به گزارش قدس آنلاین ، کیوان ساکت نوازنده تار و سه‌تار در این مراسم عنوان کرد: خیلی خوشحالم که بالاخره بعد از مدت‌ها شاهد این هستم که برای یکی از نازنین فرهیختگان این خطه هنرپرور مراسمی برگزار شده است، من یغما را به واسطه هنرمند همشهری ایشان (رضا شاکری) شناختم؛ ایشان گفتند " یغما شاعر خشتمال است" و من علاقه‌مند بودم تا اینکه یغما را دیدیم و به قول مشکاتیان زلفمان به زلف هم گره خورد.
وی ادامه داد: هر پنجشنبه به نیشابور می‌آمدم؛ خانه‌ای که متاسفانه فروخته و در هم کوبیده شد و یک ساختمان بدقواره به جای آن ساخته شده است؛ آن زمان فقط همان ساختمان خشتی با دو اتاق قرار داشت و اطراف آن خانه بیابان و گندم‌زار بود.
ساکت افزود: یغما تا سی سالگی سواد نداشت و خواندن و نوشتن را با نقاشی یاد گرفت؛ یغما برای اینکه بتواند از کتابخانه عمومی استفاده کند شغل خود را از کارگری به خشتمالی تغییر داد که بتواند صبح‌ها به کتابخانه برود و شعرهای خود را کامل کند.
این نوازنده درباره همکاری خود با پرویز مشکاتیان نیز بیان کرد: مشکاتیان در عرصه موسیقی شاعر سنتور بود، 20 سال در کنارش ساز زدم و دیگر نمی‌توانم در کنار هیچ نوازنده سنتور دیگری ساز بزنم. ساز در ذاتش بود توانایی در ریتم و آشنایی با فرهنگ و شعر و ادب در او چنان بود که حتی بزرگان ادب ایران در حضور مشکاتیان با احتیاط سخن می‌گفتند.
در ادامه علی بهمنی گفت: یغما واقعا شعرآفرین بود و آثارش یادگاری در حافظه شماست و به عنوان کسی که آن روزها با شعرش آشنا بودم شاگردی بیش نیستم و هنوز هم همان شاگردم که آمدم.
منبع : ایسنا
انتهای پیام
