معلم مدرسه که بودم، به دانش‌آموزان کلاسم گفتم هرکس هر کار نیکی که درهفته انجام داده است برایم نقل کند.

معلم مدرسه که بودم، به دانش‌آموزان کلاسم گفتم هرکس هر کار نیکی که درهفته انجام داده است برایم نقل کند.

یکی گفت: من دست مادرم را بوسیدم. دیگری گفت: پدرم بر من خشم گرفت و توبیخ کرد، اما من به ایشان اخم نکردم.

سومی گفت: مبلغی پول پیدا کردم، می‌گردم تا صاحبش را بیابم. چهارمی: پشت فرمان بودم و چراغ قرمز؛ کسی نبود به قانون احترام گذاشتم.

پنجمی: پیرمردی را از خیابان عبور دادم و سبدی را از دست بانویی سالمند گرفتم.

ششمی: جایم را به فرد کم‌توانی در اتوبوس دادم و...

وقتی از علت این کارم پرسیدند، گفتم: می‌خواستم تأثیر کتاب، کلاس و آموزش‌ها و فعالیت‌های تربیتی‌ام را ببینم و دیدم.

بهتر است نهاد امور تربیتی در چله دوم و در اقدامی جسورانه مبتنی بر بیانیه گام دوم انقلاب در سیاست‌های تربیتی خود تجدیدنظر و در بروندادهای آموزش و فعالیت‌های تربیتی خود بازنگری کند و... .

و مهم‌تر از همه این 12 سال را به تفکیک هدف‌گذاری‌های دوره‌ای ارزشیابی کند.

اصلاح گفتمان تربیتی و ریل‌گذاری‌های جدید در فرایند آموزش و سنجش، بزرگ‌ترین مطالبه بی‌پاسخ از این نهاد مسئول است!

امور تربیتی باید از لاک آموزش و برنامه‌های هیجانی و جریانی درآید و به بررسی تأثیر و آثار میدانی فعالیت‌های خود بپردازد.

امروز دوره نسخه‌های اداری و آمرانه و نیازسنجی‌های یکسویه و بعضاً تحمیلی گذشته است.

زمانه اقتضا می‌کند برآیندها بر عیار رفتارهای محیطی و بیرونی دانش‌آموزان سنجیده شود.

امور تربیتی مسئول تربیت و متولی ارتقای شاخص‌های تربیتی در نظام آموزش رسمی و عمومی است و به قاعده ملزم است مثل شاخص‌های سلامت و آلودگی هوا، بروندادهای رفتاری را با فرایندهای آموزشی و تربیتی مدرسه ارزیابی و ارائه تحلیل کند.

شاید دوستان امور تربیتی و صاحبنظران دغدغه‌مند می‌دانند که شکل جاری، هیچ تناسبی با انتظارات ندارد و به ناچار باید انقلابی هوشمندانه در شاخص‌ها و سنجش‌ها صورت پذیرد.

نگاه یکسویه به هندسه تربیتی و تأمین رضایت‌های فرادست محور، نمی‌تواند حداقل‌های این انتظارات را از این نهاد مقدس و انقلابی برآورده سازد.

پیشنهاد می‌شود امور تربیتی فعالیت‌های جریان‌ساز و همایشی را که درجای خوب و مناسب است و نیز مسابقات و جشنواره‌های موسمی و پرتکرار را به تشکل‌ها و کانون‌های دانش‌آموزی واگذار کند و تمام توش و توان خویش را برای بازیابی توان درون مدرسه‌ای خویش معطوف سازد، تا به احیای مأموریت مغفول خویش توفیق یابد.

بازنمایی نقش مدرسه‌ای و بسیج تمام ظرفیت‌های مدیریتی، آموزشی و تربیتی مدرسه، آغاز رسیدن امور تربیتی به مأموریت‌های پنهان در توسعه تربیت دینی، سیاسی، اجتماعی، اخلاقی، اقتصادی و... در افق انقلاب و بیانیه گام دوم انقلاب خواهد بود.

مهم‌ترین گام در این مسیر پس از مشارکت دادن و بسیج تمام ظرفیت‌های داخلی، مشارکت و نظارت جدی، باز تدوین و عملیاتی کردن سند برنامه درسی ملی با رویکرد تربیتی و یا تدوین برنامه‌ریزی تربیتی زیر نظام سند تحول و طرح نظام ارزشیابی فعالیت‌های تربیتی است.

اینک انتظار می‌رود امور تربیتی با اصلاح شاخص‌ها و سنجه‌های میدانی، اعتبار و اعتماد را به کانون‌های تربیتی بازگرداند و امید را برای تربیت نسل اخلاق‌مدار و مسئول در خانواده‌ها و جامعه بدماند.

برچسب‌ها