به گزارش قدس آنلاین، وبینار استانی دهه کرامت 1400 با سخنرانی «اصغر منتظرالقائم» استاد تاریخ و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان، با موضوع «نقش امام رضا(ع) در گسترش تشیع در ایران» توسط ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد(فهما) استان اصفهان برگزار شد.
منتظر القائم با بیان اینکه مأمون عباسی امام رضا(ع) را مجبور به انتقال از مدینه به شهر مرو کرد افزود: با توجه به تحقیقات صورت گرفته، امام رضا (ع) در جهت تقویت فرهنگی تشیع، موقعیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی شیعیان طی دورانی که در ایران تشریف داشتند، تحول عظیمی ایجاد کردند.
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با بیان اینکه امام رضا(ع) با فساد سیاسی حاکم مواجه بودند، ادامه داد: خلیفه عباسی به نام مأمون فرزند هارون الرشید به مساله عقلانیت بهای زیادی می‌داد و اهل گفتگو با ادیان مختلف بود و از همین رو اجازه داد که علوم و معارف ملت های دیگر در میان مسلمانان رواج پیدا کند و شاید یکی از اهداف او این بود که برای اهل بیت و خاندان پیامبر و مبانی اصلی اسلام رقیب سازی کند.
وی افزود:سیل تهاجم فرهنگ مادی و غیراسلامی به جهان اسلام به ویژه در خراسان افکار مانویان، مزدکیان، زرتشتی‌ها، مسیحیان و یهودیان عارض شد و در واقع دلیل تشکیل مناظرات مأمون با امام رضا(ع) تضعیف موقعیت علمی امام بود.
منتظرالقائم گفت:سیل تهاجم افکار الحادی و انحرافی میان مسلمانان و شیعیان وجود داشت و امام رضا(ع) می بایست شیعیان را توانمند می‌ساختند و فرآیند توانمندسازی را طی می‌کردند.
استاد تاریخ و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان اظهار داشت: امام رضا(ع) در ابتدا باید شیعیان را به بلوغ تمدنی می‌رساندند و این جز با تربیت نخبگان، عالمان و اندیشمندان ممکن نبود، با نگاه به فهرست شاگردان و یاران امام رضا در کتاب رجال طوسی از ۱۰۹ نفر نام برده شده که از این تعداد، تعداد زیادی ایرانی هستند.
وی گفت: امام رضا(ع) در خراسان هم محفل عمومی علمی و هم مناظراتی با اهل ادیان داشتند و هم جلساتی برای خاص شیعیان داشتند از این رو تلاش‌های این امام بزرگوار موجب بلوغ تمدنی در خراسان میان کل مسلمانان شد و موقعیت ادیان دیگر تضعیف و موقعیت مسلمانان تقویت گردید.
استاد تاریخ و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان اذعان کرد: همچنین راه برای تقویت امت گرایی و بلوغ تمدنی میان مسلمانان ایجاد شد و بیش از همه، شیعیان در این منطقه تقویت شدند.
وی افزود: با نگاه به فهرست تاریخ نیشابور که در سال ۳۸۸ هجری نوشته شده که از هزار و ۶۸۸ نفر در این کتاب نام برده شده که طی قرن اول تا چهارم هجری بین مردم نیشابور تعداد زیاد افرادی هستند که از مقام علمی امام رضا(ع) استفاده کردند و این حرکت موجب رشد تشیع شد.
منتظر القائم ادامه داد: از سوی دیگر موقعیت نخبگانی شیعیان قوی‌تر شد و یاران به لحاظ علم و دانش بالای امام(ع) تربیت شدند و این موضوع موجب توانمندسازی شیعیان شد.
وی خاطرنشان کرد: طی مناظرات امام رضا(ع) با ادیان دیگر روابط مناسبی به وجود آمد و برخی از ادیان دیگر مسلمان شدند و متوجه شدند که نمی‌توانند مقابل جبهه فرهنگی تشیع مقاومت کنند.
