به گزارش قدس آنلاین، خیابان لاله زار تهران به زودی رنگ و بویی از تاریخ و هنر به خود خواهد گرفت و با افتتاح عمارت «اتحادیه» و موزه مشاهیر بر ارزش تاریخی این محله با قدمت افزوده خواهد شد. بد نیست بدانید عمارت اتحادیه مربوط به دوران قاجار است که در مرکز تهران جای گرفته و خانه- باغ اتحادیه تنها بازمانده از خیابان لاله‌زار قدیم و یکی از باارزش‌ترین معماری‌های دوره قاجار شناخته می‌شود. عمارت «اتحادیه» در زمینی به وسعت ۸ هزار متر مربع واقع شده است که یک ورودی از خیابان لاله زار و یک ورودی از سمت خیابان فردوسی دارد.
این عمارت در اصل متعلق به نخستین صراف ایران بود، اما در سرنوشت این خانه چیزی بیش از اینها نهفته بود و سال ها بعد لوکیشن مجموعه تلویزیونی «دایی جان ناپلئون» به کارگردانی ناصر تقوایی شد اما پس از آن، چندین سال پیاپی به حال خود رها شد و بارها بسیاری خواستند آن را به تملک تجاری خود درآوردند تا اینکه مهرماه سال ۱۳۹۴ توسط سازمان زیباسازی شهر تهران به قیمت ۲۸ میلیارد تومان خریداری و جزو دارایی‌های شهرداری تهران شد. سازمان زیباسازی نیز بلافاصله کار مرمت و بازسازی این خانه تاریخی را با حفظ اصالت آن آغاز کرد و فاز اول آن کامل شد اما مرمت بخش‌هایی از این خانه مدتی متوقف شد و پس از چندی دوباره از سرگرفته شد.
برهمین اساس بخشی از این خانه به ساخت موزه مشاهیر اختصاص داده شد و قرار است مجسمه هنرمندان و شخصیت‌های برجسته فرهنگی، هنری، ورزشی و ... در آن گرد هم جمع شوند. موزه مشاهیر در واقع شکلی از مجسمه‌های شخصیت‌هاست که مشابه آن در بسیاری از کشورها با اسامی مختلف وجود دارد و «مادام توسو» یکی از معروف ترین این موزه هاست که در چندین کشور شعبه دارد.
طبق اعلام مسئولان مربوطه قرار بود این موزه نیمه اول سال ۹۶ توسط سازمان زیباسازی شهرداری تهران افتتاح شود که این امر تاکنون به تعویق افتاده اما مدتی است که مرمت ها و کار باسازی از سرگرفته شده و به زودی موزه مشاهیر در قلب عمارت اتحادیه افتتاح خواهد شد.
سیدمجتبی موسوی، معاون فرهنگی و هنرهای شهری سازمان زیباسازی شهرداری درباره اساس شکل گیری چنین موزه‌ای در یک خانه ارزشمند و با قدمت تاریخی می‌گوید: تصمیم ساخت موزه مشاهیر به زمانی برمی‌گردد که این خانه توسط سازمان زیباسازی خریداری و مرمت آن آغاز شد. بناهای مختلفی در این عمارت وجود دارد و با تاکید بر این که قرار است این خانه را به موزه تبدیل کنیم مرمت و فضاسازی آن انجام شد.
وی درباره انتخاب شخصیت هایی که مجسمه‌های آنها ساخته شده یا خواهد شد، می افزاید: واقعیت این است که زمانی که در ابتدای کار این موضوع طرح شد و برنامه ریزی های لازم برای ساخت موزه انجام گرفت، مطالعه ای درباره شخصیت ها انجام شد و بنا بر آن الویت بندی هایی نیز صورت گرفت. همچنین براساس بخش‌های مختلفی که برای این موزه در نظر گرفته شده بود سعی کردیم در رشته های مختلف شخصیت‌های متنوعی انتخاب کنیم و مجسمه‌های آنان ساخته شود که البته انتخاب این شخصیت‌ها و اینکه مجسمه چه کسانی باید ساخته شود، براساس یک سری معیارهایی بود که در واقع این معیارها تعیین کننده الویت‌های ما بودند که مجسمه‌ها بر مبنای آن ساخته شود و در موزه قرار گیرد.
موسوی به معیارهای انتخاب شخصیت ها اشاره می‌کند و می‌گوید: بخش ها و موضوعات مختلفی همچون انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، دانش، شعر و ادبیات، هنر، ورزش، کودک و نوجوان، بین الملل و ... در رشته های مختلفی برای موزه در نظر گرفته شده است. در این میان دو رویکرد بسیار مهم وجود داشت؛ نخست اینکه شخصیتی که انتخاب می شود در حوزه موضوعی خودش بسیار شاخص و اثرگذار بوده و آنقدر شناخته شده باشد که دیدن آن برای بازدیدکننده جذاب باشد و مردم بخواهند با او عکس بگیرند و یا در حالت دوم اگر شخصیت مورد نظر از لحاظ چهره هم خیلی شناخته شده نیست اما به دلیل این که در حوزه فعالیتش فردی مهم و اثرگذار بوده، مردم مجسمه اش را ببینند و با او بیشتر آشنا شوند. لذا مهمترین معیارهای ما در انتخاب شخصیت ها این موارد بود که براساس همین معیارها ساخت مجسمه ها آغاز شد.
وی در ادامه تأکید می‌کند: در لیست نهایی حدود ۶۰۰ شخصیت تعیین شده است. البته برای افتتاح موزه اقدام به ساخت ۱۴۰ شخصیت کرده‌ایم و مابقی فهرست و احتمالاً شخصیت‌های دیگری که بنا به سیاست‌های موزه به این لیست افزوده خواهد شد؛ در آینده ساخته می‌شوند. ضمن این که از آغاز به کار موزه قرار بر این شد هیئت مربوطه و سیاستگذارانی که مسئول انتخاب شخصیت‌ها هستند در این حوزه تصمیم بگیرندو به مرور زمان مجسمه شخصیت‌های دیگر به این تعداد اضافه شود.
معاون سرپرست معاونت فرهنگی و هنرهای شهری سازمان زیباسازی شهرداری در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به این پرسش که ساخت تندیس و سردیس‌هایی از هنرمندان به علت عدم شباهت با آنها انتقاداتی را در برداشته، در این پروه معیار شما برای انتخاب هنرمندان و سفارش اثر چگونه بود، گفت: طبیعی است که در وهله اول کسانی را شناسایی کردیم که پیش از این در این زمینه فعالیت کرده بودند و تجربه داشتند. نوع مجسمه هایی که برای موزه مشاهیر ساخته می‌شود یک تکنیک و سبک خاصی دارد و در آن از روش‌های معمول مجسمه سازی استفاده نمی‌شود. به طور مثال در مجسمه سازی شهری به هیچ وجه نمی‌توان این نوع از مجسمه سازی را استفاده کرد و این شکل از مجسمه سازی برای فضاهای بسته‌ای مانند موزه‌ها و آن هم موزه‌هایی با این رویکرد که مجسمه‌ها باید به چهره اصلی شخص بسیار نزدیک باشند و کاملاً شبیه آن شخصیت ساخته شود، فرق می‌کند.
وی یادآور شد: بنابراین سراغ هنرمندانی رفتیم که پیش از این هم در این زمینه کارهایی انجام داده و شناخته شده بودند و می‌دانستیم که کارشان از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است که البته تعدادشان بسیار اندک و حتی به اندازه انگشتان یک دست بود. اما با توجه به این که قرار بود این موزه پیش از افتتاح در زمینه مجسمه سازی با کار وسیعی همراه باشد و پس از این که افتتاح شود نیز قاعدتاً باید کارهای زیادی انجام شود و نیازمند حضور هنرمندان حرفه‌ای بودیم.
موسوی افزود: اقدام دیگری که انجام دادیم تشویق هنرمندان مجسمه ساز دیگری بود که تا آن زمان کاری در این زمینه انجام نداده بودند اما توانایی و مهارت ساخت مجسمه‌های دکوراتیو شخصیت‌ها را داشتند. بنابراین آنها را تشویق کردیم که نمونه‌هایی را برای ما بسازند و قرار بر این شد اگر این نمونه ها برای ما قابل قبول بودند، آنها را در لیست مجسمه سازان موزه قرار دهیم و به آنها کار سفارش داده شود. در این روند دوستانی اظهار تمایل کردند و برخی موفق شدند کار با کیفیت ارائه کنند و برخی دیگر هم متاسفانه موفق نشدند. در نهایت از ابتدای کار ۴ گروه مجسمه ساز را شناسایی کردیم و تا پایان سفارش‌هایی که تا این لحظه داشتیم موفق شدیم با همین روشی که عنوان شد این تعداد را به ۱۴ گروه افزایش بدهیم.
موسوی در پایان به زمان افتتاح این موزه اشاره کرد و گفت: محدوده زمانی برای گشایش و افتتاح موزه تعیین شده اما هنوز تاریخ قطعی اعلام آن نشده و نمی‌توانم با قطعیت زمانی را عنوان کنم اما به زودی این اتفاق می‌افتد.
انتهای پیام/
