قدس آنلاین: یکی از پرونده‌های بحث برانگیز فوتبال ایران در مقطع کنونی ماجرای بلاتکلیفی درآمد ناشی از تبلیغات محیطی ورزشگاه‌های کشور است، به گونه‌ای که هیچ باشگاهی نمی‌داند سهمش از درآمد تبلیغات محیطی چقدر است، در حالی که پیش از شروع لیگ نوزدهم قرار بود بر اساس چارچوب تعیین شده از سوی هیئت رئیسه سازمان لیگ تمام تیم‌های حاضر در مسابقات از این درآمد دی نفع باشند، اما انگار قوانین و نحوه توزیع این درآمد همانند بسیاری از مصوبه‌های موجود در فوتبال ایران تنها روی کاغذ به نگارش درآمد و ضمانتی برای اجرای آن وجود ندارد.
*درآمد کجا رفت؟
بر اساس اطلاعات تأیید نشده، فدراسیون فوتبال در جریان لیگ نوزدهم حدود 65 میلیارد تومان از طریق تبلیغات محیطی درآمد داشته است که برابر قاعده و توافق اولیه می‌بایست این مبلغ در اختیار باشگاه ها قرار می‌گرفت تا بخشی از هزینه‌های تیم‌داری آن‌ها در این برهه که بیشتر باشگاه ها گرفتار مشکلات اقتصادی هستند، به این شکل جبران شود.
به گفته مدیران عامل باشگاه‌ها قرار بود 50 درصد از این مبلغ به شکل مساوی میان باشگاه ها تقسیم شود، یعنی اینکه 16 باشگاه لیگ برتری هر یک به صورت مشخص رقمی نزدیک به 2 میلیارد تومان را به عنوان سهم ثابت خود از مبلغ درآمد تبلیغات محیطی دریافت کنند، مابقی مبلغ نیز بر اساس توافق اولیه بر اساس رده‌بندی پایان فصل تیم‌ها به ترتیب جایگاه میان تیم‌های اول تا شانزدهم تقسیم می‌شد تا به این ترتیب درآمد ناشی از تبلیغات محیطی به این شکل به حساب باشگاه ها واریز می‌شد!
*خبری از واریز نشد!
مدیران عامل به خیال اینکه این مبلغ به حساب آن‌ها واریز خواهد شد روی این مبلغ حساب ویژه ای باز می‌کنند تا در نبود درآمد بلیت فروشی با تزریق این درآمد بخشی از هزینه‌های آن‌ها تأمین شود، اما تا این لحظه هیچ خبری از واریز درآمد تبلیغات محیطی به حساب باشگاه‌ها نیست! البته برخی باشگاه معتقدند مبلغی حدود 200 میلیون تومان به حساب آن‌ها واریز شده که این مبلغ به بخشی از باشگاه ها اختصاص یافته و سایرین به دلیل بدهی به سازمان لیگ پولی دریافت نکردند تا حسابشان با سازمان لیگ به این شکل صاف شود.
برخی مدیران عامل باشگاه‌ها که به شدت نیازمند تزریق این پول بودند با وجود پیگیری‌های فراوان به هیچ نتیجه روشنی دست پیدا نکردند تا این علامت سؤال بزرگ برای افکارعمومی به وجود آید که سرنوشت این درآمد هنگفت از کانال تبلیغات محیطی چه شد؟
*فدراسیون علیه تیم‌های خصوصی!
بدون تردید شاید برای باشگاه هایی چون استقلال و پرسپولیس این مبالغ کارساز نیست که به گفته مدیران عامل آن‌ها هست، اما مسئله کلیدی اینجاست که باشگاه‌های خصوصی که هیچ گونه حمایتی از سوی نهادها و ارگان‌های صنعتی بالای سر خود ندارند، دستیابی به این مبلغ برای آن‌ها بسیار حیاتی است. باشگاه هایی چون شهرخودرو، ماشین سازی، تراکتور و نساجی که زیر نظر بخش خصوصی اداره می‌شوند با چنین مبلغی می‌توانند تا حدودی هزینه‌های جاری خود را جبران کنند، البته که ماجرای استقلال و پرسپولیس هم به همین ترتیب است، به ویژه که آن‌ها با قانون مجلس شورای اسلامی از دریافت هرگونه کمک دولتی محروم شدند، از این رو می‌توانند با این رقم حداقلی مشکلات ریز و کوچک خود را برطرف کنند، اما چنین باوری در برهه کنونی بیشتر شبیه یک رؤیاست تا واقعیت!
*سیاست سکوت گزینه اول و آخر
نکته تأمل برانگیز در این میان سکوت محض فدراسیون و سازمان لیگ در قبال این پرونده بحث برانگیز است، آن‌ها با وجود اطلاع از بحران‌های بزرگ اقتصادی موجود در حوزه فوتبال به ویژه در دوران کرونا که فرصت بلیت فروشی از باشگاه‌ها سلب شده، هیچ پاسخ روشنی به مدیران باشگاه‌ها در این خصوص نمی دهند تا حداقل این حقیقت روشن شود که پول‌های حاصله از تبلیغات محیطی کجا هزینه شده که به حساب باشگاه واریز نشده است!
در کنار این پرونده موضوع بلاتکلیفی درآمد ناشی از حق پخش تلویزیونی مسابقات هم دیگر نکته مبهم این ماجراست که از قضا فدراسیون و سازمان لیگ ترجیح می‌دهند در این رابطه هم سیاست سکوت را دنبال کنند تا به این شکل شفاف سازی به دست فراموشی سپرده شود.
*مسئولی که در دسترس نیست
برای پیگیری وضعیت حق پخش تلویزیونی و درآمد از تبلیغات محیطی سراغ صادق درودگر رفتیم، اما گوشی وی خارج از دسترس بود. سهیل مهدی نیز در این رابطه توپ را به زمین سازمان اقتصادی فدراسیون می‌اندازد و می‌گوید: «در مورد تبلیغات محیطی اجازه بدهید آقای درودگر به واسطه اینکه سازمان اقتصادی ما هستند، پاسخگو باشند. چون حرکت‌ها انجام شده، اما اینکه با چه نسبت و بر اساس چه جزئیاتی صورت گرفته را من چندان در جریان نیستم. می‌دانم این کار در حال انجام است اما اینکه به چه صورتی است و چقدر خواهد بود را آن عزیزان خودشان بهتر می‌دانند».
با توجه به چنین شرایطی به نظر می‌رسد بیشتر از آنکه تیم‌های ایرانی درگیر تحریم‌های بین‌المللی باشند، درگیر تحریم‌های داخلی هستند. تیم‌های ایرانی حاضر در لیگ قهرمانان آسیا به دلیل تحریم‌های آمریکا تاکنون نتوانسته‌اند درآمدهای ارزی خود را از حضور در لیگ قهرمانان آسیا بدست آورند. رقم‌هایی که برای حل مشکلاتشان کافی به نظر می‌رسد. اما همان طورکه ای‌اف‌سی در پرداخت سهم باشگاه‌های کشورمان دست دست می‌کند، وزارت ورزش و سازمان صداوسیما و فدراسیون فوتبال هم در پرداخت حق و حقوق ریالی تیم‌ها دست دست می‌کنند و به نظر می‌رسد تیم‌های کشورمان در داخل هم با مشکلات تحریم مواجهند.
