۲۰ شهریور ۱۳۹۷ - ۱۵:۵۳
کد خبر: 619389

آیا می‌دانید خراسانِ رضوی در رتبه اولِ «کودک همسری» ایستاده؟ این را آمارهای ثبتِ احوالِ سالِ ۹۵ با ثبت بیش از ۶ هزار موردِ ازدواج کودکان به ما می‌گوید.

یک، دو، سه... بندِ کفش‌ات را ببند!

یکم. «او از ازدواج، هیچ اطلاعاتی نداشت، درکش از مراسم عروسی فقط پوشیدن لباس عروس بود. چنان ضعیف و کوچک بود که با کفش ۷ تا ۹ سانتی تلاش کرده بودند، قدش را بلندتر نشان دهند. برایش عروسی با ٤٠٠-٣٠٠ میهمان گرفته بودند، اما چیزی از وحشتش کم نشده بود. وقتی دیدمش، برای مظلومیتِ او دلم خیلی سوخت و فکر می‌کنم خدا به خاطر معصومیت‌اش، به او کمک کرد.»... این را قاضی نیره عابدین زاده- معاون دادستان مشهد- درباره دخترک می‌گوید. همان کودکِ ۹ ساله افغانستانی که در هفته اولِ شهریورماه امسال، می‌خواستند او را در مشهد، به عقد مرد ۳۶ ساله هموطنش دربیاورند.

دوم. گفته بودند، دخترک ۹ ساله است اما کارشناسان، سن او را ٨ سال تخمین می‌زنند و می‌گویند، نه تنها از زناشویی و ازدواج، آگاهی ندارد بلکه بالغِ جسمی هم نشده... ه. آبروداری می‌کنند تا مجلس عروسی بدون تنش تمام شود، اما به دستورِ مقامِ قضایی، دخترک را در جای امن و دور از دسترس داماد نگه می‌دارند تا فردا صبح اش، صیغه عقد را باطل کنند... د. این ماجرا نامِ «نیره عابدین زاده» را بر سرِ زبان‌ها می‌اندازد و رسانه‌ها از او با عنوانِ «معاونِ شجاع دادستان» نام می‌برند. همان قاضی‌ای که - به گفته خودش- داوطلبانه در کشیکِ شب می‌ایستد تا به رخدادهای آسیب‌های اجتماعی در حوزه کودکان و زنان رسیدگی کند. (شهروند).

سوم. ۱۰ روزی -  بیش و کم- از آن ماجرا می‌گذرد. نشستِ همایشِ «سلامت مادر و فرزند» در بهزیستی مشهد برگزار می‌شود. در آن نشست، معاون دادستان (عابدین‌زاده) به «کودک همسری» اشاره می‌کند و می‌گوید: «در این ماجرا مردم فهمیدند ازدواج کودکان جرم است و با آن برخورد می‌شود و نام کسی که اطلاع بدهد محرمانه می‌ماند.» او از فرصت استفاده می‌کند و بحثِ «حریمِ خصوصیِ کودک» را نیز پیش می‌کشد و می‌گوید: «متوجه باشیم که کودک، حریم خصوصی دارد و باید به جامعه برگردد و همه اطلاعاتش نباید به رسانه‌ها داده شود.» (ایسنا).

چهارم. می‌دانید آیا خراسانِ رضوی در رتبه اولِ «کودک همسری» ایستاده؟... این را نیز آمارهای ثبتِ احوالِ سالِ ۹۵ - با ثبت بیش از ۶ هزار موردِ ازدواج کودکان- به ما می‌گوید. (مشرق).... از «ثبت نشده» ‌ها اما چه می‌دانیم؟

پنجم. می‌دانید آیا طرح اصلاح قانون سن ازدواج، سرنوشتش به کجا رسیده؟... همان طرحی که می‌خواهد از ازدواج کودکان زیر ۱۳ سال که هم اکنون با حکم دادگاه و اذن ولی انجام می‌شود، جلوگیری کند... د. طیبه سیاوشی -عضو کمیسیون فرهنگی مجلس- دراین باره می‌گوید: «به احتمال زیاد در مهرماه به صحن علنیِ مجلس می‌رسد. بر اساس مفادِ این طرح، سن ازدواج پسران ۱۸ سال و سن دختران ۱۶ سال تعیین می‌شود.» (ایسنا).

ششم. فاطمه ذوالقدر- عضو کمیسیونِ زنانِ مجلس- در مهر ۹۶ می‌گوید: شماری از مجلسیان «به‌دنبال این هستند که با تصویبِ طرحِ اصلاح قانونِ سنِ ازدواج، دیگر هیچ ازدواج زیر ۱۳ سال انجام نشود.» (رویداد ۲۴).

هفتم. می‌دانید آیا «کودک همسری» یکی از مصداق‌های «کودک آزاری» است؟... این را قانون به ما می‌گوید.

هشتم. کودک آزاری را همه ما- بیش و کم- می‌دانیم «جُرم» است اما از مجازاتش چه می‌دانیم؟... شاید باور نکنید، اگر بگویم که قانون نویسانِ ما از سه ماه و یک روز تا ۶ ماه حبس یا جریمه نقدی از ۱۰۰۰ تومان تا یک میلیون تومان(!) را برای مجازاتِ این جرم، درنظر گرفته‌اند. به گفته حقوقدان‌ها این مجازات، بازدارنده نیست. (معاون دادستان مشهد/ خبرگزاری ها).

نهم. «ماهیت کودک آزاری به حاشیه نشینی و فقر برمی گردد.» / «کودک آزاران، خودشان قربانیِ حوادثِ اقلیمی و سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی هستند.» / «تشدید مجازات نتوانسته کودک آزاری را کاهش دهد.»... هر سه این گزاره‌ها را فیروز محمودی جانکی، رئیس مؤسسه تحقیقات علوم جزایی و جرم شناسی دانشگاه تهران در یک همایش تخصصی، بر زبان می‌آورد. (ایرنا).

دهم. «حاشیه نشینی»!... این یک «کلیدواژه» است که ما را باید حساس کند. پس برویم و درباره چیستی و چگونگی و پیامدهایش

-خاصه در مشهد که گویا یک میلیون و ۳۰۰ هزار حاشیه‌نشین دارد- بیشتر بخوانیم و بیاموزیم. (ثامن پرس).

یازدهم. نترسید! هیچ آماری در دست نیست که به ما بگوید، کودک آزاری در این خطه از کشور، بیشتر شده. اما آگاهیِ خانواده‌ها درباره‌اش، رو به افزایش است. این یعنی مردمِ ما حساس‌تر شده‌اند، بیشتر درباره‌اش حرف می‌زنند، کمتر پرده پوشی می‌کنند و اگر این سو یا آن سو ببینند، بدون ترس اما با احتیاط، گزارش می‌کنند تا کودکِ آسیب دیده یا در آستانه خطر را برهانند... د. قدرِ این دستاوردها را بدانیم و همه کمک کنیم تا جامعه برای زندگیِ کودکان، جای بهتری بشود.

دوازدهم. گمان نکنیم کودک آزاری یعنی پدر یا مادری پس از دود کردنِ «شیشه»، ناگهان میلِ بافتنی را به گونه دخترکِ زبان بسته‌اش فرو می‌کند یا با سیخِ آتشین بر روی تنِ پسرکِ چهار پنج ساله اش، داغ می‌گذارد. شاید ما که فرزندمان را کلاسِ نقاشی می‌گذاریم و دغدغه یادگیریِ زبانِ دوم را برای عزیزدردانه داریم، خودمان را از فرزند آزاری، دور ببینیم اما کارشناسان از پدیده «کودک‌آزاریِ عاطفی» در خانواده‌های برخوردار نیز سخن می‌گویند و می‌افزایند: «شاید در خانواده‌های برخوردار، کودک‌ آزاریِ جسمی و جنسی کمتر باشد اما کودک‌ آزاریِ عاطفی و روحی بیشتر دیده می‌شود. (معاون دادستانِ مشهد/ ایسنا).... هرچند برخی دیگر در واکنش می‌گویند: شما با این حرف‌ها بچه‌ها را لوس و نُنُر، بار می‌آورید!

چهاردهم. دو نکته دیگر را هم نباید از قلم بیندازم، یکی این که در لباس پوشاندنِ بچه‌های زیباتر، کمی بیشتر مراقبت کنیم. قاتل «ندا» - کودک معصوم- در جایی گفته بود، وقتی موهای دخترک را می‌دیده، از حال خودش خارج می‌شده! چاره چیست؟... وقتی «بیمارانِ روانی» با «ظاهرِ آدم‌های سالم و متمدن» در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند، چه باید کرد!؟... و نکته آخر هم این که شماره «۱۲۳» را در ذهن داشته باشیم، همان خط تلفنی شبانه‌روزی که پاسخگوی همه ما درباره «کودک آزاری» است.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/

برچسب‌ها