه‌های مختلف موسیقی را به آسانی به یکدیگر اتصال دهد و اینجا کنایه‌ای از مفهوم سیالیت این مجموعه نقاشی است. من در این پروژه آن خصلت سیال بودن را گرفتم و نقاشی‌ها را با همان موضوع ادامه دادم. از آنجایی که تعدادشان زیاد بود فضایی برای برپایی یک نمایشگاه میسر شد؛ ضمن اینکه این نمایشگاه حاصل یک پروژه نیست بلکه در نتیجه سال‌ها کار مستمر اتفاق افتاده است و در دوره‌های مختلفی روی آن کار کردم و در مجموع از این پروژه نزدیک به ۱۰۰ اثر بیرون آمده است که تقریباً همه آثار در این نمایشگاه وجود دارد.
ارتباط نقاشی و موسیقی
وکیلی در پاسخ به این پرسش که در کنار علاقه وافری که به موسیقی دارد، رابطه نقاشی با موسیقی را چطور می‌بیند، اظهار می‌کند: وقتی ریشه‌های موسیقی اصیل ایرانی را می‌بینید متوجه می‌شوید که چقدر غنی هستند و به نظرم اگر نقاشی از این موضوع استفاده نکند اشتباه بزرگی مرتکب شده و به همین خاطر است که من همیشه گفته‌ام موسیقی ایرانی هنوز به دنیا معرفی نشده و اگر این معرفی به شکل درستی صورت بگیرد، بداهگی که در موسیقی وجود دارد می‌تواند در هنر جهان هم تأثیرگذار باشد.
وی درباره سبک کاری خود در این نمایشگاه می‌گوید: سبک تابلوها میکس مدیاست و همه چیز با هم تلفیق شده است. در واقع از طراحی شروع می‌شود و آکرولیک هم در آن وجود دارد. می‌توان گفت به نوعی با آن‌ها بازی کردم و بارها شده فضایی را پاک کردم و دوباره چیزی جایش گذاشته‌ام.
فضاهای اسطوره‌ای
وکیلی در پاسخ به اینکه با این نقاشی‌ها چه چیزی به مخاطبش می‌دهد، می‌گوید: اگر کارهای من را دنبال کرده باشید در تمام آثارم حتی همان منظره‌های طبیعت، همیشه یک فضای اسطوره‌ای را دنبال می‌کنم و کهن‌الگوها همواره مد نظر من بوده‌اند و در این تابلوها هم این کهن‌الگوها را می‌بینید اما آن خصلت سیالیت در فرم و رنگ در این مجموعه بیشتر خودش را نشان می‌دهد تا نمایشگاهی که چند سال پیش با تکنیک آبرنگ برگزار کردم.
وی با اشاره به اهمیت طراحی و جدی گرفتن آموزش در میان نقاشان جوان می‌گوید: متأسفانه طراحی در این میان گم شده و جوان‌ترها خیلی کم طراحی می‌کنند. حتی کسانی که هایپررئالیست هم کار می‌کنند به پرینت پناه می‌برند. به نظرم درک ذات طراحی بسیار مهم است که میان جوانان کمرنگ شده است و من مطمئنم روزی همه چوبش را می‌خورند؛ یعنی ۱۰ سال که بگذرد و کاراکترشان سروسامانی بگیرد تازه کمبود تکنیک طراحی را احساس خواهند کرد.
جوانان طراحی را جدی بگیرند
این نقاش در ادامه می‌افزاید: به نظرم طراحی به قدری مهم است که نقش اساسی در شکل‌گیری ذات هنرمند دارد و اگر آن را جدی نگیریم سرانجام یک جایی در طولانی‌مدت خودش را نشان می‌دهد و همین نقاشانی که تکنیک نمی‌آموزند به این نتیجه می‌رسند که اگر طراحی را جدی گرفته بودند حتماً کاراکترشان چیز دیگری بود.
وکیلی که یکی از هنرمندان شاخص در عرصه تکنیک هنر چاپ دستی است، در ادامه با اشاره به وضعیت این هنر عنوان می‌کند: اگر به صورت تاریخی به روند آن نگاه کنیم نسبت به ۱۰ سال پیش بهتر شده اما در حال حاضر آتلیه‌های چاپ دستی هم رونق خوبی ندارند، ضمن اینکه علاقه‌ای هم که باید از سوی جامعه دریافت کنیم دیده نمی‌شود، البته که کرونا هم روی همه چیز تأثیر گذاشته و مردم کمتر در چنین فضاهایی حضور پیدا می‌کنند.
وی درباره برنامه آینده‌اش نیز می‌گوید: این روزها مشغول کار روی یک نمایشگاه طراحی بزرگ هستم و کارهایش را انجام می‌دهم.
نظر شما