قدس آنلاین: شه بخش گرگیج در گفت‌وگو با ایلنا، اظهار داشت: در جنوب استان دو سد "پیشین" و "زیردان" وجود دارد که ۲۶۱ روستا زیر مجموعه سد زیردان و ۲۰۷ روستا در پایین دست سد پیشین قرار دارند که در مجموع ۴۶۸ روستا آب شرب شان از این ۲ سد تامین می شود. این مناطق که شامل بخش تلنگ، دهستان پیر سهراب بخش پلان و خود شهرستان دشتیاری هستند در مجموع به آنها دشتیاری بزرگ گفته می شود.
تامین آب شرب ۱۸۵ روستا از سوی آبفا واقعیت ندارد
وی افزود: طبق گفته سازمان آب و فاضلاب استان در حوزه پایین دست سد زیردان ۱۸۵ روستا آب شرب شان تامین می شود که خلاف واقعیت است. آب این سد ابتدا باید به تصفیه خانه منتقل شود که هنوز این تصفیه‌خانه آماده بهره برداری نیست و به صورت شنی فعالیت دارد و بعد از تصفیه نیز به مخزنی در روستای صفرزهی منتقل می شود که از محل سد زیردان تا این روستای بر اساس همان حجم آب تخصیصی لوله کار شده است. بعد از روستای صفر زهی که ۲۶۱ روستا در پایین دست قرار دارند هنوز خط لوله جدید برای انتقال آب تکمیل نشده است.
۱۸۵ روستا از شبکه آبرسانی قدیم تامین می شوند
گرگیج ادامه داد: آب شرب ۱۸۵ روستای در دشتیاری هنوز از شبکه قدیم تامین می شود که در زمان جهاد سازندگی حدودا ۳۰ سال پیش از طریق ۲ الی ۳ حلقه چاه کوچک تامین شده است. هیچ کدام از این ۱۸۵ روستا به صورت کامل لوله کشی نشده اند و همه خانوارها به آب شرب دسترسی ندارند. به طور مثال روستایی با ۲۰۰ خانوار تنها ۴۰ الی ۵۰ خانوار به آب شرب دسترسی دارند و ۱۵۰ خانوار دیگر فاقد آب شرب هستند و هنوز شبکه آبرسانی جدید برای آنها وارد مدار نشده است.
تضاد و دوگانگی بین اعلام شرکت آب و فاضلاب با واقعیت موجود
نماینده سیستان و بلوچستان در شورایعالی استان ها عنوان کرد: برخلاف اعلام اداره کل آب و فاضلاب استان ۱۸۵ روستا با جمعیت ۴۵ هزار نفری به آب شرب دسترسی ندارند چرا که همه این روستاها در خط جدید لوله‌گذاری آب شرب قرار ندارند و یک تضاد و دوگانگی بین آماری که آب و فاضلاب اعلام می‌کند و واقعیت‌های موجود در روستاها وجود دارد.
گرگیج اضافه کرد: ۳ ماه پیش نیز در دشتیاری کلنگ تکمیل خط لوله انتقال آب شرب را بر زمین زدند و قرار بر این شد که ۶ ماهه این پروژه تکمیل شود ولی با گذشت ۳ ماه از تاریخ مقرر هنوز این پروژه آغاز به کار نکرده و حوضچه ها تکمیل نیستند. زمانی که حوضچه ها تکمیل و آب برای انتقال وارد مدار شد آن وقت اداره کل آب و فاضلاب اعلام کند که ۱۸۵ روستا متصل به شبکه‌های آبرسانی هستند. در حال حاضر آمار آبرسانی به روستاهایی که اعلام می شود مورد تایید ما به عنوان نماینده مردم نیست.
بیشترین کمبود آب در جنوب استان
عضو شورای عالی استان ها در ادامه گفت: بیشترین مشکل کمبود آب در جنوب استان وجود دارد که به صورت سیار و سقایی به شهرستان های چابهار، دشتیاری و قصرقند آبرسانی می شود. در حوزه قصرقند نیز در بخش تلنگ با مشکل شدید بی آبی روبه رو هستیم که این بخش نیز زیر مجموعه سد زیردان به حساب می آید.
کمبود آب در روستای "کمب مراد آباد" با ۳۰ هزار نفر جمعیت
گرگیج ادامه داد: برای تامین آب شرب شهرستان چابهار از آب شیرین کن کنارک استفاده می شود. مشکل آب شرب هم در شهرستان و هم در حاشیه آن مشکلات جداگانه ای را به وجود آورده است. ۶۵ درصد شهر چابهار در روستاهای "کمب مراد آباد" و "رمین" که روستای کمب مراد با ۳۰ هزار نفر جمعیت هنوز یک متر هم لوله‌گذاری برای انتقال آب شرب انجام نشده است و تاکنون ۲۱ درصد از حوزه جنوب استان به آب شرب دسترسی دارند.
وی تصریح کرد: اگر مسئولان تلاش کنند مشکل آب شرب سیستان و بلوچستان زودتر از آن چیزی که تصور می‌شود برطرف خواهد شد. با همتی جهادی و پای کار بودن اداره کل آب و فاضلاب استان و نظارت در کمتر از یک ماه حوضچه تامین آب شرب جنوب استان تکمیل و مشکل بی آبی جمعیت انبوهی برای همیشه برطرف می شود.
آب و فاضلاب با مدیریت از راه دور به نتیجه مطلوب نمی رسد
نماینده سیستان و بلوچستان در شورایعالی استان ها بیان کرد: برای حل مشکل بی آبی در استان نظارت‌ها باید دقیق تر شود و پیمانکار را مجاب کنند که سریع‌تر پروژه ها را پیش ببرند. آب و فاضلاب با مدیریت از راه دور به نتیجه مطلوب نخواهند رسید و باید از نزدیک موضوع را مدیریت کند. متاسفانه مسئولان امر در سال های متمادی نتوانستند از موقعیت های موجود برای حل معضل کمبود آب به درستی استفاده کنند. شاید بودجه‌های کلان می آمد و به دلیل عدم نظارت کافی کاری پیش نرفت.
تامین آب شرب برای مردم فقیر منطقه هزینه بر است
گرگیج افزود: در ۶ شش ماهه اخیر نیز دستگاه های امنیتی به موضوع بی آبی جنوب استان ورود کردند و از پروژه ها بازدید به عمل آمد. مردم با مشکل آب شرب که مهم ترین مشکل برای زندگی هر انسانی است در حوزه روستایی در جنوب استان سیستان و بلوچستان دست به گریبان هستند. تامین آب شرب برای مردم فقیر اینجا واقعا هرینه بر است چون دسترسی به آب در جاهای نزدیک وجود ندارد و باید از مسافت هایی بیش از ۵۰ کیلومتر آن طرف‌تر از محل زندگی‌شان با تانکر آب را حمل و به روستا منتقل کنند. کمبود ماشین آلات و هزینه‌های تامین آب کمر مردم را خرد کرده است.
مشکل جاده ها در جنوب استان همچنان به قوت خود باقی است
وی در بخش دیگری از صحبت های خود به مشکل راه های جنوب استان سیستان و بلوچستان نیز اشاره کرد و گفت: مشکلات راه‌های استان و به خصوص در جنوب استان همچنان به قوت خود باقی است. بعضی از روستاها مشکل شان این است که دسترسی به شهر به دلیل کوهستانی بودن برای شان سخت است. گرانی و نبود بنزین شاید حجم ترددها را کاهش داده و میزان تصادفات کمتر شده باشد ولی این دلیل بر بهبودی و مرمت و بازسازی جاده ها نیست.
پروژه های راه‌سازی هنوز به بهره برداری نرسیده اند
عضو شورایعالی استان‌ها عنوان کرد: هنوز پروژه‌های راه سازی در جنوب استان سیستان و بلوچستان در دست انجام است و تاکنون به بهره برداری نرسیده اند. بزرگراه خاش- زاهدان - ایرانشهر هنوز تکمیل نشده است. اگر این پروژه به بهره برداری برسد حجمی زیادی از ناایمنی جاده ها در جنوب استان از بین خواهد رفت.
وی در ادامه به مشکلات آموزشی استان نیز اشاره کرد و گفت: بیماری کرونا غیرقابل پیش‌بینی بود و در یکسال گذشته با توجه به اینکه تدریس به صورت غیر حضوری اعلام شد متاسفانه در استان سیستان و بلوچستان به دلیل نبود زیر ساخت‌های لازم ارتباطی و اینترنتی معلمان و دانش آموزان را با مشکلات عدیده‌ای روبه رو کرد.وی ادامه داد: برخی مناطق استان اگر مشکل اینترنت هم نباشد متاسفانه دانش آموز توان خرید ابزار آموزش در فضای مجازی از جمله گوشی هوشمند و تبلت را ندارند. هر چند معلمان مناطق روستایی در این مدت بیماری کرونا نهایت تلاش شان را کردند که دانش آموزان از تحصیل عقب نمانند اما متاسفانه زیرساخت های آموزشی در استان بسیار ضعیف است.
مشکل اینترنت در روستاها به معضل تبدیل شده است
گرگیج بیان کرد: وزیر ارتباطات در سفر اخیر خود به استان سیستان و بلوچستان قول مساعد داد مشکلات اینترنت استان برطرف شود. به خصوص این مشکل که در روستاهای استان به یک معضل تبدیل شده است. البته ناگفته نماند که اگر این مشکل هم برطرف شود عدم تمکن مالی در خانواده ها با وجود چند دانش آموز، تهیه گوشی هوشمند چند میلیونی برای‌شان سخت است چرا که حتی این افراد توان خرید بسته اینترنتی را هم ندارند چه برسد به اینکه گوشی هوشمند بخرند.
وی افزود: تنها راه برای آموزش در دوره کرونایی حضور دانش آموزان در مدارس بود. با توجه به شرایطی که پیش آمد هم کار والدین و هم آموزش و پرورش را سخت کرد. ستاد کرونا وقتی برگزاری کلاس‌های حضوری را ممنوع کرد، محدودیت‌های ترددی کار معلمان را سخت تر کرد چرا که معلمان از شهرها و حتی خارج از استان برای تدریس به سیستان و بلوچستان می‌آیند و اینکه بتوانند در این شرایط در مناطق روستایی دور افتاده همه دانش آموزان را تحت پوشش درآورند کار بسیار سختی است. معلمان با همان امکانات اندکی که دارند نهایت تلاش‌شان را به کار می‌گیرند اما برگزاری کلاس‌های غیر حضوری به مراتب سخت‌تر از کلاس‌های حضوری برای این عزیزان است و همه می‌گویند آموزش در کلاس‌های حضوری به مراتب برای ما آسانتر است.
انتهای پیام/
