قدس آنلاین-گروه استان ها: جاری شدن سیل در فروردین‌ماه امسال و به دنبال آن جابجایی گسل‌ها به‌واسطه وقوع زمین‌لرزه‌ها در نواحی مختلف کشور موجب شد تا حساسیت مسئولان نیز نسبت به ایمن‌سازی روستاها و هم‌چنین رعایت اصول ساخت‌وسازها بیشتر شود.
درحالی‌که مسئولان و دستگاه‌های نظارتی می‌توانستند پیش‌ازاین با کمترین هزینه از شکل گرفتن جوامع در مناطق پرخطر اقدام کنند اما حال باید با هزینه گزاف برای حفظ ایمنی نسبت به جابجایی روستاها از مناطق پرخطر اقدام کنند که تعداد این روستاهای در معرض خطر در استان آذربایجان شرقی به تعداد ۶۹۸ روستا رسیده است.
قرار گرفتن ۶۹۸ روستا در دامنه خطر و آسیب‌های طبیعی در استان آذربایجان شرقی، مهم‌ترین موضوعی است که حال به اولویت نخست ستاد بحران تبدیل‌شده است.
بنا بر گفته مدیرکل ستاد مدیریت بحران استانداری آذربایجان شرقی این روستاها در سال‌های دور از خلأ کمبود نظارت و بی‌توجهی دستگاه‌های ذی‌ربط بهره جسته و بدون رعایت هیچ‌گونه مسائل ایمنی و فنی به دلیل قرار گرفتن در حریم رودخانه حال برای ساکنان و دولتمردان دردسرآفرین شدند.
دلایل ساخت‌وسازهای غیراصولی
یکی از پرسش‌هایی که در ذهن نویسنده و سایر مخاطبان در این راستا ایجاد می‌شود این است که این روستاها در مناطق پرخطر چه می‌کنند و به چه دلیلی شکل‌گرفته‌اند و از همه مهم‌تر چطور به این رقم بزرگ و نزدیک به ۷۰۰ روستا رسیده است و آیا اصلاً امکان جابجایی این‌همه روستا امکان‌پذیر است؟
دستگاه‌های متولی همچون جهاد کشاورزی، آب منطقه‌ای، بنیاد مسکن، دهیاران و بخشداران می‌بایست پیش‌ازاین اجازه ساخت‌وساز در نقاط حادثه‌خیز را از متخلفان سلب کرده و از آن جلوگیری می‌کردندپاسخ این سؤالات را مدیرکل مدیریت بحران استانداری آذربایجان شرقی از هر شخص دیگری به‌عنوان مقام مطلع می‌داند و لذا در خصوص شکل‌گیری این روستاها و یا جوامع کوچک توضیح می‌دهد: در سال‌های دور برای دسترسی بهتر روستاییان به آب، بی‌توجهی برخی از دستگاه‌های متولی و هم‌چنین عدم توجه به مسائل ایمنی باعث شده است تا روستاها در کنار حریم رودخانه‌ها و مناطق پرخطر شکل بگیرند تا دسترسی به آب سهل‌الوصول باشد.
محمدباقر هنربر اضافه می‌کند : با توجه بر اینکه این روستاها در سال‌های دور در حریم رودخانه‌ها و مناطق پرخطر شکل‌گرفته اما ضعف در برخورد و یا نبود نظارت کافی موجب شده تا به تعداد آن‌ها افزوده و یا جمعیت بیشتری در این مناطق اسکان پیدا کنند.
وی بیان می‌کند: این در حالی است که دستگاه‌های متولی همچون جهاد کشاورزی، آب منطقه‌ای، بنیاد مسکن، دهیاران و بخشداران می‌بایست پیش‌ازاین اجازه ساخت‌وساز در نقاط حادثه‌خیز را از متخلفان سلب کرده و از آن جلوگیری می‌کردند.
هنر بر بابیان اینکه در حال حاضر ضرورت جابجایی این روستاها در شورای هماهنگی مدیریت بحران مصوب شده است ادامه می‌دهد: هرگونه ساخت‌وساز در حریم رودخانه، نقاط حادثه‌خیز و روی گسل، ممنوع است و لذا باید با آن برخورد کرد.
از نبود اعتبار تا مخالفت روستائیان
مدیرکل مدیریت بحران استانداری آذربایجان شرقی در خصوص این موضوع که آیا امکان و بودجه برای ایمن سازی و یا جابجایی ۶۹۸ روستا وجود داشته و یا امکان‌پذیر است نیز توضیح می‌دهد: مهم‌ترین و شاخص‌ترین مانع بر سر راه جابجایی روستاها نبود رغبت روستاییان و البته اعتبارات است.
وی با اشاره به این موضوع که تاکنون این نوع تصمیمات در خصوص جابجایی روستاها در کشور نتیجه خوبی را به همراه نداشته است خاطرنشان می‌کند: این موضوع خود به مشکل دیگری دامن زده است چراکه موجب شکل‌گیری روستای جدید و قدیم شده است.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری آذربایجان شرقی اظهار می‌کند: درحالی‌که قرار است روستا به‌طور کامل جابجا شود اما در برخی مناطق شاهد آن هستیم که نه‌تنها روستای قدیم جابجا نشده بلکه روستای جدیدی نیز شکل‌گرفته است!
وی در خصوص تمهیدات و تصمیمات اتخاذشده برای جابجایی روستاهای آذربایجان شرقی می‌گوید: البته متولی اصلی جابجایی روستاها، بنیاد مسکن است که بعد از شناسایی روستاها، بازدید و مصوب شدن توسط کارگروه‌ها و درنهایت بعد از تعیین اعتبار، جابجایی را انجام می‌دهد.
وی با تأکید بر اینکه تعداد ۶۹۸ روستای آذربایجان شرقی در مناطق پرخطر رودخانه‌های استان قرار دارد و تعدادی از این روستاها باید جابجا شوند اذعان می‌کند: در این راستا نیازمند جدی همراهی دولت و تعامل تمامی دستگاه‌های مربوطه هستیم زیرا برای جابجایی یک روستا اعتبارات کافی برای مطالعات، تأمین زمین، و ایجاد زیرساخت‌هایی نظیر آب، برق و راه نیاز است.
