حجت السلام والمسلمین محمدجواد نظافت درخصوص اهمیت تولید ثروت در کشورهای اسلامی عنوان کرد: اسلام دین جامعی است. تنها محدود به عبادت نیست و درهمه عرصه ها نظریه دارد. اما متاسفانه در برخی از زمینه ها ازجمله کسب ثروت گاها برداشت های مناسبی از مفاهیم آن صورت نگرفته است.
وی ادامه داد: وظیفه ماست که به خوبی علوم اسلامی را بیاموزیم و به آن عمل نماییم تا شاهد رونق و پیشرفت در کشور باشیم. امام رضا(ع) می فرمایند خداوند رحمت کند کسی که امر ما را زنده کند، از ایشان پرسیدند که چگونه امر شما زنده می شود. فرمودند: علوم ما را یاد بگیرد و به دیگران آموزش دهد. اگر مردم دنیا با معارف ما آشنا باشند همه پیرو اسلام خواهند شد.
وی خاطرنشان ساخت: یکی از موضوعاتی که در اسلام به آن تاکید شده اما بین ما مسلمانان غریب است، موضوع رابطه دنیا و آخرت است. دین نگاه ویژه به کسب ثروت دارد. اما به این دلیل که برخی روایات به ظاهر متناقض اند، برخی نمی توانند قضیه را درست سبک و سنگین کرده و متوجه شوند. از طرفی روایات متعددی داریم که دنیا را مذمت کرده و از طرف دیگر روایات زیادی داریم که در آن دنیا ستایش شده است. براساس برخی از روایات دنیا بازاری است که در این بازار بعضی ضرر کرده و بعضی سود می کنند. بدیهی است که در بازار دنیا، هرکه با ورشکسته ها معامله و رفت و آمد داشته باشد ورشکسته خواهد شد.
رئیس کمیسیون فرهنگ و اخلاق شورای عالی حوزه علمیه خراسان ابراز داشت: کالای انسان در بازار دنیا، هوش و استعداد و ثروت و عمر و قلب و وجودش و... است. مشتری ها برای خرید این کالاها صف کشیده اند. آنهم مشتریانی مانند هوس های شیطانی، نفس اماره، شیاطین، دیگر مخلوقات خدا، همه این مشتریان به انسان می گویند خودت را برای ما مصرف و خرج کن.
وی افزود: اما خداوند در سوره توبه می فرماید: "إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ" بدین معنی که: در حقیقت خدا از مؤمنان جان و مالشان را به [بهای] اینکه بهشت برای آنان باشد خریده است. درواقع خداوند می فرماید خودت را به هیچ کس نفروش، تنها به من بفروش که ازای آن بهشت است.
وی با بیان این موضوع که برخورد صحیح با دنیا یکی از راه های تجارت با خداوند است، عنوان داشت: ثروت در اسلام به عنوان موقوله ای ارزشمند معرفی شده است. اینکه گاهی اوقات دنیا مذمت می شود به این معنی نیست که ثروت نیز مذموم است. تولید ثروت در اسلام یک عبادت بسیار بزرگ محسوب و تکریم می شود. اما خود ثروت به تنهایی مد نظر اسلام نیست. چون ملاک بودن ثروت باعث می شود که انسانها شرف و عزت و شخصیت خود را به آن بفروشند.
حجت الاسلام نظافت متذکر شد: اگر بخواهیم جامعه ای خوب داشته باشیم باید این دو مقوله را از یکدیگر جدا نماییم و بدانیم که در دین ثروت به تنهایی تحقیر شده اما تولید ثروت بسیار مورد تکریم واقع شده است. تولید ثروت کار اولیای خداست. اساسا مدیریت بر ثروت باید در اختیار مومنان و مردان خدا باشد تا مفسده ای بوجود نیاید.
وی با ذکر این موضوع که ثروت تااندازه ای مورد قبول دین است که انسان محتاج دیگران و ذلیل نبوده و بتواند زندگی معمول و مناسب با عرف جامعه داشته باشد تصریح کرد: انباشت ثروت بیش از این حد، مورد نفی در دین واقع شده است. وظیفه افراد ثروتمند نیز در دین مشخص است. صله رحم، اکرام مهمان، نجات اسیر و گرفتار، دستگیری فقرا از جمله وظایف افرادی است که از توانایی مالی مناسبی برخوردارند. هرچند که باید گفت که این افراد باید صبر نیز پیشه کنند چون دستگیری از فقرا و کمک به نیازمندان باعث می شود که افراد زیادی به خانه او مراجعه کرده و اعلام نیاز نمایند.
وی اذعان داشت: برخی بر این تصورند که حضرت علی(ع) ۲۵ سال قبل از حکومتشان خانه نشین بوده و هیچ اقدامی نکرده اند. در صورتی که ایشان به شدت مشغول تولید ثروت بوده اند و در این خصوص بسیار هم موفق بوده اند. آزادسازی هزار برده با دارایی حضرت امیر(ع)، یکی از نمونه های تولید ثروت ایشان است.
مدیر مدارس علمیه حضرت مهدی (عج) در سراسر کشور گفت: نظر اسلام در زندگی این است که باید صرفه جویی و قناعت پیشه کرد تا بتوانیم هرچه در توان داریم برای ابدیت خود ذخیره کنیم. باید ابتدا در تولید ثروت کوشا بوده و این ثروت را در امور خیر مصرف نماییم. به عنوان مثال باتوجه به مشکلات موجود در ازدواج و کاهش زاد و ولد، می توان موقوفه ای برای فرزند آوری ایجاد کرد تا نسل ما مورد تهدید قرار نگیرد. ثروت با تمام شئون زندگی مرتبط و کسب و تولید آن لازم و ضروری است.
انتهای پیام/
