به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، رژیم صهیونیستی سیاست جدیدی را در گسترش روابط خود با کشورهای آفریقایی در پیش گرفته و در این راستا پس از سفر اخیر نتانیاهو به اوگاندا دفتر نخست وزیری این رژیم اعلام کرد که او در این سفر با هیئتی سودانی به ریاست عبدالفتاح البرهان رئیس شورای حاکمیتی سودان دیدار و در مورد آغاز فرآیند عادی سازی روابط بین دو طرف توافق کرده اند.
هرچند برخی مسئولان سودانی اعلام کرده اند که از این دیدار اطلاع نداشته و سعی کردند به نوعی در پس عبدالفتاح البرهان خود را پنهان کنند اما در هرصورت این دیدار یک تغییر اساسی در روابط اسرائیل و سودان به شمار می رود و چنانچه عادی سازی روابط میان خارطوم و تل آویو انجام شود سودان سومین کشوری عربی خواهد بود که پس از مصر و اردن، رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخته است.
همکاری با سودان جنوبی اصلی ترین منبع تدخلات خونین و تاریخی رژیم صهیونیستی در امور سودان است. علی رغم آنکه بیشتر از ده سال از استقلال سودان جنوبی نمی گذرد، اما روابط محکمی بین دو طرف شکل گرفته و آغاز این روابط به دهه شصت میلادی یعنی زمانی که موساد برای اولین بار از شورشیان سودان جنوبی حمایت کرد باز می گردد.
نزاع میان سودان شمالی و سودان جنوبی در اوایل سال ۱۹۵۵ یعنی یک سال قبل از استقلال سودان از مصر و انگلیس آغاز شد که در نتیجه این جنگ طولانی بیش از دو میلیون نفر کشته و چهار میلیون نفر پناهنده و آواره شدند.
دور دوم جنگ داخلی در سودان سال ۱۹۸۳ آغاز شد که به دنبال آن رژیم صهیونیستی جنبش نظامی موسوم به «جنبش مردمی آزادی سودان» به فرماندهی جان قرنق دی مابیور را تقویت کرد. سال ۲۰۰۵ جان قرنق در حادثه سقوط بالگرد خود هنگام بازگشت از اوگاندا جان باخت و «سلفاکر میاردیت» جانشین او راوبط خود با صهیونیست ها را تقویت کرد. پس از استقلال سودان جنوبی در سال ۲۰۱۱ رژیم صهیونیستی در کمتر از ۲۴ ساعت سودان جنوبی را به رسمیت شناخت و پس از آن رئیس سودان جنوبی در اولین سفر دیپلماتیک رسمی خود به سرزمین های اشغالی فلسطین رفت و سفارت سودان جنوبی را در قدس اشغالی بنا کرد.
روابط با سودان جنوبی وسیله خوبی برای خروج اسرائیل از انزوای بین المللی و بسط و نفوذ آن در شاخ آفریقا به شمار می رفت؛ به ویژه آنکه سودان در آن زمان متحد مهمی برای ایران در این منطقه به شمار می رفت. همچنین سودان جنوبی منابع نفتی و طبیعی بسیار خوبی دارد که برای رژیم صهیونیستی سودمند است و این رژیم توانست از طریق سودان جنوبی یهودیان اتیوپی را به سرزمین های اشغالی بیاورد.
گفته می شود که حدود ۷۰۰۰ نفر از سودان جنوبی در اسرائیل زندگی می کنند و علی رغم اختلافاتی که در مورد حضور آن ها در سرزمین های اشغالی وجود دارد اما این افراد به موجب دستور دادگاه عالی اسرائیل می توانند به صورت قانونی کار کنند.
جنگ داخلی سودان در سال ۲۰۱۳ که به دنبال آن میلیون ها نفر در معرض گرسنگی و قحطی قرار گرفتند، یکبار دیگر باعث دخالت اسرائیل در این کشور شد؛ سازمان ملل در سال ۲۰۱۵ قطعنامه ای را علیه فروش سلاح به طرف های درگیر سودان صادر کرد اما با این وجود گزارش هایی منتشر شده است که اسرائیل حدود ۱۴۰ میلیون دلار سلاح به سودان جنوبی ارسال کرده است.
در واقع طی دهه های گذشته صادرات سلاح به کشورهای آفریقایی و حمایت از رژیم های سرکوبگر و شورشیان شالوده اصلی دیپلماسی اسرائیل در این قاره با هدف سرپوش گذاشتن بر انتقادات بین المللی علیه سرکوب ملت فلسطین از سوی صهیونیست ها بوده است.
از طرفی دیگر صهیونیست ها معتقدند که یکی از راه های مهم انتقال سلاح به گروه های مقاومت اسلامی در فلسطین، شمال آفریقا و به ویژه سودان و لیبی است؛ از این رو روابط نزدیک میان سودان و تل آویو می تواند بر تسلیحات مقاومت در نوار غزه تاثیر بگذارد.
انتهای پیام/
