برای نخستین بار پس از سقوط پنجشیر، احمد مسعود در گفت‌وگویی ضبط ‌شده با محمدحسین جعفریان شرکت کرد. مسعود در این گفت‌وگو در پاسخ به پرسشی درباره چرایی دست به اسلحه بردن گفت: ما خواهان جنگ نبوده و نیستیم و همیشه دروازه صلح را باز گذاشته‌ایم اما دیگران این جنگ را بر ما تحمیل کردند. ابتدا بنا داشتیم این تقابل را به‌شکل سیاسی دنبال کنیم اما وقتی جنگ به خانه‌های ما کشیده شد ما هم دست‌به دفاع زدیم و از این حق خود استفاده کردیم و تا تحقق ارزش‌ها از پای نمی‌نشینیم و ادامه می‌دهیم و افتخار می‌کنیم.

 از چاپ مقاله‌ام در واشنگتن‌پست بی‌اطلاع بودم

 مسعود در بخشی دیگر در پاسخ به این پرسش که آیا انتظارتان از همسایه‌های افغانستان تاکنون برآورده شده است، گفت: من سپاسگزار همسایه‌ها هستم که تاکنون طالبان را به‌رسمیت نشناخته‌اند و می‌خواهیم به این موضع ادامه دهند. همچنین خواستاریم تلاش کنند تا دولت فراگیر ایجاد شود.

مردم از جای‌جای جهان به‌ویژه در جمهوری اسلامی حمایتشان را نشان دادند و ما بسیار سپاسگزار آن‌ها هستیم. امیدواریم دولت‌های منطقه هم برای جلوگیری از یک فاجعه بزرگ بتوانند تصمیم بگیرند و رسیدن به یک دولت فراگیر با مشارکت مردم را مطالبه کنند.

«کم‌وکیف رسیدن کمک‌های خارجی به مقاومت پنجشیر و چرایی انتشار مقاله مسعود در روزنامه واشنگتن‌پست» هم پرسش دیگری بود که مسعود در این زمینه گفت: هر کشوری که بخواهد به مقاومت و مردم افغانستان کمک کند ما کمک آن‌ها را قبول می‌کنیم. اما تاکنون شخص من از هیچ کشوری درخواست کمک نکرده‌ام و سرنوشت مقاومت را هم به کمک‌های خارجی گره نزده‌ام. اما درباره مقاله، باید بگویم در آن زمان من در پنجشیر بودم و در جریان این مقاله نبودم. این مقاله را بعضی از دوستان در شرایط سخت و استثنایی منتشر کرده بودند. اما تاکنون از هیچ کشوری کمکی برای ما نیامده است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.