استاد حوزه و دانشگاه گفت:امام خمینی(ره) زمانی که در نجف بودند هر روز به زیارت حضرت امیر(ع) می‌رفتند و روزانه زیارت عاشورا را ترک نمی‌کردند. این مسئله به ظرفیت و تشنگی آدم‌ها برای معرفت امام بستگی دارد.

پیاده به زیارت رفتن یکی از شعایر تعظیم اهل بیت(ع) است/ اختصاص هر روز به زیارت یک امام نشان دهنده ضرورت ارتباط مداوم با امام است

حجت الاسلام وحید خراسانی دارابی استاد حوزه علمیه مشهد و دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین، در ارتباط با ثواب رفتن به زیارت با پای پیاده  و فلسفه آن توضیح داد: اصل مسئله پیاده به زیارت رفتن به طور عملی از سوی ائمه علیهم السلام تایید شده است؛ به گونه ای که نقل شده است امام حسن مجتبی(ع) چندین بار با پای پیاده به سفر حج رفته اند که این می تواند سندی برای اهمیت پیاده به زیارت رفتن باشد، حال چه این پیاده روی برای زیارت خانه خدا باشد چه برای زیارت ائمه علیهم السلام خاصه زیارت امام حسین(ع) و امام رضا(ع) که نسبت به آن توصیه بیشتری شده است.

حجت الاسلام خراسانی افزود: براین اساس پیاده رفتن به زیارت حتماً عمل مطلوبی است که امام حسن مجتبی(ع) با مرکب به حج نمی‌رفتند. در زیارتنامه امام رضا(ع) و امام حسین(ع) هم به این موضوع اشاره و گفته شده است هر قدمی که برداشته می شود به میزان آن ثواب نوشته و گناهان زائر ریخته می شود اما اینکه مسافت این پیاده روی چقدر باشد و به صورت جزئی به آن پرداخته نشده است. نکته‌ای که امروز مطرح است و بیشتر برجسته شده، این کاروان های پیاده روی به مانند اربعین و ایام شهادت امام رضا(ع) است؛ ما اصل مسئله پیاده روی را از عمل امام حسن(ع) گرفته‌ایم و آن را به یک حرکت نمادین در غالب کاروان تبدیل کرده‌ایم تا هم یک حرکت اتحادی و اجتماعی باشد و هم اینکه نشان بدهیم ما در راه رسیدن به ائمه علیهم السلام از همه تعلقات دنیایی خود می‌گذریم. در واقع این اجتماع، تجمع اراده الهی و شعائر تعظیم اهل بیت است.

استاد حوزه و دانشگاه در ارتباط با دفعات زیارت و اینکه برخی معتقد به زیارت هر روزه یا هفتگی، یا ماهیانه و سالیانه و برخی هم یک بار زیارت در کل عمر را کافی می‌دانند، گفت: در ارتباط با زیارت امام حسین(ع) علما و بزرگان ما خود را به یک بار زیارت در سال ملزم می کردند، برخی هم می گفتند در کل عمر یکبار واجب است که دلایل مفصلی را برای آن بر می شمردند، اما این ها یک توصیه است و از این جهت که یک امر مستحب و مأجور است، هرچه بیشتر باشد بهتر است اما اینکه گفته شود حتماً هر فردی باید به زیارت برود، در روایات ما وجود ندارد. مسئله ارتباط با امام براساس آنچه در مفاتیح آمده و هر روز به روز زیارتی یک امام اختصاص داده شده نشان می‌دهد که ما باید ارتباط با امام را همواره داشته باشیم، اما اینکه این ارتباط باید به صورت فیزیکی باشد یا نباشد، طبیعتاً اگر مقدور باشد برای انسان که فبها المراد ولی اگر مقدور نباشد زیارت از راه دور که به صورت مفصل به آن توصیه شده انجام شود. امام خمینی(ره) زمانی که در نجف بودند هر روز به زیارت حضرت امیر(ع) می‌رفتند و روزانه زیارت عاشورا را ترک نمی‌کردند. این مسئله به ظرفیت و تشنگی آدم‌ها برای معرفت امام بستگی دارد.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا برای کسانی که به دلایل مالی یا مشکلات جسمی حتی یکبار هم امکان حضور در حرم امام(ع) را پیدا نمی‌کنند توصیه‌ای وجود دارد که از ثواب آن زیارت بهره مند شوند گفت: قطعاً توصیه‌هایی وجود دارد؛ زیارت و عرض ادب از راه دور مهمترین توصیه به این افراد است. در زمان امام صادق(ع) فردی بود که امکان سفر برای زیارت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را نداشت، امام صادق(ع) به او فرمودند که به فضای باز یا بر بام منزل خود برو و با اشاره به حرم سیدالشهداء بگو: السلام علیک یا اباعبدالله، که خداوند ثواب این زیارت را به تو خواهد داد. در واقع هرکسی به قدر توان و  امکانات خود مکلف است، کما این که در امور واجب نیز چنین است.

حجت الاسلام خراسانی در پایان با تمجید از توزیع غذای حضرتی و مفید دانستن این عمل گفت: اولویت اطعام در ادبیات دینی ما موجود است و اهمیت بالایی دارد. گاهی اوقات اطعام زمینه‌ای برای جلب محبت و توجه مردم به اهل بیت می‌شود، از طرف دیگر آن فردی که هزینه این غذا را داده، برای اطعام نیازمندان وقف کرده و امکان هزینه آن در جای دیگر مثلاً اشتغالزایی برای جوانان وجود ندارد. اگر این غذا بین فقرایی توزیع شود که هیچ راهی برای به دست آوردن غذای سالم ندارند را یک محور قرار دهیم طبق فرمایش مقام معظم رهبری که گفته‌اند باید به فقرا توجه شود، توزیع غذا نه تنها منعی ندارد بلکه واجب است. گرچه اشتغالزایی هم مسئله مهمی است که باید به آن توجه شود و قطعاً آستان قدس رضوی در این خصوص کارهایی را انجام داده و برنامه‌هایی را برای آن دارد اما در هر صورت یک عده‌‍ای وجود دارند که واقعاً هیچ راهی برای رسیدن به غذای خوب را ندارند و ما نسبت به آنها مسئول هستیم. این در تمام دنیا هم عرف است که غذای این افراد تأمین شود

انتهای پیام/

برچسب‌ها