به گفته دکتر «فربد فدایی» برآوردن نیازهای غریضی بی توجه به مقررات جامعه و ندای وجدان نمیتواند موجب شادی شود؛ فراهم کردن زندگی مجلل در حالی که عده زیادی در فقر هستند با شادمانی سازگار نیست.

به گزارش خبرنگار اجتماعی قدس آنلاین؛  امروز چهارشنبه(۴ تیرماه) برابر است با دومین روز از «دهه کرامت» است که به شعار «در شادی اهل بیت شاد باشیم» مزین شده است.

به این بهانه قدس آنلاین یادداشتی را در باره چیستی مسئله شادی و چگونه شادبودن و شادزیستن و عوامل و ملزومات شادی از دکتر «فربد فدایی» روانپزشک منتشر میکند.

شادمانی که از احساس رضایت سرچشمه میگیرد ثمره کوشش و زحمت در جهت رسیدن به اهداف ارزشمند است هیچ راه میانبری برای شادمانی وجود ندارد ما دارویی نداریم که افراد را شاد کند هرچند داروهای متعددی را داریم  که افسردگی بیمارگونه را برطرف میکند برخی افراد ناآگاه گمان دارند که با مصرف مواد مخدر محرک و یا الکل شاد میشوند و حتی برای برخی مواد خطرناک محرک نام فریبنده «قرص شادی» را برگزیده اند تا این افراد نااگاه را به مصرف این مواد ترغیب کنند حال اینکه اینگونه مواد فقط نوعی احساس موقت بی خبری و دوری از واقعیت و در بسیاری از اوقات توهم و هذیان و روان پریشی را به فرد میدهد و بر مشکلات او مسئله ای چاره ناپذیر را می افزاید. شادی واقعی زمانی است که خواسته فرد با مقتضیات دنیای واقعی سازگار و درعین حال مورد تائید اخلاقی باشد.

برآوردن نیازهای غریضی بی توجه به مقررات جامعه و ندای وجدان نمیتواند موجب شادی شود؛ فراهم کردن زندگی مجلل در حالی که عده زیادی در فقر هستند با شادمانی سازگار نیست.

خنده و تبسم تظاهری از شادمانی میتواند باشد ذهن انسان از ادراک هماهنگی ها لذت میبرد در عین حال برخی ناهماهنگی های غیرمنتظره هم باعث خنده میشود برای نمونه کودکی که لباس های پدرش را که برای اون گشاد است به تن و و کفش های او را به پا کرده است؛ به همان اندازه فرد بزرگسالی که با لباس هایی خیلی کوچتر از انهدازه خود به تن کرده است موجب خنده ما میشود.

تاثیر خنده از نظر سلامت جسمی هم قابل توجه است و به ادازه ورزش کرده به همان مدت ومیزان اثر دارد.

خنده سبب ترشح هورمون های مولد ایمنی می شود. بنابراین افراد شاد و خنده رو کمتر بیمار میشوند.

خنده و شادی با کاهش ترشح هورمون های استرس و با افزایش هورمون های پاداش و لذت موجب احساس راحتی و انبساط روانی میشود.

افرادی که دگرگونی ها و موانع را به عناون چالشی برای بهترشدن میبینند و از آن به صورت فرصتی برای شناختن ضعف ها و تقویت توانمندی ها استفاده میکنند طبعا انسانهای شادتر و سالم تری هستند.

دانش آموزی را تصور کنید که با امتحان مواجه است او می‌داند که خواندن و فهمیدن و مرور درس ها کار دشواری است اما او با آماده شدن برای امتحان این دشواری ها را پشت سر میگذارد و نقاظ ضعف را برطرف و برداشته های خود تاکید بیشتر میکند و پس از قبولی در امتحان احساس رضایت و شادی به او دست میدهد.

خنده میتواند تظاهری باشد هم از لطیفه و شوخی و هم از طنز؛ طنر از شوخی و لطیفه عادی عمیق تر و ارزنده تر است.

سازو کاری که در شوخی و لطیفه به کار می رود عبارت است از جابه جایی. یعنی شخص از اینکه تمایلات و خواسته های او به صورت نیابتی توسط قهرمان یا ضد قهرمان شوخی و لطیفه به حقیقت پیوسته است احساس رضایت و شادی میکند.

اما طنز عبارت است از بیان مسائل و معضلات ناخوشایند به صورت ظریف و دقیق و هنرمندانه که سبب تاب آوردن فرد برای دیدن یا شنیدن آنها شود و حتی با خنده و تبسم نیز همراه باشد.

از نمونه های طنز که اکثرا با آن اشنا هستند به فیلم های چارلی چاپلین میتوان اشاره کرد؛ که گرچه درون مایه انها توجه دادن به درد و رنج انسان ها و جانوران و فقر و بیکاری و جنگ و تبعیض و محرومیت است اما چنان زیبا پرداخته شده که سبب خنده و تبسم بینندگان در عین برانگیختن احساسات رقیق مهربانی و همدلی و هم حسی با محرومان میشود.

گلستان سعدی نیز مشحون است از داستان های طنز و همان طور که خود گفته است داروی تلخ نصیحت را به شهد ظرافت و طنز درآمیخته است.

در داستان «دن کیشوت» که آنرا نخستین رمان واقعی در تاریخ ادبیات اروپا دانسته اند کاربرد طنز را برای نمایش تقابل اشرافیت پوسیده و رو به زوال با جامعه نوین به صورت نمایش شهسوار پیری میبینیم که سوار بر یابویی مفلوک به همراه نوکر الاغ سوارش به جنگ آسیاب های بادی و گوسفندانی می‌رود که آنها را به هیات دشمنان میبیند.

از دیگر اثار طنز در ادبیات فارسی منظومه «موش و گربه» «عبید زاکانی» است که ریاکاری و ستمگری حاکمان را در برابر آحاد جامعه عصر خویش به تصویر میکشد.

انتهای پیام/

برچسب‌ها