در ماه محرم، پتوهایشان را که اغلب رنگ تیره داشت را بهم میدوختند و با صابون و با خط خوش روی آن شعار مینوشتند. خود آزادگان نوحه میساختند و میخواندند. زمانی که افسران عراقی متوجه عزاداری آنها شدند، به مدت ۸ روز آب و غذا را بر اسرا بستند.
قاسم قناعتگر، یکی از آزادگان دفاع مقدس، در خاطراتی که در کتاب «یک بعلاوه پنج» منتشر کرده است، از روزی میگوید که اسیران ایرانی اردوگاه ده الرمادی آماده سوار شدن به اتوبوسها برای بازگشت به میهن شدند. او با ذکر خاطره آن روز، از قرآنهایی میگوید که به امضای صدام رسیده بودند و به اسیران اهدا میشد.