سینا واحد/
در نظام ارزش‌های ســازنده جامعه بشــری، ارزشی وجود دارد که نام زیبای آن» تقوا» ست. این کلمه پراهمیت، گرچه به «خویشتن‌بانی» توصیف و تعریف شده، اما در جامعه و در میانه مردم و زندگی، جلوه رفتاری آن دیده میشــود و مورد قضاوت و ارزشــیابی قرار می‌گیرد.
اصطلاحات و کلماتی از قبیل: آدم سالمیه... آدم دست پاکیه... آدم باوجدانیه... حکایت‌گر ارزشگذاری ناخودآگاه جامعه درباره این «ارزش» بنیادین و پرنقش در تاریخ حیات و تمدن انسانی در همه دوره‌ها و عصرهاست.
اما به این دلیل که در تمامی نظریه‌ها و تئوری‌های سیاسی و اجتماعی و قدرتمداری و سیاست‌سازی از پایین‌ترین سطح تا بالاترین سطح جامعه، هیچ ارزش و بهایی برای این ارزش بنیادین قائل نشده‌اند و انگار کوچکترین نقشی برای آن قائل نیســتند؛ می‌بینیم در تمدن امروزین لیبرال دموکراسی جهانی، هرچه از سطح جامعه و نهادهای اجتماعی به سوی بالا حرکت می‌کنیم از نقش پاکدامنی و پاک‌اندیشی کاسته می‌شود.
چون روح تمدن غربی، توسط معمارانی بنا شده که کوچکترین ارزشی برای معنا و معنویت قائل نبودند و تنها و تنها به سلطه و غارت می‌اندیشیدند، هیچ سازمان یا نهاد جهانی و بین‌المللی را نمی‌توان یافت که در اسناد ساختاری آن به مفهوم «تقوا» نگاه کرده باشد.
بنابراین، ناپاک‌اندیشــی برای دسترسی به ســلطه و حاکمیت، در هر قلمرو و جغرافیایی، در ذات این تمدن بی‌رحم جهانی اســت و در هر نقطه و جایی که سودی را مشاهده کند، با تکنولوژی بی رحمی، می‌کوشد به آن دسترسی یابد.
اما طلوع ناگهانی تک ستاره تابناک نجات بشر که به صورت «پیاده‌روی اربعین» در صحنه جهانی حیات بشــر تجلی کرده است، برجسته‌ترین دعوت نامه برای بشر امروزین و خســته از حجم وحشتناک بی‌تقوایی‌ها و ناپاک‌اندیشی‌هاست.
ناپاکی‌هایی که همه لایه‌های تمدنی معاصر را تصرف کرده است. دعوتنامه اربعین، قدرتمندترین و پرجذبه‌ترین دعوتنامه تاریخی اندیشه ولایت اســت که همگان را به پیاده‌روی قدرتمندانه و شــکوهمندانه بر تمام ناپاکی و ناپاک اندیشیها میخواند و به آنان بشارت می‌دهد که بنیاد به ظاهر مستحکم و بنیادین همه مؤسسات و بنگاه‌هایی که در راهبرد ناپاکی حرکت می‌کنند، به روزهای آخر عمر و فرتوتی غیرقابل بازگشت رسیده است.
بنابرایــن، پیاده‌روندگان اربعین، خرم دلترین ذهنیت‌های جوانان تاریخ معاصر جهان هســتند که از همه زشــتی‌ها و ناپاکی‌ها گریخته و پیشــانی بر زیبایی پردرخشش کلمه قدسی حسین (ع) گذارده و با لعن دشمنان حسین(ع)، خرم دلی خویش را پرقدرت ساخته تا آینده تاریخ و تمدن جدید بشری را بسازند.
