قدس آنلاین-گروه استان ها:نبود نخستین امکانت اولیه مانند آب، سوخت و برق در بسیاری از روستاهای کم‌جمعیت و زیر ۲۰ خانوار نه‌تنها زمینه را برای ادامه زندگی دشوار می‌سازد بلکه همیشه بستری برای مهاجرت روستائیان به حاشیه شهرهایی هم چون یاسوج و بویر احمد بوده است.
بر اساس آمارهای اعلام‌شده ۷۷ هزار نفر از جمعیت ۷۱۳ هزارنفری کهگیلویه و بویراحمد در حاشیه‌های یاسوج و دو گنبدان زندگی می‌کنند که بیش از ۱۰ درصد مردم استان را شامل می‌شود.
بیشتر این افراد از روستاها به شهر مهاجرت کرده‌اند اما به دلیل نداشتن وضعیت اقتصادی مناسب در شرایط نامناسبی در حاشیه شهرها سکونت گزیده‌اند.
خالی شدن روستاها، کاهش جمعیت روستایی و نیروی کار کشاورزی، افزایش بیکاری، کاهش تولیدات کشاورزی، چالش‌های اجتماعی برای خانواده‌ها، رشد آسیب‌ها در حاشیه شهرها، افزایش مشاغل کاذب و نارضایتی‌های اجتماعی و اقتصادی ازجمله پیامدهای این پدیده است که بر بخش‌های زیادی از جامعه و نیز ساختارهای اقتصادی و اجتماعی تأثیر منفی بلندمدت می‌گذارد.
رنج سفر
فاصله ۱۵۰ کیلومتری را در هر استانی و با معمولی‌ترین خودرو تنها در عرض کمتر از یک ساعت و نیم می‌توان طی کرد اما همین فاصله در استان کهگیلویه و برای رسیدن به روستاهای کول ارزن، سرگری، زرین دو تو و قبا سوخته دهستان زیلایی واقع در ۱۵۰ کیلومتری یاسوج به‌جز خودروهای کمک دار و صرف زمان کمتر از ۴ ساعت امکان‌پذیر نیست.
البته ۴ ساعت صرف وقت برای رسیدن به این روستاها در حالی است که باران و برفی در کار نباشد چون با شدت گرفتن هرکدام از آن‌ها راه نیز مسدود می‌شود و امکان رسیدن به این روستاها غیرممکن می‌شود.
از راه ارتباطی که بگذریم آب نیز برای گذران امورات روزمره به‌وفور یافت نمی‌شود وزنان و کودکان گالن به دست برای حمل آب در مسیر روستا خود گواه این مدعاست.
خانه بهداشت، امکانات درمانی و یا مدرسه راهنمایی و متوسطه و سایر امکانات نیز اینجا در محرومیت به سر می‌برد و به دلیل اینکه دانش آموزان برای ادامه تحصیل مجبور به طی مسافت طولانی تا دهستان «زیلایی» هستند لذا بسیاری از آن‌ها به‌ویژه دختران به ترک تحصیل رضایت می‌دهند.
چاره چیست؟
رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کهگیلویه و بویراحمد بابیان اینکه تعداد یک هزار و ۶۴۳ روستا در این استان وجود دارد که از این تعداد تنها ۷۹۱ روستا بالای ۲۰ خانوار است بیان می‌کند: خدمات‌رسانی به روستاهای زیر ۲۰ خانوار به روستاها به‌ویژه در دو شهرستان بویراحمد و کهگیلویه کار خدمت‌رسانی و توزیع خدمت را سخت کرده است.
حسن نوروزی بابیان اینکه انتظار می‌رود مسئولان و متولیان امر فکری برای روستاهای کم‌جمعیت و پراکنده این استان بردارند می‌افزاید: یکی از مهم‌ترین دلایل نبود زیرساخت‌های اولیه برای زندگی در این روستاها پراکنده و سخت گذر بودن راه است و لذا خدمت‌رسانی به روستاهایی با جمعیت حدود ۲۰ خانوار به‌صورت پراکنده و در منطقه‌ای کوهستانی بسیار مشکل و هزینه‌بردار است.
وی معتقد است: خدمات‌رسانی به روستاهای زیر ۲۰ خانوار ائتلاف منابع بوده زیرا این امکان وجود دارد که بعد از چند سال این روستای کم‌جمعیت خالی از سکنه شود.
وی درعین‌حال پیشنهاد می‌دهد: برای کمک به ارتقای سطح زندگی روستائیان تمامی دستگاه‌های اجرایی و مسئولان برای خدمات‌رسانی بهتر به روستاهای کم‌جمعیت و پراکنده کهگیلویه و بویراحمد باید بسیج شوند.
وی با اشاره به اینکه ۴۲ درصد منابع استان در روستاهای استان هزینه شده است یادآور می‌شود: بنیاد مسکن در شهرستان گچساران طرح توسعه پایدار را تهیه کرد و در همین راستا و در شهرستان لنده نیز طرح عمران و آبادی توسط بنیاد مستضعفان در حال اجرا است.
وی تجمیع روستاهای کم‌جمعیت و پراکنده را تنها راهکار برای متمرکز سازی خدمات در روستای مرجع عنوان می‌کند و می‌گوید: نرخ بیکاری در روستاهای این استان در سال ۹۷ درمجموع ۱۰.۶ بوده که به نسبت میانگین کشوری ۳ درصد نرخ بیکاری این استان بیشتر بوده است.
نوروزی خاطرنشان کرد: تا پایان برنامه ششم باید برنامه توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی ۴۵۵ روستا تهیه شود که تاکنون ۱۰۸ روستا مصوب شورای برنامه‌ریزی دارد و ۳۵۱ روستا در حال تهیه طرح هستند که ۵۰ تا ۸۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارند و تا پایان سال ۴۵۹ روستا برنامه اشتغال روستا را تدوین می‌کنیم.
