قدس آنلاین: «نرخ خودرو ترمز برید!»، «افزایش نرخ مواد لبنی»، «موادخوراکی گران‌تر از ماه پیش» و... تیترهای مشابه که همه روزه بر ترن رسانه‌های مکتوب می‌نشیند و از رسانه‌های دیداری و شنیداری دیده و شنیده می‌شوند، بیش از هر خبری اکثریت جامعه را نگران، سرگردان و بهتر است بگویم وحشت‌زده می‌کند. وحشت‌زده از این منظر که این رویه تا کجا بناست ادامه یابد و تا کی حقوق کم‌و بیش ثابت کارمندان دولت که تورم سنگین موجود، افزایش اندک سالانه آن را نیامده می‌بلعد، توان رویارویی با این افزایش‌های افسار گسیخته را دارد؟
حساب دو دو تا- چهار تاست. وقتی تورم موجود از افزایش و حقوق کارمندان گاه دو تا سه برابر بیشتر است، یعنی عملاً هر سال مبلغی از حقوق آن‌ها کم می‌شود و این البته شامل تمام اقشاری است که فیش حقوقی ثابت و نه نجومی دارند که با کلی منت و شعار و تبلیغ، هر نوروز، ۱۵-۱۰ درصدی به آن اضافه می‌شود. این جدال بناست چه سرنوشتی داشته باشد؟ سرپرستان این خانوارها بناست با این روند چگونه زندگی خود و افراد تحت تکفل خویش را اداره کنند؟ آن‌ها که نگران دشمن خارجی و شیطنت‌های آن هستند، گمان دارند که این دشمن بیش از همه برای صدمه زدن به نظام جمهوری اسلامی، بر روی چه مؤلفه‌هایی حساب باز کرده است؟
بسیاری گمان می‌کنند، پاسخ بدیهی این سؤال «جنگ» است، اما می‌بینید که مهم‌ترین پایگاه آن‌ها موشک‌باران می‌شود و آن‌ها کلمه‌ای از جنگ نمی‌گویند، بلکه باز هم بر فشار بیشتر اقتصادی تأکید می‌کنند و اینکه نارضایتی از داخل، ایشان را به اهدافشان خواهد رساند. این را آشکارا می‌گویند و ابایی ندارند که در کنار شعارهای دروغین برای عشق به ملت ایران، همزمان کاری کنند که واردات دارو، نظر به قوانین تحریمی آن‌ها برای کشنده ترین داروها به کشورما ممنوع شود و جالب آنکه همزمان دست از شعار عشق به مردم ایران هم برنمی‌دارند و اما در عمل قوانینی برای کشتن آن‌ها مصوب می‌کنند. چرا؟ چون برآنند تا به هر ترتیب که شده نارضایتی از داخل را تا سرحد ممکن دامن زده و مردم را مقابل نظام برخاسته از متن خویش قرار دهند.
در چنین شرایطی تمام آن‌ها که با رانت‌خواری، بی‌عدالتی، تبعیض، خویشاوند سالاری، حقوق‌های نجومی، بی‌توجهی به اقشار ضعیف، خدمت به جناح و خویشان به‌جای خدمت به خلق و... بدتر از همه این‌ها گرانی، کاری می‌کنند که مردم هر روز صبح که از خواب برمی‌خیزند، تن و بدنشان از آنچه ممکن است با آن مواجه شوند بلرزد، دشمن این سرزمین‌اند و این‌ها عاملان اصلی این نقشه دشمن‌اند که درصدد است تا با افزایش نارضایتی، این ناراضیان را در مرحله بعد با اندک بهانه‌ای مقابل نظم و امنیت جامعه و مقابل نظام قرار دهد. در این جورچین از آن کارمندی که مردم را تحقیر و کارشان را به موقع راه نمی‌اندازد تا آن مدیرکل، وزیر و وکیل و دیگر مقامات ارشدی که در این شرایط به جای حمایت از این مردم و کمک به آن‌ها به فکر جیب و سرمایه و حزبه خویشند، خائن به آمال انقلاب و آدم دشمنان نظامند.
