قدس آنلاین/ نازلی مروت: «روبرت سلمان رایکو» تاجرزاده ایتالیایی که در سال ۱۹۶۱میلادی دریک خانواده کاتولیک به دنیا آمده است، می‌گوید: از نوجوانی به معنویات علاقه داشتم و همین بهانه‌ای شد تا به دنبال کشف حقیقت بروم. او تسلیم شدن در برابر اراده خداوند را دعوتی آسمانی می‌داند و زندگی مؤمنانه را بهشتی توصیف می‌کند که خدا در همین دنیا برایش به تصویر کشیده است. او پس از مسلمان شدن در ۳۱سالگی به ایران آمد و با یک دختر ایرانی ازدواج و پیوندش را با فرهنگ اسلامی – ایرانی محکم‌تر کرد. او همچون هموطن شهیدش ادواردو آنیلی چشم بصیرت بر دنیای حقیقت گشوده و با پشت کردن به ثروت پدری اسلام را برگزید. او که از رم تا قم برای یافتن راستی هجرت کرده این روزها به پژوهشگری و ترجمه متون دینی مشغول است. رهیافته ایتالیایی روایتی جالب از اولین شب قدر زندگی اش دارد.

اولین شب قدرم به مطالعه اسلام گذشت

*شب قدر یک مسلمان صفرکیلومتر

من در بیستم رمضان و زمانی که بسیار جوان بودم مسلمان شدم. اولین روز مسلمانی من مصادف شد با شب شهادت امام علی(ع) و شب قدر. من و دوستم که با هم قدم در مسیر جدیدی گذاشته بودیم و چند ساعتی بیشتر از مسلمانی ما نمی گذشت اولین شب قدر را دو نفره برگزار کردیم. آن روز ما نماز خواندن را فرا می گرفتیم و چون مسجد یا حسینیه ای برای عبادت نمی شناختیم به تنهایی شب قدر برگزار کردیم. از طرف دیگر هنوز زبان عربی را بلد نبودیم و کتاب دعایی نیز در دست نبود، با همان زبان دل به مناجات می پرداختیم و به دنبال فراگیری زبان عربی برای انجام عبادت بودیم. به هر صورت اولین شب قدر زندگی من به مطالعه و تفکر در دین گذشت. آن شب تا سحر به همراه دوستم درباره اسلام مطالعه کردیم و نظرات خود را مبادله می کردیم.

*زیبایی دعا را در جمع دیدم

پس از اینکه به ایران مهاجرت کردم. در حرم حضرت معصومه(س) اولین شب قدر را در جمع تجربه کردم. شبی بسیار خاطره انگیز بود که دعای دسته جمعی و گروهی را با چشم می دیدم. من در آن جمع عبادت همراه با تفکر را مشاهده کردم زیرا پیش از دعا و تضرع سخنرانی به بیان مسایل دین و تحلیل شب قدر پرداخت. در آن مراسم زیبایی دعا را دیدم و برایم بسیار جالب و لذت بخش بود. این اولین فرصت برای من بود تا در جمع شیعیان حضور پیدا کنم و عبادت گروهی را با آنان تجربه کنم. عبادت های گروهی شیعیان در شب قدر و عزاداری برای امام علی(ع) فضیلت بزرگی است که مختص شیعیان است.

*شب قدر متعلق به ولیعصر است

من از همان اولین مرتبه ای که در مراسم شب قدر را تجربه کردم احساس کردم این شب متعلق به امام زمان(عج) است. من معتقدم شب قدر، شب بیعت با امام عصر(عج) است. و ما باید با عزم بیشتر تلاش کنیم تا به حضرت ولیعصر نزدیکتر شویم. در شب قدر باید پیوند قلبی ما با امام عصر مستحکم تر شود. هرچندباید در همه لحظات با امام ارتباط داشته باشیم اما چون در شبهای قدر جو عبادی در جامعه گسترش می یابد فرصت برای تفکر درباره وظایف ما در قبال امام عصر و ایجاد پیوند عاطفی با حضرت بیشتر فراهم می شود.

*

شب قدر به درگاه خدا تضرع داریم که گناهان گذشته ما بخشیده شود و از خدا می خواهیم که راه درست زیستن را به ما رهنمون شود. در شب قدر باید تصمیم بگیریم که درمسلمانی خود جدی تر باشیم. همانطور که امام خمینی فرموده اند جهاد با نفس را که جهاد اکبر است، پیشه کنیم. من معتقدم شب قدر فرصتی است تا روحیه مجاهده با نفس اماره را تقویت کنیم. اما آنچه مهم است حفظ دستآوردهای معنوی شب قدر است. متاسفانه زندگی و روزمرگی ما را گرفتار غفلت می کند. برای رهایی از این غفلتها باید پیوند با امام عصر(عج) را حفظ کنیم. همچنین محاسبه خطاها و زندگی کمک می کند که کمتر خطا مرتکب شویم و هدف اصلی زندگی را ذکر دائم وجودی برای خداست را مدنظر قرار دهیم. ذکر دائم وجودی یعنی هر کاری که انجام می دهیم برای خدا باشد.

  

برچسب‌ها