قدس آنلاین: خیس شدن در آب‌های سرد آبشار می‌تواند خاطره یک سفر تابستانی را ماندگار کند؛ به‌ویژه اگر این آبشار در منطقه‌ای قرار گرفته باشد که درخت‌های کهنسال آن، جلوه‌ای تماشایی به کوهستان سر به فلک کشیده داده باشند. آبشار «نوژیان» در دامنه‌های زاگرس در دل جنگل‌های بلوط اشترانکوه قرار دارد، جایی که تک تک درخت‌های کهنسال آن، در کنار هم و در محدوده‌ای وسیع، یکی از بهترین رویشگاه‌های گیاهی ایران را شکل داده‌اند.
ناحیه رویشی کوهستان زاگرس، وسیع‌ترین و اصلی‌ترین رویشگاه گونه‌های مختلف بلوط در ایران بوده و درست به همین دلیل از اهمیت بسیار ویژه‌ای هم برخوردار است. جنگل‌های بلوط زاگرس از منتهی‌الیه شمال غربی ایران(آذربایجان غربی) آغاز و با عبور از غرب استان‌های ایلام و لرستان به کهگیلویه و بویراحمد و فارس می‌رسد. در میان ۱۱ استان واقع در ناحیه رویشی زاگرس، استان‌های فارس، لرستان و خوزستان مقام‌های اول تا سوم را از نظر وسعت رویشگاه‌های جنگلی و درختی دارا هستند. جنگل‌های زاگرس با گستردگی در ۱۱ استان کشور با ۶ میلیون هکتار مساحت، ۴۰ درصد جنگل‌های ایران را تشکیل می‌دهند که حدود ۷۰ درصد آن‌ها شامل گونه‌های بلوط است.
منطقه «اشترانکوه» کوهستانی که خرم‌آباد، دورود و ازنا در دامنه‌های آن قرار دارد و کوه «تاف» و آبشار نوژیان هم جزئی از آن به شمار می‌رود، یکی از بهترین رویشگاه‌های بلوط در کشور است.
چطور به نوژیان برسیم؟
از خرم‌آباد تا آبشار نوژیان ۴۰ کیلومتر راه است. راه آبشار، از جاده کمربندی خرم‌آباد منشعب می‌شود و از دل «اشترانکوه» می‌گذرد. کمربندی پت و پهن خرم‌آباد، جاده بروجرد- خرم‌آباد را به جاده خرم‌آباد- اهواز، پیوند می‌دهد. جاده فرعی رسیدن به آبشار نوژیان در میانه همین جاده کمربندی قرار دارد و ۳۵ کیلومتر طول دارد. آبشار نوژیان در دامنه کوه تاف و در نزدیکی روستای نوژیان قرار گرفته است. از روستا تا آبشار تقریباً ۲ کیلومتر مسیر پیاده‌روی، راه است.
جاده آبشار نوژیان از دل جنگل‌های بلوط می‌گذرد و یکی از دیدنی‌ترین جاده‌های لرستان است. در بخش‌هایی از جاده، رودخانه‌ای را که به آبشار نوژیان منتهی می‌شود، در پایین دست جاده می‌توان دید.
در جاده آبشار نوژیان آهسته برانید. جنگل‌های این منطقه افزون بر آنکه مأمن سنجاب‌هاست، یکی از بهترین زیستگاه‌های پلنگ آسیایی هم هست. خرس‌ها هم که در مناطق کوهستانی لرستان زیست می‌کنند، گاهی به جاده نزدیک می‌شوند و البته جانوری کوچک، اما چاق و چله به نام «پایکا» که یکی از پرتلفات‌ترین جانورها در جاده‌های کوهستانی است. آهسته راندن در جاده‌های کوهستانی افزون بر آنکه ایمنی بیشتری برای سرنشینان خودرو به همراه دارد، این شانس را به شما می‌دهد تا با دقت و حوصله بیشتری از مناظر اطراف لذت ببرید. افزون بر آن، از تصادف‌های تأسفبار خودرو با گونه‌های مختلف حیات جانوری هم می‌کاهد. در طول جاده خرم‌آباد به نوژیان، این شانس را دارید تا طبیعت بکر زاگرس را از نزدیک به تماشا بنشینید.
نوژیان؛ آبشار ۹۵ متری
آبشار را می‌توانید پیش از رسیدن به روستای نوژیان ببینید و سر و صدای آن را بشنوید. حوالی کیلومتر ۳۵ جاده، رودخانه از زیر پل عبور می‌کند. اینجا، همان جایی است که می‌توانید از خودرو پیاده شوید و ادامه مسیر را تا رسیدن به ارتفاعات بالای آبشار ادامه بدهید. رودخانه‌ای که در سقوط از یک ارتفاع تقریباً ۱۰۰ متری، آبشار نوژیان را می‌سازد، یک رودخانه پر آب است که چند کیلومتر بالاتر، از یک مجموعه چشمه تشکیل می‌شود. کمی آن طرف‌تر از آبشار، چند چشمه هم وجود دارد که رودخانه کوچکی را تشکیل می‌دهند که از مسیری پلکانی به منطقه پایین دست می‌ریزد و به همراه رودخانه پایین دست آبشار، یک رودخانه پر آب را می‌سازند که پس از سیراب کردن زمین‌های کشاورزی چند روستا، سرانجام به رود «سزار» می‌ریزند.
آبشار نوژیان یک آبشار صخره‌ای است. ارتفاع آبشار از بالاترین ناحیه تا قسمت انتهایی، ۹۵ متر می‌شود. در ماه‌های پر باران، آب آبشار بیشترین حجم را دارد. در این هنگام، پهنای آبریزگاه آبشار به ۵ متر هم می‌رسد. آب آبشار از یک ارتفاع ۷۰ متری روی مجموعه صخره می‌ریزد و آنجا از یک ارتفاع ۲۰ تا ۲۵ متری به پایین سرازیر می‌شود.
انتهای پیام/
استان بلوط‌ها و آبشارها
آبشار نوژیان یکی از بلندترین آبشارهای ایران است. تنها چند آبشار در همه جغرافیای پهناور ایران وجود دارد که حوالی ۱۰۰ متر و بیشتر از آن، ارتفاع دارند. آبشار «شوی» در مرز لرستان با خوزستان یکی دیگر از همان‌هاست. لرستان البته چندین و چند آبشار دیگر هم دارد، آن‌قدر که این استان را می‌شود یکی از سه استان پر آبشار کشور دانست. آبشار بیشه، آب سفید، گریت، چکان و آبشار دورود از جمله همین آبشارهاست.
یک آبشار دیگر هم هست که اگر چه به اندازه آبشار شوی و نوژیان شناخته شده نیست، اما زیبایی‌های خیره کننده‌ای دارد. این آبشار «آبشار وارک» است که حوالی ۱۵ کیلومتر با آبشار نوژیان فاصله دارد.
اگر به پیاده‌روی و کوهنوردی علاقه دارید، می‌توانید در برنامه یکی دو روزه، مسیر کوهستانی بین آبشار نوژیان و وارک را طی کنید تا هم دو آبشار دیدنی لرستان را در یک برنامه دیده باشید و هم از دل جنگل‌های بلوط عبور کرده باشید. اگر خوش شانس باشید، شانس دیدن شماری از گونه‌های جانوری زیست‌بوم زاگرس را هم پیدا خواهید کرد، شاید پلنگ، شاید خرس، شاید هم کل و بزهایی که از صخره‌های بلند، شما را دید می‌زنند. اگر این‌قدرها هم خوش شانس نباشید، مطمئن باشید سنجاب‌های فراوانی را می‌توانید ببینید که یکریز و بی‌وقفه از شاخ و برگ‌های درختان بلوط بالا و پایین می‌روند و دانه‌های بلوط را جابه‌جا می‌کنند؛
