قدس آنلاین: آنچه در باور و رفتار ملت ایران ماندگار و تغییرناپذیر است باور به حقانیت و مظلومیت امام حسین(ع) و پایبندی به سوگواری بر مصائب سیدالشهدا(ع) و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در محرم و صفر است: که با شیر اندرون شود و با جان بدر رود.
در سوگ شهدای کربلا هر خانه یک حسینیه است و حسینیه‌ای به وسعت ایران سیه‌پوش و عزادار عاشورای حسینی می‌شود.
اما آنچه می‌تواند متناسب با شرایط دچار تغییر و یا محدودیت شود مناسک و آیین‌های عزاداری است.
در وضعیت کنونی که جهان و ایران گرفتار ویروس خطرناک و غیرقابل پیش‌بینی کووید۱۹ است شرایط ایجاب می‌کند که برای حفظ سلامتی مردم همه پروتکل‌های بهداشتی با حساسیت و دقت به عنوان «معیار عزاداری» مدنظر باشد. چنان که در نماز جمعه و جماعت- که همواره بر متراکم بودن و به هم پیوسته بودن نمازگزاران تأکید می‌شد- امروز رعایت فاصله نمازگزاران و دیگر دستورالعمل‌های بهداشتی الزامی شده است. بنابراین انتظار می‌رود در محرم نیز شور حسینی مردم با مراقبت زینبی آن‌ها همراه شود و همچنان که زینب(س) از اهل حرم مراقبت کرد تا آن‌ها از دشمن آسیب و گزندی نبینند عزاداران حسینی نیز از مردم در برابر گزند کرونا مراقبت کنند.
اکنون شرایط و دستورالعمل‌ها، محدودیت‌ها در برگزاری سوگواری‌ها در فضای بسته را ضروری می‌داند و حرکت دسته‌های عزاداری در خیابان‌ها با توجه به ضرورت استفاده از ماسک و فاصله‌گذاری اجتماعی محدودیت‌های بیشتری را ایجاب کرده است. به ویژه اینکه مردمی که در حاشیه عزاداری دسته‌های عزاداری حضور دارند با تراکم جمعیت ممکن است خطر انتقال ویروس آن‌ها را تهدید کند. همچنین سفر هیئت‌های عزاداری به مشهد در دهه اول محرم و به احتمال بسیار زیاد در دهه آخر صفر به خاطر وضعیت قرمز ممکن نخواهد بود.
نباید از یاد ببریم که هر گونه سهل‌انگاری در رعایت دستورات بهداشتی ستاد ملی مبارزه با کرونا ممکن است به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب منجر به فاجعه‌ای جبران‌ناپذیر شود. فاجعه‌ای که از یک سو می‌تواند جهش در میزان مبتلایان و قربانیان کرونا و زنجیره مجالس ترحیم عزاداران حسینی را در پی داشته باشد و خدای ناکرده فاجعه تجربه تلخ قربانیان وبای محرم ۱۳۱۰ (ه. ق) تکرار شود و از دیگر سو زبان معاندان و دشمنان اسلام را علیه باورهای مردم و اصل عزاداری و سوگواری دراز کند تا در دل جوانان و نسل آینده در خصوص این باور عمیق و جاودانه تزلزل ایجاد کند.
همچنین محرم علاوه بر آنکه فصل ضجه و گریه بر مصائب اباعبدالله(ع) و اهل بیت(ع) شریف ایشان است و این سوگواری‌ها باید مستند به مقتل‌خوانی به دور از هر گونه بدعت، خرافات، روایت‌های غیرمستند، اشعار ضعیف و سست و داستان‌پردازی‌های غیرواقعی باشد، فرصت بیان درس‌ها و عبرت‌های عاشورا و آموزه‌های اهل‌بیت(ع) و تبیین سبک زندگی دینی در مجالس و محافل عزاداری نیز هست. بیان آزادگی، عزت، شجاعت، ظلم‌ستیزی، عدالت‌خواهی، مردانگی، وفاداری، اخلاق‌مداری، مردمداری، مهربانی، بندگی خالصانه خداوند و رضایت در برابر تقدیر الهی از یک سو و در سوی دیگر عهدشکنی، بی‌وفایی، دنیاطلبی، قساوت و بی‌رحمی دشمن و نیز تبیین آموزه‌های اهل بیت(ع) و سبک زندگی حسینی از ویژگی‌های «عزاداری معیار» است.
انتظار می‌رود در سوگواری معیار عبرت‌های عاشورا تبیین شود و به این پرسش مهم که: «چگونه کار جامعه اسلامی به جایی رسید که در روز عاشورا یک عده از امت جدش او را محاصره کنند و با این وضعیت فجیع او و همه یاران و اصحاب و اهل بیتش را قتل‌عام کنند و زنانشان را اسیر بگیرند؟» پاسخ داده شود. این پرسشی است که سال‌ها پیش رهبر فرزانه انقلاب در خصوص عبرت‌های عاشورا مطرح کردند و سپس در چند سخنرانی به تبیین آن پرداختند و عبرت‌های عاشورا را برای جامعه امروز ما برشمردند و وظایف خواص و عوام را بیان کردند؛ اما به نظر می‌رسد دیگر چندان مورد بحث و کنکاش قرار نمی‌گیرد.
«عزاداری معیار» مراسمی است که در آن سخنرانان و خطبا درس‌ها و عبرت‌های عاشورا را برای جامعه امروز تبیین کنند و با بیان آموزه‌ها و سیره حسینی، راهکارهای تحقق آن‌ها را در زندگی سیاسی و اجتماعی امروز مطابق با شرایط روز و نیازهای جامعه و با ادبیاتی متناسب با مطالبه و درک جوانان- که در معرض اقیانوسی از اطلاعات درست و نادرست و شبهه افکنی‌ها هستند- مورد بحث قرار دهند و البته رسانه ملی و فعالان رسانه‌ای و فضای مجازی نیز همه توان خود را در این عرصه به کار گیرند.
ان‌شاءالله عزاداران در محرم امسال با شور حسینی و مراقبت زینبی و رعایت معیارهای عزاداری در فصل کرونایی، عزاداری معیار را در تاریخ پرافتخار عاشقان اهل بیت(ع) ثبت خواهند کرد.
