حجت الاسلام والمسلمین عباس عزیزی به مناسبت فرارسیدن پنجمین روز محرم الحرام در گفتگو با خبرنگار قدس آنلاین عنوان کرد: صفحات تاریخ را که ورق می زنیم می بینیم در صدر اسلام، برخی از افراد در زمینه عبادت و رجوع و تفسیر به قرآن در میان مردم بسیار معروف بودند اما متاسفانه در واقعه عاشورا، از قافله سیدالشهدا(ع) بازماندند و در آن حضور نداشتند.
وی اظهار کرد: عبدالله ابن عباس یکی از این افراد است. او شاگرد امیرالمومنین(ع) و مفسر قرآن بوده و درمیان مردم با عناوین محترمانه و متفاوتی خوانده می شد. او در میان اهل سنت و شیعه بسیار معروف است. اما در برخی از گذرگاه های مهم تاریخی بخصوص واقعه عاشورا آنطور که از اوانتظار می رود، نقش آفرینی نداشته است.
وی ادامه داد: همچنین عبدالله ابن عمر بسیار عبادت می کرد و به تزهد معروف شده بود. زمانیکه امام حسین(ع) قصد خروج داشتند، به سمت امام آمده و به ایشان گفت: کجا می خواهید بروید؟ شب های منا شب های ذکر است، بیایید در کنار هم نشسته و به ذکر گفتن مشغول شویم.
این کارشناس امور دینی بیان داشت: اما از طرف دیگر افرادی مانند "زهیر" که یک عمر از لحاظ اعتقادی در مقابل اباعبدالله(ع) قرار داشت و یا "وهب" که مسیحی بود و اعتقادات اسلامی نداشت در سپاه امام حسین(ع) حضور داشتند. زهیر و وهب اکنون چنان جایگاهی پیدا کرده اند که اگر تمام نمازشب خوان های دنیا از عالم قبر به دنیا برگردند باید کنار مزار آنها ایستاده و عبارت قرآنی یَا "لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِیمًا" را سردهند.
وی با ذکر این موضوع که بسیار خوب است به این سوال که شاخصه اصلی افرادی که به ندای سیدالشهدا(ع) لبیک گفته و او را یاری نمودند چه بوده است، بیش از پیش پرداخته شود، متذکر شد: برخی بزرگان اینطور گفته اند که اگر طالب رشد معنوی هستید مسائلی از قبیل نمازشب خوان شدن و مراقبت از نماز اول وقت را داشته باشید. این موارد مورد تایید است و آنرا انکار نمی کنم. اما وقتی درعمل به قضیه نگاه می کنیم می بینیم که برخی از افراد کاملا با این موضوعات فاصله داشته اند اما به چنان جایگاهی رسیده اند که تمام نمازشب خوانها و متعبدین و زاهدین عالم به مقام آنها غبطه می خورند.
حجت الاسلام عزیزی ابراز داشت: شاید آن بیت معروف را می توان برای این افراد خواند که "ما مدعیان صف اول بودیم / از آخر مجلس شهدا را چیدند" جناب زهیر چه شخصیت و ویژگی ای داشت که بیشتر عمرش را از لحاظ فکری در مقابل امام حسین(ع) سپری کرده بود اما به یکباره به یکی از یاران و یاوران نزدیک سیدالشهدا در واقعه کربلا تبدیل شد.
وی مطرح کرد: در واقعه کربلا و در شبی که اباعبدالله(ع) تمام یاران را جمع کرده و فرمودند که کارزار کوفیان با من است، هر که می خواهد به سرزمین خود برگردد، می تواند از تاریکی شب استفاده کرده و برود، بسیاری از افرادی که تا آن لحظه در سپاه امام(ع) بودند برخواسته و کاروان را ترک کردند. این ماجرا برای دیگر یاران و نیز خاندان سیدالشهدا(ع) بسیار نارحت کننده بود و لازم بود که افرادی با بیان جملات حماسی مرهمی بر این زخم باشند.
وی افزود: یکی از این افراد زهیر بود. او از میان جمع برخواست و با این مضمون به امام گفت که چرا می گویید اینجا را ترک کنم؟ کجا را دارم که بروم؟ به خداقسم اگر کشته شوم و دوباره زنده شوم و این کار هزار مرتبه صورت گیرد هیچگاه دست از دامان شما برنداشته و در یاری شما کوتاهی نخواهم کرد.
این سخنران مذهبی عنوان داشت: با توجه به آموزه های حدیثی و اهل بیتی می توان به برخی از ویژگیها رسید که اگر در افراد وجود داشته باشد، می تواند او را به اوج برساند. یکی از این ویژگی ها این است که انسان زمانیکه با ولی خدا یا دستور و فرمان ایشان روبرو شود بتواند پا روی خواسته و هوای نفس خود گذاشته و تمام و کمال به حرف ولی خداوند عمل کند. به عبارتی می توان گفت که باید هارد و سی دی وجود را به صورت خام و سفید تحویل حجت خداوند داد.
وی یادآور شد: درست است که زهیر مدتها اعتقادات ناسالمی داشته، اما از سرنوشت او معلوم می شود که اینچنین خصیصه ای را بسیار تمرین کرده و دارا بوده است. داشتن این ویژگی که اگر جایی لازم شد که از خواسته ها و علاقه مندی هایمان به صورت تمام گذشته و گوش به فرمان ولی خدا شویم بسیار مهم است.
این استاد حوزه خاطرنشان کر: در عبارات پایانی زیارت آل یس آمده است که "فَالْحَقُّ مَا رَضِیتُمُوهُ وَ الْبَاطِلُ مَا سخَطْتُمُوهُ" که البته باید اشاره کرد که در بعضی کتب به اشتباه سخَطْتُمُوهُ، أَسْخَطْتُمُوهُ نقل شده است. معنی این عبارت این است که کسی که درمکتب اهل بیت علیهم السلام پرورش یافته باشد باید در مقام تشخیص حق و باطل بگوید من به نوبه خود حق را نمی شناسم. به ولی خداوند نگاه کرده و می نگرم که او در کدام موارد راضی و خشنود است پس همان حق است و هرجا که امام ناراحت بوده و اخم می کند آنجا باطل است و من از آن پرهیز می کنم.
وی اضافه کرد: این آموزه خیلی تفاوت دارد با آن افرادی که یکسری از حق ها و باطل ها را در ذهن خود حلاجی کرده و به آن رسیده اند و همان را معیار قرار می دهند. این افراد در گذرگاه های مهم و تاریخی نمی توانند به درستی مسیر حق و باطل واقعی را تشخیص دهند.
وی با اشاره به این نکته که خوارج در زمان امیرالمومنین(ع) چنین ویژگی ای داشتند. مدعی شد: در جنگ صفین وقتی حضرت علی(ع) به آنها امر می کند به جنگ قرآن های برسرنیزه روند، آنها دچار تردید شده و از این دستور سر باز می زنند. روحیه عدم تمکین به فرمان ولی بود که باعث شد پس از مدتی در مقابل آن حضرت ایستاده و علیه او شمشیر بکشند.
حجت الاسلام عزیزی ادامه داد: یکی از خصوصیات افرادی چون سلمان و ابوذر و زهیر که توانستند خود را به جایگاه یاران واقعی ولی عصر خویش برسانند این بود که انجام نظر و فرمایش ولی خدا ملاک اعمالشان بود و در این موارد برای نظر خود ذره ای ارزش قائل نبودند. آنها کاملا گوش به فرمان و مطیع ولی زمانه خود بودند و به دانسته ها و تفکرات خود هیچ اعتنایی نمی کردند.
وی تاکید کرد: افرادی مانند زهیر و وهب در واقعه کربلا چنین خصوصیتی داشتند. آنها وقتی به کاروان حسینی پیوستند تواستند نداهای نفسانی خود را سرکوب و دلشان را صاف کرده و خود را مطیع کامل دستورات اباعبدالله(ع) نمایند. در نزد آنها معروف و منکر و حق و باطل دقیقا همان چیزی بود که امام حسین(ع) اعلام می کردند. در طول تاریخ تمام افرادی که در کنار اهل بیت علیهم السلام بوده و شاخص شده اند این ویژگی را داشته اند. روحیه تعبد و تسلیم و ولایت پذیری در آنها به خوبی قابل مشاهده است.
وی در خصوص دارا بودن شاخصه ولایت پذیری در دوره و زمانه کنونی بیان داشت: در بسیاری از موارد از جمله موضوع کرونا، برخی از متعبدین و انسان های نیک متاسفانه ریزش کرده اند. وقتی مقام معظم رهبری و مراجع عظام تقلید امر به استفاده از ماسک و رعایت پروتکل های بهداشتی در برگزاری مراسم های مذهبی می نمایند، برهمگان رعایت این دستور لازم می شود، بویژه آنهایی که ادعای اسلام و مذهبی بودن دارند. در زمانه ای که امام معصوم در میان مردم نیستند نسبت به مسایلی که مربوط به فروعات دین می شوند بنا به روایات باید به مراجع عظام تقلید رجوع کرد.
این سخنران مذهبی اظهار داشت: اگر توانستیم در فروعات دین نسبت به دستورات مقام معظم رهبری و دیگر مراجع عظام که امروز بین ما و امام زمان(عج) قرار دارند، عمل نماییم آنگاه می توانیم امیدوار باشیم که انشاالله اگر ظهور و حضرت بقیة الله اعظم(عج) را درک کنیم بتوانیم مطیع محض دستورات آن حضرت نیز باشیم.
انتهای پیام/
