کلاف سر در گم برگزیت هر روز کور و کورتر شده و بریتانیای کبیر را همانند گردابی در مشکلات داخلی فرو می‌برد

قدس آنلاین: کلاف سر در گم برگزیت هر روز کور و کورتر شده و بریتانیای کبیر را همانند گردابی در مشکلات داخلی فرو می‌برد. در حالی که تمامی تلاش‌های چند ماهه بوریس جانسون، نخست وزیر انگلیس برای خارج کردن این کشور از اتحادیه اروپا به دلیل مخالفت نمایندگان و طیف وسیعی از مردم با شکست مواجه شده، ترامپ انگلیس با هدف پیش بردن نیاتش به هر طریق ممکن، آخرین تیر ترکشش را از چله رها کرده و با تقدیم استعفایش به ملکه برگزاری انتخابات زودهنگام در این کشور را خواستار شد. جانسون درصدد است با برگزاری انتخابات و کسب احتمالی اکثریت در مجلس نیت خود در خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را به کرسی بنشاند؛ تصوری که نتایج نظرسنجی‌های اخیر در آن تردید ایجاد کرده‌اند. منابع خبری نیز از موافقت ملکه الیزابت دوم با برگزاری انتخابات زودهنگام به منظور برون‌رفت از بن‌بست برگزیت خبر داده‌اند. استعفای جانسون و درخواست او برای برگزاری انتخابات زودهنگام پس از آن صورت گرفت که او نتوانست نمایندگان پارلمان انگلیس را برای خروج از اتحادیه مجاب کند. قرار است انتخابات سراسری جدید دوازدهم دسامبر (۲۱ آذر) برگزار شود. تا زمان برگزاری انتخابات و مشخص شدن پارلمان جدید در انگلیس، دیگر هیچ کاری در حوزه قانون‌گذاری در پارلمان این کشور انجام نخواهد شد.

جانسون سومین قربانی برگزیت

جانسون پس از تقدیم استعفایش در سخنرانی در خیابان داونینگ مقابل دفتر نخست‌وزیری، ضمن اعلام رسمی آغاز فعالیت‌های انتخاباتی حزب محافظه‌کار، گفت مجبور به برگزاری انتخابات زودهنگام شده زیرا نمایندگان پارلمان انگلیس با توافق جدید وی برای خروج از اتحادیه اروپا موافقت نکردند. به نوشته وبگاه شبکه «بی. بی. سی» وی در ادامه سخنرانی خود گفت اگر حزب وی در انتخابات پیروز شود، در عرض ۶ هفته توافق برگزیت را اجرا کرده و انگلیس را از اتحادیه اروپا خارج می‌کند.

نخست‌وزیر انگلیس همچنین به رأی‌دهندگان نسبت به «نمایش وحشتناک» پیروزی جرمی کوربین در انتخابات هشدار داد و مدعی شد اگر رهبر حزب کارگر در انتخابات پیروز شود، آن گاه بریتانیا شاهد برگزاری دو همه‌پرسی بزرگ خواهد بود؛ یکی همه‌پرسی مجدد بر سر برگزیت و دیگری همه‌پرسی دوباره برای استقلال اسکاتلند. جانسون پس از «دیوید کامرون» و «ترزا می» سومین نخست‌وزیر انگلیس است که قربانی اجرای طرح برگزیت برای خروج از اتحادیه اروپا می‌شود.

انگلیس در سال ١٩٧٢ به عضویت جامعه مشترک اروپا- که بعدها به اتحادیه اروپا تغییر نام داد- درآمد، اما در انتخابات پارلمانی سال ٢٠١٥، دولت محافظه‌کار به رهبری دیوید کامرون اعلام کرد که در صورت پیروزی دوباره در انتخابات، ادامه عضویت این کشور در اتحادیه اروپا را به همه‌پرسی خواهد گذاشت. با این حال این همه‌پرسی در ژوئن سال ٢٠١٦ برگزار شد و نزدیک به ٥٢ درصد از رأی‌دهندگان به خروج از اتحادیه اروپا رأی دادند. با اعلام نتیجه همه‌پرسی، دیوید کامرون، نخست وزیر که از ادامه عضویت بریتانیا حمایت کرده بود، از سمت خود کناره‌گیری کرد و ترزا می ‌به رهبری حزب محافظه‌کار و نخست‌وزیری انگلیس رسید. با وجود مذاکراتی که در زمان ترزا می ‌برای نحوه خروج از اتحادیه اروپا با سران این اتحادیه دنبال شد، اما این مذاکرات در پارلمان انگلیس در دو نوبت رأی‌گیری با رأی بالایی رد شد و شکست طرح «می» منجر به استعفای او از نخست‌وزیری و روی کارآمدن «بوریس جانسون» در ساختمان نخست‌وزیری انگلیس شد.

اکنون توپ در زمین جانسون است

ابوالفضل ظهره‌وند، تحلیلگر و دیپلمات سابق ایران در اروپا در گفت‌وگو با قدس درباره تحولاتی که لندن را از سه سال پیش درگیر خود کرده در ابتدا نقبی به گذشته روند خروج انگلیس از اتحادیه اروپا زد و گفت: نخست‌وزیر انگلیس از ابتدا قرار گرفتنش بر این منصب برگزیت ولو در شکل سخت و بدون توافق را مد نظر قرار داد. بوریس جانسون برای پیشبرد این هدفش سعی کرد با تعلق پارلمان به مدت پنج هفته که با موافقت ملکه صورت گرفت اقدامات خود را عملی کند اما پس از آنکه دادگاه عالی انگلیس این اقدام را غیرقانونی خوانده و رد کرد نخست وزیر در پیگیری اهدافش شکست خورد. در گام بعدی نمایندگان، جانسون را به مذاکره دوباره با اتحادیه در راستای تمدید مهلت برگزیت وادار کردند. این امر با وجود مخالفت باطنی نخست وزیر صورت گرفت و با موافقت اتحادیه، برگزیت به مدت سه ماه دیگر (۱۱ بهمن) تمدید شد. ظهره‌وند با بیان اینکه جانسون پیش از تعلیق پارلمان نیز ایده برگزاری انتخابات را مطرح کرد که با مخالفت دیگر احزاب روبه‌رو شده بود، افزود: اگر در آن مقطع زمانی حزب کارگر با این روند موافقت می‌کرد در پی تحولات بعدی و تعلیق پارلمان این اقدام نوعی خودزنی بوده و همه چیز به نفع جانسون تمام می‌شد اما اکنون توپ در زمین نخست وزیر بوده و مخالفان تعیین‌کننده اصلی تلقی می‌شوند.

انتخابات یا همه‌پرسی؟

این تحلیلگر و دیپلمات سابق ایران در ادامه به سناریوهای پیش روی برگزیت پس از انتخابات اشاره کرده و می‌گوید: جانسون اکنون باید منتظر بماند و ببیند چیدمان مجلس آینده چه سمت و سویی به خود خواهد گرفت. اگر حزب محافظه‌کار اکثریت را در انتخابات زوردهنگام ۲۱ آذر کسب کند آن گاه جانسون در مقام نخست‌وزیری ابقا شده و با قدرت بیشتر پروژه خروج انگلیس از اتحادیه را دنبال و ما باید انتظار داشته باشیم که بریتانیا در سه ماه آینده از اتحادیه خارج شود. البته این مسئله علاوه بر هزینه‌های اقتصادی در حوزه سیاسی هم برای بریتانیا چالش‌زا بوده و می‌تواند مردم اسکاتلند را به برگزاری همه‌پرسی دوم استقلال از انگلیس سوق دهد. اما اگر جانسون شکست خورده و دولت ائتلافی حزب کارگر، لیبرال و دیگر مخالفان با رهبری جرمی کوربین شکل بگیرد آن گاه مسئله خروج انگلیس از اتحادیه دستخوش تحولات دیگری شده و برگزاری همه‌پرسی برگزیت بار دیگر محتمل به نظر می‌رسد. ظهره‌وند ادامه می‌دهد: به نظر می‌رسد در جامعه به شدت قطبی شده بریتانیا پس از برگزیت انتخابات پیش رو تنها انتخابی برای تشکیل دوباره پارلمان نیست بلکه نوعی همه‌پرسی است که آینده برگزیت را نیز مشخص خواهد کرد. اگر آرا به سمت سبد حزب کارگر و مخالفان پیش برود این روند به معنی پیروزی حامیان ماندن بریتانیا در اتحادیه و شکست حامیان برگزیت است و اگر هم محافظه‌کاران به رهبری جانسون پیروز شوند ماجرا عکس می‌شود. در حال حاضر اگرچه آرای حزب محافظه‌کار از حزب کارگر بیشتر است اما نظرسنجی‌های اخیر از ریزش آرای طرفداران برگزیت حکایت دارد. اکنون آرای خاموش و به ویژه نسل جوان که مخالف ملکه و سلطنت هستند تعیین‌کننده بوده و فعال شدن آن می‌تواند جواب سختی به جانسون داده و وی را به سومین قربانی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا تبدیل کند.

برچسب‌ها