-
اینجا صندلیها کم نمیآید
ردیف دوم سالن را انتخاب می کنیم، روز سوم اجرا است، جمعیت دورقمی، صندلی های قرمز را پُر کرده اند.
-
هم قواره رنج
توکل تان را از دست ندهید، خدا همه ی کارهایش حق است.
-
السلام علیک یا معین الضعفا
سال هاست دلآرامیم با نام تان
کهنسالی و فرتوتی مان را نبینید مولاجان، ما سرزندهترین کلمات را برای این دیدار کنار گذاشته ایم.
-
بی خبری، خوش خبری
می ترسم صبح ها بروم سروقت گوشی... به غلط کردن اُفتاده ام که چرا اَپ اخبار نصب کرده ام...
-
یک دلِ سیر زندگی
هوای شسته خیابان، چنارهای پُرسار، نوازنده ی گوشه پیاده رو، پدربزرگ و نوه کاپشن پوش را که می بینم، روحم زنده می شود.
-
اینجا الفبا جان دارد
مقصدم کوچک ترین مدرسه دنیاست؛ آنجا که روستایش ۳۰ خانوار دارد با یک آموزگار و یک دانش آموز.
-
دستهایش بوی پاییز میداد
نیاز نیست از شغل سختش چیزی بگوید. زُمختی دست هایش هست. صورتِ زنانه ای که بادهای پاییزی محوش کرده اند.
-
لنگراندازی جناب بیماری
اگر اسم بیماری ها آدم را نکشد، لنگر انداختن جناب مریضی، حتماً این کار را می کند.
-
تنهایی پُرهیاهو
شما چند بار زندان رفته اید؟ از آن بازداشتگاه هایی که هم بندی و هم سلولی ندارد اما تا دلتان بخواهد سوال و فکر از سَر و کول تان بالا می رود.
-
خاطرات گاهی جا میمانند
هرجا بیتوته کنید خورشید همان خورشید است، آسمان همان آسمان و خدا همان خدا... فقط گِرم و مثقالِ انسانیت داخل قصرها و آلونک ها حساب و ملاک است.
-
نقطه جوشمان صد باشد
جوری خودمان را بار بیاوریم که نقطه جوش مان صد باشد؛ نه چهل، نه هفتاد، نه نود!
-
بالاتر از ظفر
برای استان همجوار، کف زدیم و اسپند دود کردیم؛ برای شادی هم حرفه ای های تهرانی که بالأخره قرار شد سروسامان بگیرند و بروند زیر سقف یک انجمن؛ انجمن صنفی روزنامه نگاران پایتخت.
-
زنانه شدن فقر، همین حوالی
مازندران- زنانه شدن فقر، معضلی جدید که چندی است مسولین تراز اول به آن اذعان دارند و نگرانی هایی در این زمینه پدیدار شده است.
-
بگذار مرگ چند دقیقه بیشتر معطل بماند
در بزنگاه مصیبت دست ها جای هزار کلمه و جمله می توانند حرف بزنند.
-
زندگی لابهلای اعداد
چه بار معنایی گسترده ای دارند اعداد، چقدر کاربردی و دَم دست اند و لابه لای لحظات مان نفس می کشند و متوجه نیستیم.
-
تراژدی مهاجران در فریدونکنار
مازندران- کاش برای پرنده ها خط و نشان نکشیم و سلاخ نباشیم.
-
وارد گود شویم
وارد گودِ حمایت از «نه به خودروهای تک سرنشین» بشویم. وارد چرخه ای که قدم های اولش، آسان نیست.
-
آخرِ خط خبری نیست
هنوز فرصت هست کسری ها و کمبودها را فراموش کنیم و داشته های باارزش مان را بشماریم و نُچ نُچ راه نیندازیم برای به دست نیامده ها، نداشته ها، قسمت نشده ها.
-
دستها را از جیبها دربیاوریم
نمره انسانیت و نیکوکاری ات چند است، فُلانی؟
-
این قصه را با قلبهایتان تماشا کنید
مرحبا به دوشنبه های دلپذیر...! مگر می شود از دیدن پوسترهای تازه، قند توی دلمان آب نشود... از چشیدن دستپختی که هنر هفتم، آشپزباشی اش باشد...؟
-
وقتی پای "سمعک" درمیان است
گاهی باید گوش هایمان را با تکه پنبه ای بپوشانیم و همزادپنداری کنیم؛ خودمان را جای دخترک چهارساله ای بگذاریم که قربان صدقه های مادرش را نمی شنود.
-
جنگنده در باران
سه روز پیش آمده بود برای کارِ آبدارخانه، بعد برای نظافت راه پله، بعد کار در منزل، بعد... از غریبی و فرزند کوچک و فرزند در شکم اش گفت. از مردِ کارگرش که هفت ماه است فوت کرده. از بی پناهی اش.
-
این یک "پشت صحنه" است
به این نتیجه می رسم اصلاً چرا از پشت صحنه یک ستون روزنامه ننویسم. بالاخره باید برای یکبار هم که شده دست بکار شد و قصه تولد یک مطلب را نوشت. چرا آنروز، امروز نباشد؟
-
گاهی باید با لباس مبدّل رفت
گاهی باید با لباس مبدّل رفت... همپای رنج های ارباب رجوع شد... اسم و رسم را گذاشت سرِ طاقچه... احقاق حق کرد و از روی اسرار پرده برداشت...
-
این "بخت" سفید نیست
پیدا کردن شریک زندگی در سایت ها، تقلیدی ناشیانه از غرب اگر نباشد حداقلش می شود اینکه هنوز با فرهنگ ما همخوانی و هماهنگی ندارد.
-
این قصه ادامه دارد
کدام شاغلی ست که به هیولا فکر نکند؛ به غولِ بازنشستگی؛ به دیوی که بالأخره یک روز صبح با لبخند پَت و پهنش میآید تا مُهر پایان سی و اندی سال خدمت و تلاش را بکوبد.
-
دروغ زیبایی که کشورهای صاحب مزرعه قهوه منتشر کردند
واقعاً آیا بعضی ها به اینکه همه چیز در فنجانِ تلخ برزیلی خوابیده، معتقدند!؟ به اینکه خوشبختی، عشق، پول، آینده، سفر، خیانت و مرگ را غریبه ای بتواند برایمان از یک فنجان بکشد بیرون؟
-
دیابت؛ حاضر
واقعاً سبک زندگی امروز هم برای خودش حکایتی شده است؛ سبک نادرست تغذیه، خواب، عدم تحرک و آرامش؛ آمار دلخراشی که دود از کله آدمیزاد بلند می کند.
-
من پسر نیستم
در برخی خانه ها دخترپرستی و پسرپرستی بی قاعده والدین، بیداد می کند!
-
خطر غرق شدن در کمین است
مازندران- نباید مرداب مجازی را دستکم گرفت، خطر غرق شدن در کمین است.