قدس آنلاین: انتخابات هیئت رئیسه کمیسیونهای مجلس این هفته در دستور کار نمایندگان قرار دارد و آنها باید اعضای هیئت رئیسه کمیسیونهای تخصصی را برای سال چهارم و آخرین سال از دوره دهم پارلمان تعیین کنند.
جابجایی‌ها در این کرسی‌ها نه تنها دارای بار معنایی و پیام‌های سیاسی است که در عمل نوعی وزن کشی جریانها و گروه‌ها و جابجایی کفه و وزنه سیاسی آنها نیز به شمار می‌رود. امسال به ویژه این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا فراکسیونها و جریان‌های سیاسی تلاش خواهند کرد تا با بدست آوردن کرسی‌های ریاست کمیسیون‌ها موقعیت خود را در فضای سیاسی معطوف به انتخابات پارلمانی اسفند ماه بالا برده و محک بزنند.
انتخابات هیئت رئیسه مجلس به عنوان مقدمه و مطلع این رویدار سیاسی نیز با اتفاق‌ها و جابجایی‌های هم و پر سروصدا و معناداری همراه بود که مهمترین آن شکست سنگین و قابل تأمل علی مطهری و ناکامی او در حفظ کرسی نایب رئیسی مجلس به نفع اصلاح‌طلبان بود آنه به دلیل خیز و لجاجت محمدرضا عارف رئیس فراکسیون اصلاح‌طلبان برای رقابت با علی لاریجانی.
در ادامه این رویداد حالا نمایندگان و فراکسیونها برای انتخابات هیئت رئیسه کمیسیونهای تخصصی مجلس نشست‌ها و رایزنی‌های خود را از امروز در مجلس آغاز خواهند کرد.
در این میان اما برخی از کمیسیون‌ها به دلیل تأثیرگذاری و نقشی که در فضای سیاسی و یا اقتصادی ایفا می‌کنند از اهمیت و حساسسیت بیشتری برخوردارند.
کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس از جمله این کمیسیون‌هاست و شاید بتوان آنرا شاخص‌ترین کمیسیون از این منظر قلمداد کرد.
به همین دلیل هم سال گذشته وقتی که در یک انتخابات پرحاشیه و پر سر و صدا پس از ۱۴ سال علاءالدین بروجردی ریاست این کمیسیون را به حشمت الله فلاحت پیشه واگذار کرد، ناظران سیاسی آنرا یک اتفاق مهم، معنادار و جدی در مجلس عنوان کردند که حکایت از جابجایی قابل تحلیل و قابل توجه وزن فراکسیون‌های مجلس داشت.
در واقع بروجردی به عنوان یک چهره فراکسیون مستقلین نزدیک به علی لاریجانی در یک انتخابات پر حاشیه کرسی خود را به فلاحت پیشه هم فراکسیونی خود اما نا تا آن اندازه نزدیک به رئیس مجلس واگذار کرد که این اتفاق نتیجه حمایت اصلاح طلبان از فلاحت پیشه برای کاستن از قدرت لاریجانی بود.
در آن انتخابات البته نوعی مخالفت و لجاجت با شخص بروجردی نیز در میان اعضای کمیسیون قابل لمس بود گو اینکه اعضا از ریاست بروجردی یا به تعبیری از تسلط ۱۴ ساله او بر این کمیسیون کلافه شده بودند.
از همین رو به تعبیر ابوالفضل حسن‌بیگی با وجود آنکه بروجردی خود عضو فراکسیون نمایندگان مستقلین ولایی بود، هم اعضای این فراکسیون و هم اصلاح‌طلبان رأیشان را به نامزد رقیب او حشمت الله فلاحت پیشه دادند.
البته رأی فلاحت پیشه در آن انتخابات با مجتبی ذوالنور نامزد فراکسیون اصولگرایان برابر شد و از عدد ۹ بالاتر نرفت و در نهایت در قرعه کشی بخت با او یار شد. بروجردی در آن انتخابات تنها ۵ رأی بدست آورد.
حالا انتخابات کمیسیون امنیت ملی یک بار دیگر در کانون توجه قرار گرفته و گویا این بار فراکسیون امید هم قصد دارد تا در این وزن کشی نامزد معرفی کرده و بخت خود را بیازماید.
علیرضا رحیمی نماینده مردم تهران دیروز در توییتی از گزینه‌های رقابت برای ریاست کمیسیون امنیت ملی در سال پایانی مجلس دهم رونمایی کرد و از رقابت بین فلاحت پیشه، ذوالنوری، کواکبیان و احتمالا بروجردی بر سر این کرسی خبر داد. این عضو فراکسیون امید نوشت: «در آستانه انتخابات کمیسیونهای مجلس ریاست کمیسیون ۲۳ نفره امنیت ملی در سال چهارم از اهمیت بیشتری برخوردار است. رقابت بین فلاحت پیشه، ذوالنوری، کواکبیان و احتمالا بروجردی به نوعی وزن کشی فراکسیونی را نیز در پی خواهد داشت. سال قبل، فلاحت پیشه توانست ریاست ۱۴ ساله کمیسیون را تغییر دهد.»
اگر در این دوره فراکسیون امید بخواهد نامزد خود را برای ریاست کمیسیون امنیت ملی داشته و از کواکبیان حمایت کند بدان معنا خواهد بود که آرای این فراکسیون از سبد فلاحت پیشه خارج خواهد شد و با توجه به ترکیب این کمیسیون و ۹ رأی سال گذشته مجتبی ذوالنور، بخت فراکسیون اصولگرایان امسال بیشتر به نظر می‌رسد. اما با توجه به تعداد کرسی‌های فراکسیون امید در کمیسیون امنیت ملی عجیب خواهد بود اگر اصلاح‌طلبان بدون برنامه یا توافقی و با تجربه تلخ انتخابات هیئت رئیسه مجلس و آنچه بر سر علی مطهری آمد دست به چنین کاری بزنند.
خبرنگار قدس آنلاین در گفتگو با علیرضا رحیمی منظور او را از تأکید بر اهمیت انتخابات امسال کمیسیون امنیت ملی و وزن کشی فراکسیونها جویا شد و از او پرسید آیا این موضوع را باید مرتبط با انتخابات اسفندماه برای مجلس یازدهم دانست؟
نماینده مردم تهران در پاسخ با تأکید بر اینکه در این مقطع بیشتر هدفش اطلاع رسانی و باز کردن باب موضوع بوده و مایل نیست موضوع را بازتر کند، اظهار داشت: فعلاً می‌خواهیم نامزدها و مدل رقابت آشکار شود.
وی البته تأیید کرد که نامزدهای احتمالی که از آنها نام برده گزینه‌های فراکسیونی هستند که سطح رقابت جریان‌های سیاسی را نمایان می‌کنند.
رحیمی گفت: بدون شک کمیسیون امنیت ملی نسبت به کمیسیونهای دیگر از حساسیت بیشتری برخوردار است و فراکسیونها هم به آن توجه بیشتری دارند.
وی افزود: قاعدتأ بدست آوردن کرسی‌های هیئت رئیسه کمیسیون‌ها برای فراکسیونها و جریان‌های سیاسی از منظر انتخابات و تأثیری که در انتخابات اسفند ماه دارد مهم است ولی منظور من بیشتر تأکید بر نقش فراکسیونها بود.
علاءالدین بروجردی هم در گفتگو با خبرنگار قدس آنلاین امکان نامزدی خود را برای ریاست دوباره بر کمیسیون امنیت ملی نه تأیید کرد و نه رد و گفت: از امروز با آغاز به کار مجلس رایزنی‌ها در درون کمیسیون و مشورت‌ها در سطح کمیسیون انجام خواهد گرفت و فعلا نمی‌توانم بصورت قطعی در این باره چیز را اعلام کنم.
وی افزود: این موضوع در داخل کمیسیون بیشتر مورد توجه اعضاست و مباحث جدی در درون کمیسیون مطرح خواهد شد اما فراکسیونها هم سعی می‌کنند تا کرسی‌ها را متعلق به خود و اعضایشان کنند، بنابراین رقابت در هر دو سطح خواهد بود اما نقش اساسی و محوری را خود کمیسیون دارد.
بروجردی وزن کشی فراکسیونی در این انتخابات را طبیعی خواند اما قضاوت درباره نتیجه آنرا زودهنگام دانست و گفت: هنوز تصمیم قطعی برای نامزدی ندارد.
