نماینده پیشین مجلس گفت: حقیقت این است که با مشکلات و چالش‌هایی که به تبع تحریم‌های آمریکا و فشارهای مضاعفی که بر اقتصاد کشور ایجاد شده، بعید است تززیق این پولها به تولید کارساز باشد و قادر به حمایت از تولید در مقطع کوتاهی باشد لذا انتظار می رود که مبلغ اشاره شده به هیچ وجه خرج تأمین بودجه دولت نشود.

 ۴۰ هزار میلیارد حاصل از حذف یارانه ثروتمندان باید به سفره کوچک اقشار ضعیف برود

ابراهیم نکو نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی و کارشناس اقتصادی در گفت‌وگو با قدس آنلاین گفت: زمانی که در تصویب قانون هدفمندی یارانه‌ها موضوع تولید و بهره‌مندی تولید از دریافت یارانه مطرح شد، بهترین فرصت عدم پرداخت یارانه به اقشار مرفه جامعه و ثروتمندان و تخصیص بودجه باقیمانده به رشد و توسعه تولید کشور بود. متأسفانه آنچه که در این بین نصیب تولید شد بی مهری دولت و عدم اختصاص بودجه تعیین شده از محل دریافت یارانه‌ها بود. عدم تأمین مالی تولید و کمک دولت به کارگاه‌های تولیدی از محل دریافت یارانه با چند برابر شدن قیمت‌ها و افزایش قیمت مواد اولیه و خدمات و تورم ایجاد شده منجر به چالش‌هایی شد که تعطیلی کارگاه‌های تولیدی، بیکاری کارگران یا کار با نصف ظرفیت و توان واحدهای تولیدی شد.

 وی درادامه افزود: در تورم ایجاد شده امکان ادامه فعالیت از بسیاری واحدهای تولیدی گرفته شد و بروز مسائل و مشکلات دراین حوزه کشور را از اهداف توسعه‌ای مبتنی بر تولید ملی دور کرد. در این بین پرداخت یارانه به قشرهای مرفه و برخورداری که اصلاً نیازی به رقم ناچیز یارانه نداشتند جای ابهام زیادی به جای گذاشت چرا که این مبلغ قادر به تأمین هیچ یک از لایه‌های زندگی یا پوشش نیازهای اقشار مرفه نبود بلکه مرفهان جامعه به دلیل سیاسی کاریهای دولتها موفق به اخذ یارانه شدند! مرور زمان نشان داد عدم التزام به قانون و پرداخت یارانه به اقشار ثروتمند جامعه منجر به ایجاد فاصله طبقاتی با بیکاری گسترده جوانان جویای کار شده است. تعطیلی واحدهای تولیدی یکی پس از دیگری پتکی بر سر مردمی بود که نیازمند نان شب و حداقل های معیشت خود هستند.

نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی گفت: روند رو به افزایش بیکاری و سختی معیشت با شکل گیری تورم تکرار نشدنی در سال گذشته منجر به اعتراضاتی از سوی برخی از نمایندگان مجلس و صاحب نظران به دولت در اجرای حذف پرداخت یارانه به اقشار ثروتمند جامعه و هدایت آن به سمت تولید یا حمایت های مضاعف از قشر آسیب پذیر جامعه شد. آنچه دراین میان دنبال شد مکلف کردن دولت به حذف تعدادی از دهک‌های پردرآمد در بودجه‌های بعدی شد. حقیقت این است وقتی دولت تا این حد و تا این اندازه قادر به حذف درست پرداخت یارانه نقدی به اقشار پر درآمد نشده است و تحریم ها و مشکلات اقتصادی فشار بیشتری بر مردم وارد می‌کند، این سؤال مطرح می شود که آیا دولت دراین درصد از ناتوانی موفق به هدایت سهم یارانه ثروتمندان به سمت تولید یا حمایت از خانوارهای ضعیف می‌شود؟ متأسفانه امروز نه تنها اقشار جامعه بلکه کارمندان؛ کارگران و بیش از همه طبقات پایین جامعه و افراد نیازمند تحت پوشش کمیته امداد وبهزیستی در فشار مالی و اقتصادی قرار دارند لذا به نظر می‌رسد دولت علاوه بر پرداخت یارانه ثروتمندان به این دسته باید آنها را به انحای مختلف مورد حمایت قرار دهد.

ابراهیم نکو گفت: رقم ۴۰ هزار میلیارد حاصله از حذف یارانه ثروتمندان باید به اقشار کم درآمد جامعه تعلق گیرد. حتی برای مدتی موقت تا گرهی از کار مردم باز شود تا مردم در شرایط سخت زندگی و معیشتی بتوانند روی پای خود بایستند. متأسفانه براساس تجارب و شواهد و قرائن عملکرد دولت می‌توان گفت دولت با مبلغ اشاره شده قادر به حمایت کافی از تولید برای ایستادن روی پای خود نخواهد بود لذا از این محل نمی‌توان انظار تقویت تولید و رشد اشتغالزایی را در مدت کوتاهی داشت. بعید است ۴۰ هزار میلیاردی که اگر به تولید تزریق شود، بتواند خود را در مدت زمان کوتاهی نشان دهد.

 وی در پایان تصریح نمود: حقیقت این است که با مشکلات و چالش‌هایی که به تبع تحریم‌های آمریکا و فشارهای مضاعفی که بر اقتصاد کشور ایجاد شده بعید است تززیق این پولها به تولید کارساز باشد و قادر به حمایت از تولید در مقطع کوتاهی  باشد لذا انتظار می رود که مبلغ اشاره شده به هیچ وجه خرج تأمین بودجه دولت نشود. دولت نباید با دست زدن به این پول موجب افزایش بدبینی مردم را ایجاد کند. تأمین بودجه دولت  از طریق جلوگیری از فرارهای مالیاتی و مناسبات دیگر اقتصادی صورت بگیرد؛ نه اینکه کسری دولت با ۴۰ هزار میلیارد باقیمانده از حذف یارانه ثروتمندان در دستور کار قرار بگیرد. قطعاً کیسه دوختن از این پول دولت را زیرسؤال می‌برد لذا تزریق این پول به سفره خانوار و حمایت از سفره های کوچک مردم و سرپرستان خانواری که شرمنده خانواده‌های خود شده‌اند بهترین برنامه ریزی ممکن است تا اقتصاد کشور با عبور از مرحله سخت فعلی امکان برنامه ریزی و هدایت سرمایه ها به سمت تولید را به صورت اساسی داشته باشند.

انتهای پیام/

برچسب‌ها